Kategori: Uncategorized

Babam olmadığı için erkek akrabaların hepsinin üzerimde ayrı ayrı söz hakkı vardı.

Hikâyemi kim okuyacak, bilmiyorum ama buraya yazmak bir görevmiş gibi hissediyorum çünkü başardım… Bu sayfayı görmeden önce başörtü takmak zorunda kalan, inanmadığı bir dinin zorunluluğunu yerine getiren bir tek benim sanıyordum. Önce yalnız olmadığıma sevindim, sonra ‘yalnız olmadığım’ için üzüldüm… Bu sebeple çoğu yazıyı da…

Aşı karşıtı babama, okula gitmek için aşı olmak istediğimi söylediğimde “Banane, okuma o zaman” diyor.

Bu mektubun başarı mektubu olmasını çok isterdim ama maalesef ki değil. Bugün, aldığım pantolonu anneme gösterdiğimde dar olduğunu söyleyerek (bol bir pantolondu, dar giyinmekten hoşlanmam) bana bağırıp çağırdı. Biraz karşılık verdiğimde ise daha da yükseldi ve şu an bu saçma sapan sebepten dolayı konuşmuyoruz. Ben…

5. sınıfa geçmeden birkaç gün önce tesettüre girdim ve olması gerektiği gibi İmam Hatip’e başladım.

Her şey ben 4. sınıftayken amcamlara gittiğimde amcamın, “Yengenden başörtü al ve tak” demesiyle başladı. Annem ve babam tarafından başörtü takmak için zorlanmasam bile bana empoze edilen şey başörtü takmam ve 5. sınıfa geçtiğimde İmam Hatip’e gitmem gerekliliğiydi. 4. sınıf bitince ara ara başörtü takmaya…

19 yaşında bir birey için istediği saatte dışarı çıkmanın normal bir durum olması gerekmez mi?

Merhaba, ben Aslıhan. Kayseri’de yaşıyorum ve 19 yaşındayım. Mezun senemdeyim. Geçtiğimiz yıl biriyle tanıştım ve benim fikir dünyamda, ahlak dünyamda çok şeyi tetikleyip belki de değişmesine sebep oldu. Bugün herhangi bir dine mensup olmayan ben, dışarıda türbanlıyım. Çok yoruldum… Ailem zengin ve ekonomik olarak beni…

Ben neden çocuk olmadım?

Çocuk yaşımda anne oldum ben. Beni dünyaya getirenlerin annesi oldum. Ailemin annesi oldum. Çocuk yaşımda güçlü oldum. Ağlamadım ben, ağlayamadım. Çünkü ağlarsam, ben de kendimi bırakırsam her şey daha da kötü olurdu. Çocuk yaşımda savaştım. Kiminle savaştım, bilmiyorum ama savaştım. Belki annemin ve babamın acılarına…

Ailesine göre şeytana uymuş, günahkâr, imamın manken kızı, acınacak halde olan bir cehennem ateşi odunuyum.

Buraya yazacağım günü heyecanla bekliyordum. Hikayelerin hepsi birbirine benziyor, benimki de öyle. Ama kendimden biliyorum ki aynı hikâyeler bile olsa yalnız olmadığını hissetmek için insanın hepsini okuyası geliyor. Şimdi sıra bende… 10 yaşındayken, çevresinde bir tane bile açık kadın görememiş ama kendi isteğiyle örtünmüş bir…

“Senin içine şeytan kaçmış, bir daha kaşlarını aldığını görürsem kazırım kaşlarını.”

Ben 16 yaşında dindar, baskıcı, muhafazakâr bir ailenin kızıyım. Ortaokulda zorla İmam Hatip’e verildim fakat bunun zorluğunun farkında bile değildim. 12 yaşımda annemin zorluyla ‘kapandım’. Kapandım demek bana hep garip gelirdi ama ben tam anlamıyla her şeye kapandım. Başörtü taktığım gün sadece saçlarımı değil; umudumu,…

Başımı açtığım için değil, istemediğim bir şeyden kurtulduğum için özgürüm.

Başardım! Ben bugün özgürlüğüme kavuştum. Yanlış anlaşılmasın; başımı açtığım için değil, istemediğim bir şeyden kurtulduğum için özgürüm. 6 senedir kapalıydım. 11 yaşında kapandım. Şu an 17 yaşındayım. Başlarda kendi isteğimle kapalı olduğumu düşünüyordum ama büyüdükçe istemediğimi fark ettim. Açılmayı 2 senedir istiyordum ama bir türlü…

Onların inandığı dine göre ilk kez regl olduktan sonra kapanmak gerekir ama ben istemediğimi en başından biliyordum.

Ben, kendim olamadığım her gün boğuluyorum. Henüz 13 yaşımdayken ailemin zoruyla kapandım. Maddi durumumuz çok iyi olduğu için sürekli bunu kullanarak beni ayakta uyuttular. Onların inandığı dine göre ilk kez regl olduktan sonra kapanmak gerekir ama ben istemediğimi en başından biliyordum. İçimde hiçbir zaman o…

Dindeki kadın’ı kendi kafama uyarlamaya çalışıyordum çünkü öbür türlüsü haksızlıktı.

Merhaba, bir süredir burada yazılanları okuyorum. Sonucu benzer olsa da sürecimin farklı işlediğini düşünüyorum. Benim gibi olanlar elbette vardır, diyerek onlara destek olmak adına kendi hikayemi paylaşmak istiyorum. Öncelikle ben diğer yoldaşlarım gibi başörtüyle sorunu olan, ondan utanan, sıkılan biri değildim. Bunu belirtmek istiyorum. Benim…

Kendi çapımda direniyordum.

Herkese merhaba, bu da benim hikayem olsun. Ben de baskıcı, zorba ve kadınların ikinci sınıf olarak görüldüğü bir aileden geliyorum. En büyük travmam, babamın bir bayram günü gelip “Artık kuzenlerini öpmeyeceksin, enişteleri öpmeyeceksin” demesiyle başladı. Benim için bir dayatmaydı, bir anda aniden gerçekleşti. Belki biraz…

Ben de her kadın gibi tüm hayatım boyunca önce cinsiyetimle sonra bedenimle yok sayılacağım.

10 yaşımda, çok erken bir yaşta toplumda yer edinmek istedim. 8 yıldır kapalıyım ve 8 yıldır kendime çok yabancıyım. Başka birinin bedenini taşıyormuş gibi… Henüz irademin oturmadığı dönemlerde aldığım kapanma kararının pişmanlığı, kendimden nefret etmeme neden oluyordu. Gerçi iradem otursa ne olacaktı ki! Elinde sonunda…

Toplayacakları tepkiler, o belirsiz kimliklerini zedeleyecek diye bizi bastırıyorlar.

Neşe ile çarpan kalbimiz, ışıldayan gözbebeklerimiz, güzel tenimiz ve özgür ruhlarımız. Bizim bu kadar güzel olduğumuzu gören ebeveynlerimiz, bizi herkese gururla göstermek yerine neden saklama ihtiyacı duyar? Kendi fikirlerini paylaşmaya korkuyorlar. Toplayacakları tepkiler, o belirsiz kimliklerini zedeleyecek diye bizi bastırıyorlar. Zedelenecek bir kimliği bile kalmamış,…

İçimde hiçbir kapanma isteği duymadan ‘Bir gün acaba ben de istediğim gibi yaşayabilir miyim?’ sorusunu düşünerek günlerim geçiyor.

14 yaşında, etkilendiğim bir konuşmadan hemen sonra kapanma kararı aldım ve o gün içinde kapandım. 3 yıla yakın bir süre kendi isteğimle devam ettirdiğim kapalılığımı artık istememeye başladım. Bunu anneme ilk söylediğimde ağladı, ikinci söylediğimde birlikte ağladık ve tarzımı değiştirmeye karar verdik ama benim istediğim…

Saçım sürekli erkek gibi kesiliyordu ve marketteki bir kadının bana ‘Oğlan’ demesi sonucu kapanma kararı almıştım.

Herkese selam, ben 11 yaşında kapandım. Kapanma sebebim din aşkı değildi. Açık konuşmak gerekirse, saçım sürekli erkek gibi kesiliyordu ve marketteki bir kadının bana ‘Oğlan’ demesi sonucu kapanma kararı almıştım. Kapandığım zaman herkes çok iyi bir şey yapmışım gibi beni tebrik ediyor ve bana gururla…

Bir gün babamın yanında saçımı savuracağım.

Merhaba, saçlarını savuramayan veya benim gibi gizli savuran çiçeklere… Bu siteyi uzun süredir takip ediyorum. Bugün gücümü kaybetmeye yaklaştım. Yıllardır babamdan gizli açık bir şekilde geziyorum. Annem, abim ve kardeşim bu durumu biliyor. Ailemin yanında kapalı, arkadaşlarımın yanında açığım. Bir gün pes edip kazanacağım. Bazı…

Kapalıyken kendimi tanıyamıyorum.

Öncelikle hepinize merhaba sevgili kız kardeşlerim. Maalesef ben de ailesi tarafından mağdur edilen bir kadınım. Yaklaşık 8 senedir başörtüsü takıyorum. Ne kadar zorladıysam ve kendime bunu sevebileceğimi söylediysem de olmadı. Alışamadım. Sırtımda dağları taşımam istense bu kadar yorulmazdım. Dağları taşırken bile insanın soluklanma şansı vardır.…

Derdim, sandıkları gibi oramı buramı açmak değildi, o gece sıradan bir tişört ve pantolonla gayet mutluydum.

Merhabalar, cesaretlenmek ve çıktığım bu yolda geri dönmemek adına yazıyorum. Bir önceki yazımda kararsızlığımdan ve korkumdan bahsetmiştim. Artık içimde ne kararsızlık ne de korku var fakat yine de yapamıyorum. Beni en çok düşündüren şey babamın düşeceği durum. Çünkü kendisi imam ve hatırı sayılır bir çevreye…

Bu mektup, sonunda bir zafer mektubu olacak!

Merhabalar. Bu mektup sonunda bir zafer mektubu olacak! Ne kadar mutlu olduğumu anlatamıyorum. Fakat bir burukluğum da yok değil. 16 yaşındayım ve 11 yaşında ailem tarafından zorla İmam Hatip ortaokuluna gönderildim. 12 yaşında ise başörtüsü takmaya zorlandım. İlk ay her şey yolunda gözüküyordu. Ama daha…

Bulunduğum ilin Fen lisesini kazanmama rağmen beni zorla İmam Hatip’e gönderen ailem tarafından 9. sınıfın ilk günü kapatıldım.

Saat gece 2.30 ve ben düşünmekten uyuyamıyorum. Ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum. İşe hikayemi anlatarak başlayayım… 24 yaşındayım. Bulunduğum ilin Fen lisesini kazanmama rağmen beni zorla İmam Hatip’e gönderen ailem tarafından 9. sınıfın ilk günü kapatıldım. Ağladım, bağırıp çağırdım… O zamanlar okullarda başörtüsü yasaktı ve…

2 ay boyunca telefonu elime alamadım, zorla namaz kıldım, sürekli psikolojik baskıya maruz kaldım.

Muhafazakâr ailemin baskısıyla ne yaptığımın farkında bile olmadan 11 yaşında kapandım. Açılmayı çok kez istedim ama günah olduğu için yapamadım. 17 yaşımda derin bir sorgulama yaşadım ve tüm dinleri bana uygun olmadıkları için reddettim. Ablalarıma bu durumu anlatmak istedim ama hayatımın en büyük hatasını yaptım.…

Kıyafetlerimi bir kez bile olsa severek, isteyerek giymek istiyorum.

Nereden başlasam, bilemiyorum. Benim hikayem, 9-10 yaşlarında biraz babamın ve çevremin baskılarıyla biraz da “Bunu sen kendin de istiyorsun” diyerek kendimi kandırmaya çalıştığım kendi baskımla durumu kabullenmeye çalışırken, babamın anneme “Kapanmazsa saçını kazırım onun, okula da göndermem” demesini gizlice duymamla başladı. 9-10 yaşında kapandım ve…

İçimde bir kazan gibi kaynayan özgürlük hissi, onu bastırmaya çalıştıkça taşıp bütün benliğimi yakıyor.

Merhaba. Bu, buraya yazdığım ikinci mektup. Yarın haremlik selamlık derecesinde dindar olan annemle yüzleşeceğim… İlk defa ciddi ciddi karşısına geçeceğim. Bağırıp çağıracağından, kapıları kilitleyeceğinden, şiddete kadar ilerletebileceğinden emin olsam da deneyeceğim çünkü içimde bir kazan gibi kaynayan özgürlük hissi, onu bastırmaya çalıştıkça taşıp bütün benliğimi…

Şimdi fark ediyorum da tamamen psikolojik baskı ile kapanmışım.

Merhaba. Yaşadıklarımı birçok kişinin yaşadığını görmek beni çok üzüyor. Keşke kaderimizi kendimiz seçebilseydik. Hepimizin hikayesi farklı olabilir ama hepimiz aynı duyguları paylaşıyoruz. Yine de yalnız olmadığınızı bilmelisiniz. Ben her zaman ailesinden baskı gören bir insan oldum. Bana çocukken bile din aşılanıyordu. Hep “Eğer günah işlersen…

Başörtüm onlara yetmedi, vücut hatlarım belli olduğu için uzun ve bol bir ferace de giymeliydim.

Merhaba, benim hikayem daha çok küçükken başladı. Henüz ilkokula bile başlamamışken ailem giyimime karışmaya başlamıştı. Asla pantolon giyemezdim. Upuzun etekler giyerdim. Kısa kollu tişört bile giyemezdim. Ben 7 yaşlarındayken bir gün babamla dışarıda yürüyorduk, benim üzerimde kısa kollu bir tişört vardı. Babam bana “Bir daha…

Bir kitap okurken inançlı veya inançsız, genç ya da yaşlı, kadın veya erkek; herhangi bir insanla empati kurabilmek bana çok şey kattı.

Merhaba. Yazımı okuyan olur mu, bilmiyorum ama ben de içimden gelenleri yazmak istiyorum. Çünkü yazdıkça özgürleşeceğime inanıyorum. Muhafazakâr bir ailede büyüdüm. 18 yaşındayım. Sessiz, içe dönük, dertlerini içine atmaktan kendini hasta eden bir insanım. Ailem beni ilkokuldan itibaren 4 sene boyunca dini eğitim veren yerlere…

Başörtüsünü, beni evlatlıktan reddedecek kadar önemseyip namazımı önemsememesinden anlıyorum ki bu tamamen örfe bağlı.

Merhaba, çoğu kişinin mektuplarını okudum ve ben de içimi dökmek istiyorum. Aile zoruyla kapanmadım ama baskı çoktu; tüm kuzenlerim kapalıydı ve akrabalar tarafından sürekli “Ne zaman kapanacaksın?” sorusuna maruz kalıyordum. Ayrıca babam da aşırı dindardı. Annem okumuş, gezip görmüş biri ama babam tam tersi. Babam,…

Polisler yaşadığım şiddeti önemsemedi, pandemiye denk gelmişti ve beni aileme geri götürdüler.

Herkese merhaba. Ben hayat hikayemi şöyle anlatayım. Küçük yaşlarda şiddet görmeye başladım, en küçük hatamda bile durmadan şiddet görürdüm. Bu, ilerleyen zamanlarda daha da büyüdü. Kafama ütü vurmalar, acımasızca duvardan duvara atmalar, tepsi fırlatmalar ve daha birçok şey. Daha sonra kapanmamı istediler hatta zorladılar. Küçüktüm,…

Türkiye’de takdir gösterdikleri kapanma durumu, Kıbrıs’tayken insanların dikkatini çekmişti.

Merhaba. Bu platformu daha önceden keşfetsem de bugün kendi yaşadıklarımı aktarmak istedim. Ben 11 yaşında en yakın arkadaşıma özenerek kapandım. Arkadaşımın okulu İmam Hatip olduğu için sadece okula kapalı gittiğini çok sonra öğrensem de benim için bir şey değişmemişti. Kapandığım sıralar yaşıtlarım kapanıp açılıyordu ve…

Babam, telefonumu kurcalayıp bana kızacağı bir şey bulamayınca “Kesin siliyorsun” deyip dövdü.

Nereden başlasam, bilmiyorum. Henüz 4 yaşındayken Kur’an kurslarına gönderildim. Orada fiziksel ve psikolojik şiddet gördüm, hocamız doğru okuyamazsak sopayla vuruyordu, hâlâ bazı izleri var. Asla şort, askılı gibi kıyafetler giymedim. Bir keresinde bayramda dizlerimin çok az üstünde olan bir etek giymiştim ve bu yüzden tokat…

Kimse beni böyle kabul etmedi.

Öncelikle merhaba. Ben fazla muhafazakar bir ailede dünyaya geldim fakat hiçbir zaman dine bir yakınlık hissetmedim, hissedemedim. Ailem hiçbir zaman kapanmamla ilgili bir baskı yapmadı. Fakat aile yapısı olarak “Belli bir yaşa geldiğinde kapanmak zorundasın” algısı dayatılıyordu. 5. sınıfı bitirdiğimde, ilk defa o yaz, zorla…

Kâbusum olan hayatı gerçekleştirmeye çalışıyorlar.

Ben bu sene sınava girdim, düşük puan aldığım için beni üniversiteye göndermeyeceklerini söylüyorlar. Şimdi bir işte çalışıyorum, bana “Çalışmaya devam et, yükselip daha fazla maaş alırsın, yaşın ilerlediğinde de evlenip kocana bakarsın” dediler. Kâbusum olan hayatı gerçekleştirmeye çalışıyorlar. Burada bir arkadaş “Temel ihtiyaç gidermeyi ebeveynlik…

“Çok fazla su içmeyin, tuvaletiniz gelince abdestiniz kaçıyor” cümlesini duyduğumda 7 yaşındaydım.

Öncelikle hepinize merhaba! Ben Ela, 18 yaşındayım. Muhafazakâr bir ailede büyüdüm. 5 yaşında Kur’an öğrenip 6 yaşında hatim ettim. 7 yaşından itibaren de sürekli medreselere, Kur’an kurslarına gönderildim. Çoğunlukla zorla. Gittiğim medreselerde bize ezber yaptırır, yapamayınca kızar, camdan bakmamıza bile izin vermez, etek ve bone…

Tacize uğradıktan sonra başörtüsü bana bir koruma gibi geldi ve kapandım.

Herkese merhaba. Adım Canan, 17 yaşındayım, öğrenciyim. Benim hikâyem de çoğu kişiyle benzer. Ben kapandığımda 12 yaşındaydım, 6. sınıfa gidiyordum. Tacize uğradığımda çok korktum, ne yapacağımı bilemedim; odamda saatlerce, günlerce ağladım ama olayı bir türlü atlatamıyordum. Bana çok ağır geldi, aylarca ağladım. Bizim sınıfta kapanan…

Hayatım boyunca özne olmak için çabaladım ama bana ait olmayan bir kavganın, başörtüsü mücadelesinin, nesnesi olmaktan öteye gidemedim.

Klasik düşünce kitaplarının onlarcasını okuyup, sayısız söyleşi, sempozyum ve atölyeye katılmışımdır. Ülkenin en iyi teknik üniversitelerinin birinden yüksek bir ortalamayla mezun oldum. 2 yabancı dil biliyorum. Şu an 28 yaşındayım ve yurt dışında yaşıyorum. Geriye dönüp baktığımda sürekli çalışmışım, okumuşum veya herhangi bir şey için…

Instagram’da açık olduğum hikayeler paylaşıyorum çünkü sosyal medyada olmak istediğin insanı gösterirsin.

Hepinize selam. Ben 15 yaşındayım. 10. sınıftaydım ve 11. sınıfa geçtim. Hikayem benzer aslında… Benim yaşadığım kapanma baskıları henüz 5. sınıftayken annemin baskılarıyla başlamıştı. Ailem inanılmaz muhafazakardır. Ben de Müslümandım, İslam dinine çok inanıyordum ve çok seviyordum ama bana yaptıklarıyla beni dinden de soğuttular. Artık…

Parmakla gösterilen o çocuktum.

Merhaba. Öncelikle nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben de herkes gibi buraya bazı şeyleri anlatmaya geldim. Öncelikle ben başardıysam herkes başarır, umudunuzu yitirmeyin. Ben daha 10’lu yaşlardayken kendi isteğimle uzun uzun tunikler giyerdim. Kalçamı açıkta bırakan kıyafet giymezdim. Bu benim kafama kodlanan bir şeydi, sanki biz bir…

Beni okutmak istemiyorlar, “Ablan okuyup iş bulamadı, senden bir s*k olmaz” deyip kitap bile almıyorlar.

Nereden başlasam bilemiyorum. Artık çok doldum ve ilk defa yazmak istiyorum. Çocukluğumdan başlayayım. Çocukluğumu hatırlamak bile istemiyorum. Daha 2 aylıkken annem, ağladığım için beni elleriyle boğuyor. Teyzem evinden çıkıp beni annemin elinden zor alıyor. Keşke o gün orada ölseydim… Çok büyük bir yaşıma kadar sürekli…