Büyüdükçe fark ettim ki dinimiz için değil annemin ısrarları üzerine kapanmışım.
Ankara’daydık. Ortaokulda çok erkek arkadaşım vardı, anneme onlarla olduğumu haber verince bile bir şey demezdi. “Anne ben Fatih’leyim.” veya “Efe’yleyim.” diye arar söylerdim misal. Bu böyle sürdü, ta ki sekizinci sınıfa gelene kadar. Babam o zamanlar tayin yerimiz olan Van’daydı, biz Ankara’da. Annem, ben ve…
