Kategori: Uncategorized

Dualarım kabul olmadığı için ateist oldum.

Çocukluğum güzel geçti. Baskıcı olmayan ama muhafazakâr bir ailede büyüdüm. Ortaokulda isteyerek kapandım. O dönem çok huzurluydum, dindardım, hayatımda her şey yolundaydı. Fakat liseye geçmeden önce hayatım tamamen değişti, her şeyimi kaybettim, büyük bir travma yaşadım. Dine sarıldım. O dönem çok dua ettim. Yine de…

En sevdiğim mevsim yazdı, yazdan nefret ettim.

14 yaşımda, saçımı örtmeyi ve İmam Hatip okumayı reddettiğim için zorla Açık Öğretim Lisesi’ne kayıt oldum. Sonrasında evdeki baskıdan kaçmak için yatılı Kur’an kursuna gittim. Ailemden gördüğüm başörtüsü baskısını bu kursta da gördüm. Daha fazla dayanamadım ve 17 yaşımda kapandım. Yine aile ve çevre baskısıyla…

Bir gün kendi paramı kazanacak ve bu şehirden bir daha geri dönmemek üzere gideceğim.

Bu siteyi uzun zaman önce keşfettim. Bazen buradaki yazıları okuyorum, bazen de ağlamamak için okumuyorum. 19 yaşındayım ve üniversite 1. sınıftayım. 14 yaşında kapandım, İmam Hatip’e gittim. 17 yaşından beri Müslüman değilim. 14 yaşında oldukça dindardım; namaz kılardım, öldükten sonraki sonsuz hayata inandığımdan yaptığım her…

Size umut aşılamak için buradayım.

Öncelikle belirtmeliyim ki bu bir başarı hikayesidir! Size umut aşılamak için buradayım. Bu siteyi uzun süredir okuyorum, hatta sitede birkaç umutsuz mektubum da bulunuyor. Geriye dönüp onları bir daha okumadım çünkü onlar artık geride kaldı. Önümdeki sayfalara yepyeni hikayeler yazacağım. Kısaca hikayemden bahsedeyim. 12 yaşında…

Annem beni yetiştirememekle suçlandı, şiddet görmesin diye sustum ve kabullendim.

Asla sokağa çıkıp ip atlamadım, ayıptı; kahkaha atmadım, ayıptı; şort/askılı giymedim, ayıptı… Kur’an kurslarına gittim ayıplanmadan… Örtündüm biraz takdir görmek için, biraz olsun sevilmek için. Kendi isteğimle örtünürken daha 12 yaşındaydım. Bana kimse dini anlatmadı, hep “Sen akıllı kızsın, bu karar senin” dediler. 12 yaşındayken…

İkizimle beraber açılmak istiyoruz.

Ben küçük yaşta kapandım. İmam Hatip’te okuduğum için çok sayıda kapalı öğrenci vardı. Ben de kapanmak istedim; aileme söyledim, onlar da “Tamam” dedi. Yani kendi isteğimle kapandım ama o zamanlar çocuktum, sorumluluklarımı bilmiyordum. Şimdi aileme açılacağımı söylesem bana çok kızarlar ve izin vermezler diye korkuyorum.…

“Başörtüsü yasak, boşuna çalışma, hiçbir yere gitmeyeceksin” söylemlerine maruz kalan bir insanım.

Bu, buraya kaçıncı yazışım; bilmiyorum. Geçenlerde 24 yaşına girdim ve hâlâ kendi hayatımla alakalı karar alamıyorum. Hikayemi özetlemek gerekirse, kendimi bildim bileli ders çalışan ve buna rağmen babamın “Başörtüsü yasak, boşuna çalışma, hiçbir yere gitmeyeceksin” söylemlerine maruz kalan bir insanım. Tam da bu yüzden lise…

Babamın ölümü benim özgürlüğüm oldu.

Merhaba. Bu, buraya ikinci yazışım. “Babama açılmak istediğimi söylediğimde ‘Seni sevmek zorunda değilim’ dedi” başlıklı yazıyı ben yazmıştım. Yazalı 1 yılı aşkın bir süre geçmiş. Çok şey oldu. Ben artık özgürüm, çünkü babam öldü. Bunu dile getirmenin acı tadı damağımda hâlâ. Savaşım bitti. Özgür oldum.…

Ne çocukluğumu yaşayabildim ne de hareketlerim kısıtlanmadan sokakta yürüyebildim.

10 yaşımdayken ‘Her şey çocukluktan gelir’ diyerek beni güle oynaya kapattılar. Kimse “Dur, yapma” demedi. O zamanlar kendimi ve görünüşümü sevdiğimi sanıyordum ama sadece kendimi kandırıyormuşum. Görünüşümden ve başımdaki örtüden dolayı ne çocukluğumu yaşayabildim ne de hareketlerim kısıtlanmadan sokakta yürüyebildim. 12 yaşındaki bir çocuğa “Kollarını…

Her gün son akşam yemeğini yer gibi yemek yiyen ailemin pisliklerini topluyordum.

Merhaba. Ben 20 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Küçüklüğümden beri kilo problemi yaşamaktayım. Bu durumumdan dolayı ailem ve çevrem tarafından yıllarca süregelen aşağılamalara maruz kaldım. Yıllar geçtikçe çok farklı diyetler denedim. Gördüğüm her videoya ve çevredekilerin her tavsiyesine uydum, hatta doktora da gittim. Fakat ne zaman…

Evin yakınlarına geldiğimde şalı bağlıyorum.

1 yıl önce buraya ağlayarak “Güzel haberlerle geleceğim” yazmıştım. Şimdi ise içimde korku, endişe ve minicik bir mutlulukla yazıyorum. 6. sınıfta çevremden ve ailemden gördüğüm baskıların üzerine kapatıldım. Küçük olduğum için anlamıyordum. İmam Hatip okulum dışında gittiğim ilk yer olan dershanede açık insanlar gördüm. ‘Ben…

Zamanla başımdaki şeyden nefret ettim.

Merhaba, bu saatte rahatsız ettiğim için üzgünüm. Nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum. Size Instagram’da bir sayfada rastlamıştım. Yazmalı mıyım diye defalarca düşündüm. Şu zamana dek buraya gelebilecek kadar kötü durumda olmadığımı düşünüyordum. Maalesef her şey düşündüğümün aksiymiş. Yaklaşık 6 yıl önce tesettüre girdim. Şu an 17…

“Bak, bu kız da sonradan açıldı.”

Hep düşüncelere dalıyorum, dışarı çıktığım zaman sürekli üzgün oluyorum. İnsanlarla iletişime geçtiğimde kendimi düzgün açıklayabilecek bir donanıma sahipken bunu yapamıyorum. Çünkü beni yargılayacaklarını düşünüyorum: “Sen başörtülü birisin, nasıl böyle düşünürsün?”. Sorun düşüncelerim değil; sorun, düşüncelerimin ve dış görünüşümün uyuşmamasıyla hissettiğim bu sıkışıklık duygusu. Kendime dair…

Kadınsılığımdan, vücudumdaki hatlardan, duygularımdan nefret ettim.

Bundan 1,5 yıl önce internette şans eseri karşılaştığım bir mektupla kader ortaklarımla tanıştım. Kendime ‘Artık yalnız yürümüyorum’ dediğim bir andı. Yazmayı hep erteledim. İleride ne yaşarım, bilmiyorum ama artık yaşanmışlıkları anlatmanın vakti geldi. Doğu’nun içinden çıkmış, geleneklerle büyümüş bir adam ile Batı’dan gelen ve 5…

Bu bir zafer mektubudur!

Merhabalar! Aylar önce yazdığım bu mektubumun devamı niteliğinde olan yazımı size göndermek istiyorum. Bu bir zafer mektubudur! Merhabalar, güzel insanlar. Zafer mektupları yazanlara hep imreniyordum, sonunda ben de onlardan biri ben oldum. Size bu süreçte yaşadığım deneyimlerden bahsetmek istiyorum. Kendi içimde en çok maneviyat konusunda…

Ben dinimden, dini yaşamayı bilmeyenler yüzünden soğumak istemiyorum.

Bana “Ateist oldun!” dedi, “Sen ateistsin!”. Değilim, ateist değilim, Allah’a inancım var! Dine inanıyorum ama ibadetimi onlar gibi gösterişle yapmadığım için beni dinsizlikle suçluyorlar, suçlamaya devam edecekler. “Yakında götünü de açarsın” dedi annem, açmayacaktım! Öyle bir niyetim yok. Ben yalnızca görünmez olmak istiyorum. Kalıplara, gruplara…

Aman erkekler tahrik olmasın!

Çok çaresizim. Bu konuda, yazmaktan başka bir şey yapamıyorum. Ailem aşırı tepki verdi ve açılamadım. Tehdit edildim, tokat yedim. Korktum ve yapamadım. Bana lütfen “İleride yaparsın” demeyin, sinirleniyorum. Biliyor musunuz, dışarı çıkasım gelmiyor. Çok basit, ben bunu takmak istemiyorum. Ama her türlü ahlaksızlığı yapan akrabalarıma…

Annem, sırf erkek bir arkadaşımı rehberime samimi bir şekilde kaydettiğim için telefonumu paramparça etmişti.

Merhaba, nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Benim hikayem ortaokulda başladı. 6. sınıftaydım. 2. dönemin ilk günüydü. Bir arkadaşım okula başını kapatarak gelmişti, İstiklal Marşı için sıradayken görmüştüm. “Neden kapandın?” diye sormuştum, “Ailem öyle istedi” demişti. Ertesi gün sınıfımdaki başka bir arkadaşımın daha kapandığı görünce özendim. Eve gittim,…

Nikahımdan sonra açıldım.

Merhabalar, yaşadıklarım ile ben de destekte bulunmak ve mücadele etmenin yaşamak için çok büyük bir rolü olduğunu anlatmak isterim. Lise son sınıfa kadar açık olan ve istediğini giyen bir kızdım. Bu konuda öyle çok muhafazakâr bir aile de değildik. Tabii babamız ve annemizden dini ve…

O sene olmasa diğer sene mutlaka kapanacaktım.

Merhaba. Bunu paylaşır mısınız, bilmiyorum ama yine de yazacağım. Aslında nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama birkaç şey söylemek istiyorum. Ben de buradaki çoğu kız gibi istemediğim halde kapalıyım. Aslında en başlarda hevesliydim ama daha sonradan istemediğimi fark ettim. 7. sınıfın 2. döneminde kapanmıştım. Ailem, dışarıdan bakınca…

Saçım açıkken camdan dışarı bakıyorum, benim de karşı koyuşum bu.

Merhaba. Tamamlanmamış hikayemi, burada kalbi kırık olanlarla paylaşıp biraz olsun umut olmak istiyorum. Ben 15 yaşındayım, yakında 16 oluyorum ama hâlâ küçük bir çocuğum. Küçüklüğümden başlamak istiyorum. Yaşımı çok hatırlamıyorum; 8-9 yaşlarındayım. Babam bana kısa kollu giydirmiyor, hırka giyiyorum. O yaşlarda çok küçüğüm, dayak korkusuyla…

Babamın baskı olarak kabul etmediği ısrarları ve çocukluğum boyunca göstermediği sevgiyi başörtü denerken göstermesi üzerine örtündüm.

Merhaba. Ben 17 yaşında oldukça küçük bir şehirde ve oldukça muhafazakâr bir ailenin evinde büyümüş bir kızım. Ortaokula başlarken başımı kapatmam gerektiğini söylediler, başta pek istekli olmamama rağmen babamın baskı olarak kabul etmediği ısrarları ve çocukluğum boyunca göstermediği sevgiyi başörtü denerken göstermesi üzerine örtündüm. Fakat…

Namaz kılmadım diye yediğim hakaretlerin, verdikleri cezaların haddi hesabı yok.

Merhaba! Ben de kendi hikayemi anlatmak istiyorum. Aşırı dindar bir ailenin kızıyım. İslam dininin farzlarını, helallerini, haramlarını, sevaplarını, günahlarını dinleyerek büyüdüm. Sonra okula başladım. Aşırı şen şakrak, girişken ve özgüvenli bir çocuktum. 9 yaşındayken ağlayıp yalvarmalarımı hiç önemsemeden beni okulumdan alıp İmam Hatip’e yazdırdılar. O…

Lise, hayatımın dönüm noktasıydı.

Merhaba. Muhtemelen mesajım başkalarına iletilmeyecek ama içimi dökmek istiyorum. Ben 3. sınıfa giderken kapandım, 9 yaşında bile değildim. Çevremdekilere özenip başımı bağladım ve annemin yanına gittim. “Daha erken, bence kapanma” dedi ama ben o kadar heveslenmiştim ki… Çünkü kuzenim kapanınca onun nasıl sevildiğini görmüştüm. Israr…

Suç, küçüklüğümde verdiğim kararda değil; o kararı vermeseydim şu an yine kapalı olacaktım.

Din konusunda genel anlamda muhafazakâr bir çevrede büyüdüm. Çocukların genelinin yaptığı gibi çevremde çoğunlukta olan tesettürlü kadınlara çok özendim. İlk hayalim kapanmaktı; sonra namaz kılmak, dinim adına bir şeyler yapmak… 3. sınıfa giderken kapanmak istemiştim ve annemle babam kabul etmemişti. 4. sınıfta da aynı şekilde…

Ben artık değişmek ve yıllar sonra, ‘Kendim için zamanında bunu yaptım’ demek istiyorum.

Öncelikle merhabalar. Sizlere üniversite sınavına günler kala çözmem gereken TYT denemesi öncesi, içimdeki huzursuzlukla oturduğum masamdan sesleniyorum. 17 yaşında bir sınav öğrencisiyim. Lise hayatımın en başında kendi isteğim ile kapanmıştım. Sanırım annemi mutlu etmek istemiştim. Babam henüz erken olduğunu düşündüğünden tekrar düşünmemi söylemişti. Ama birçoğunuz…

Babam, başörtümü çıkarırsam başıma bir şey gelse bile yanımda olmayacağını söylemişti.

Ben 12 yaşımdaydım, ablam 17 yaşındaydı. Babam o dönem ablama baskı yapmaya başlamıştı; eğer başını örtmeyeceksen benim soframa oturup bereketini kaçıramazsın, eğer başını örtmeyeceksen git dükkanımdan… O dönem benden 3 yaş küçük erkek kardeşim vefat etmişti ve terapi alıyordum, sanki çok iyi durumdaymışım gibi bir…

Bir kadın çizdiğimde bana “Omuzları açık olmuş” deyip işimi yırtmayan insanların olduğu yere gitmek istiyordum.

Nereden başlamalıyım, bilmiyorum. Dışarıdan bakıldığında herkesin özendiği bir hayatım varmış gibi duruyor. Alanında çok iyi bir çizerim, cesaretli, enerjik ve sevgi doluyum. Gerek yaşamımdan dolayı oluşturduğum farklı giyim tarzım gerekse her zaman dinamik olmamdan kaynaklı çevreme güzel bir enerji yayıyorum. Ama artık onu da yapamaz…

Ailenin yanında farklı, arkadaşlarının yanında farklı ikircikli bir hayat yaşamanın zorluğunu size nasıl anlatabilirim?

Küçücüktüm, en acısı ne zaman örtündüğümü bile hatırlamıyorum. Bu siteye gelenler genelde kaç yaşında örtündüklerini bilirler. Kimi 16 yaşında kimi 14, kimiyse üniversiteye geçtiğinde. Ama ben hatırlamıyorum. Hatırlayamıyorum. İlk taktığım şal neydi, rengi nasıldı; hiçbiri yok hafızamda. Tek hatırladığım ailemle oturduğumuz şehrin ilçesine giderken başka…

Tesettürü aileme başkaldırı yolu olarak seçtim.

Herkese merhaba. Benim hikâyem, buradaki hikâyelerin formatından farklı ama yine de özünde başörtümü örtmem ile açılmam arasındaki süreci anlattım. Maruz kaldığım sözlü tacizlerden, kırıcı yakıştırmalardan da bahsettim. Benim savaşım kendimleydi; kendimi bulmakta gecikmem hatta ertelememle alakalıydı. 13 yaşımda kapanmaya kalkıştığımda ailem karşı çıkmıştı, “Daha küçüksün,…

Vücudumu saklamaya çalışarak ya da çoğunlukla ondan utanarak geçirdiğim çocukluğumu, kendi isteğimle örtünerek taçlandırdım.

Ben büyüdüm, dünya büyüdü. Ben büyüdükçe değiştim, ben değiştikçe dünya değişti. Dünkü benle bugünkü ben aynı olsaydı korkunç olurdu. Buraya yazan çoğu kişi gibi ben de 14 yaşında kendi isteğimle başımı örttüm. Biz doğarken buna istekli doğuyoruz çünkü bazılarına göre örtünmek zaten fıtratımızda var. Tabii…

Kafamda birçok soru var.

Merhaba. Sitedeki birçok kişinin mektubunu okudum ve ben de yazmak istedim. Aile baskısıyla baş etmeye çalışan 20 yaşında bir insanım. Kafamda birçok soru var. Eğer bu yazım sizlere ulaştıysa yorum yapar mısınız? Önceden çok sayılmasa da dindar biriydim fakat gitgide içimi nefret bürüyor gibi hissediyorum.…

Sıcak havalarda arkadaşlarım istedikleri gibi kısa kollu kıyafetler giyerken ben terden ölüyordum.

Merhaba. 15 yaşında bir lise 1. sınıf öğrencisiyim. 12 yaşımda kendi isteğimle fakat çevremden özenerek kapanmıştım. Akrabalarımın ve kuzenlerimin hepsi kapalıydı. Küçükken de ablam bana sık sık başörtü takar ve ne kadar yakıştığından bahsederdi. Tabii 12 yaşında küçük bir çocuğum, nasıl kendi kararımı verebilirdim ki?…

Hiçbir zaman manevi bir destek alamadığım ailemden maddi destek de alamayacağımı bilerek nasıl okuyabilirim?

Merhaba, uzun zamandır burada yazılanları okuyorum. Şu sıralar her şey o kadar üst üste geliyor gibi hissediyorum ki kendimi ifade etme isteğimi bir türlü baskılayamaz oldum. Benim kapanma hikayem 5. sınıfa geçtiğimde gerçekleşti. Okulum İmam Hatip olduğu için kapanmayı pek garipsememiştim. Fakat nedenini bilmediğim bir…

Kendimi bir medresenin kapısında buldum.

Size kısacık ama ömrümün yarısı eden 22 yıllık hikayemi mini bir özetle anlatacağım. Kötü bir çocukluk geçirdim. İlkokul ve ortaokulda hiç arkadaşım yoktu. Her zaman özgüvensizdim. Hiç bahçeye çıkıp oyun oynamazdım. Beden derslerinde okulun içinde bir köşede boş sınıf bulup tek başıma otururdum. Her zaman…

Ailemle verdiğim mücadeleyi kazandım ama içimde verdiğim mücadeleler hâlâ devam ediyor.

*Bu yazıdaki 34 mektup, aynı kişi tarafından farklı tarihlerde Yalnız Yürümeyeceksin’e gönderilmiştir. 18 Mayıs 2021 Bu yazıyı yazarken önüme çok engel çıktı. Kaç defa yazım yarıda kaldı. Eğer bu sefer de yazamazsam gerçekten üzüleceğim. Öncelikle burada bizlerle yaşadıklarını paylaşan arkadaşlarımı gerçekten tebrik etmek istiyorum. Hepinizin…