Kategori: Uncategorized

Bir gün özgürleşeceğim ama ileride bugünlerin fotoğraflarına bakmayı içim kaldırmayacak

Merhaba, özgürlük mücadelesi veren, vermiş tüm güzelliklere… Ben, aslında hikayemi anlatmaya değil de, biraz içimi dökmeye geldim. Çünkü hikayem pek farklı değil sizinkinden. Baskıcı bir aile, olmayan ekonomik özgürlüğüm ve zorla kapanan ben… 21 yaşındayım. Üniversite okuyorum ailemin yanında, ne yazık ki başka bir şehir…

Ben bu dünyaya kendim gibi hissetmek için gelmemişsem neyi hissetmek için geldim?

Benim hikayem de buradakilerden pek farklı değil. Küçüklükten beri hep “Ne zaman kapanacaksın” tarzı sorular işiterek büyüdüm. “Din her şeydir” algısı üzerine, “Açıklar cehennemde yanacak” sözlerini küçük çocuklara söyleyenlerle ve 12 yaşındayken yavaş yavaş kapanmaya başladım. Annem baskı uyguluyordu ve ben dışarı çıktığımda çember takıyordum,…

Bu platform sayesinde ilk defa hislerimi açabiliyorum

Merhaba, ben Reyyan. 17 yaşındayım. İlkokulu bitirdiğimde, ortaokulun ilk günü hayatımın en sancılı günüydü. Çünkü ben kendi arkadaşlarımla (çocukluk arkadaşlarım) gittiğim okulun ortaokul bölümüne gitmek istemiştim, ama küçük olduğum için beni dinlemediler ve daha uzakta olan toplu taşıma kullanmamı gerektiren bir İmam Hatip’e gönderdiler. Mutsuzluğumu…

Kadınsan, yaşamın özünden sevinç duymak, saçını rüzgara teslim etmek, bedenini dalgaların okşamasını istemek haram

Merhaba, ben de sizin gibi bir kadınım. Genç bir kadınım, hem de üniversite sınavına hazırlanıyorum. Ne zor kadın olmak değil mi? Görevin çocuk doğurmak, görevin onları cennete götürmek, görevin kimseyi utandırmamak. Ben zorla kapatıldım, hiç istemedim o örtüyü… Uymuyor işte bana. Bazen boynumu sıkarken urgan…

İrademi sattım, çünkü dövülmek istemiyorum

Her gün daha yaşamamış hissediyorum. Kendim değilim, olamadım, izin vermediler. Bir kere yaşam hevesim söndü mü tekrar parlamıyor. Hayat ellerimin arasından kum taneleri gibi kayıp düşüyor. Ben izliyorum, ben bekliyorum. Ben ki hiçbir şey üzerinde hakkı ve etkisi olmayan kadın. Kendi hayatını bile yönetemeyecek kadın. Eskiden ağlardım,…

Kapalı olmama ihtimalim olduğunu bilmiyordum

Merhaba, 17 yaşındayım. Çok yorgunum. Hayatımdaki kimseyi dertlerimle rahatsız etmek istemiyorum. Diğerleri gibi davranıyorum. Ama yalnız kalıp hayatımı düşününce, diğerleri için çok normal olan şeylerin beni nasıl sevindirdiğini görünce paramparça oluyorum. Neden benim de anne babam öyle olmadı sanki? 5. sınıfta İmam Hatip’e yazıldım, ilk…

Sonbahar mevsimiydi ve saçlarıma değen ilk rüzgar gözlerimin dolmasına sebep oldu

Merhaba, bu mektubu belki birilerine ilham olabilirim düşüncesiyle yazıyorum. Çünkü her konuda Mustafa Kemal Atatürk’ün şu sözlerini hatırlatırım kendime: “Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. Ve ben hiçbir zaman umudumu kaybetmedim.” Ortaokul bittiği yıl kapandım. Aslında burada belirgin bir aile baskısı yoktu benim için çünkü…

Açılırsam beni aileden saymayacağını söyledi

Merhaba, okuyan. Yaşım 20, size Almanya’dan yazıyorum. 12 yaşında ortaokula başlarken kapandım, çünkü yaramaz ve cıvıl cıvıl bir kızdım. Ailem beni bu şekilde “iyi kız” olarak göreceklerini umuyordu. 8 yıl sonra hala asi ve “büyümeyen” bir kadınım. Annem ailesinden, psikolojik/fiziksel/dini şiddet görmüş ve bir dergahta…

Kendimi sevemediğim her günü savaşarak telafi edeceğim

Merhaba, ben de buradaki çoğu kardeşlerim, ablalarım gibi bir mücadele içerisindeyim. Benim gibi insanların olduğunu görmek beni o kadar umutlandırdı ki. Hikayelerinizi okudukça, beni çepeçevre saran bu yalnızlık duygusunu bir nebze de olsa bastırabiliyorum. Bazılarınızın başarı hikayelerini gördükçe güç buluyorum kendimde, cesaretleniyorum. Buraya ikinci defa…

Aradan 2 hafta geçti ve polisler beni sormadı.

Merhaba. Ben 22 yaşında olan genç bir kızım. Size kendi hikayemi anlatayım. Ben iki defa zorla kapatılmış biriyim. 12 yaşındayken İstanbul’a taşındık. Taşındıktan 2 gün sonra hemen işe başladım ve yaz tatilim çalışmayla geçti. Ve artık okullar açılıyordu. Ben de aileme, “Artık yazdırın beni okula,…

Aileleri tarafından kapanmaya zorlanmayan kızları görünce çok şaşırıyorum

Merhaba. Ben 17 yaşındayım ve 11. sınıfa gidiyorum. Muhafazakar bir aileden geliyorum ve hatırlayabildiğim zamandan beri hep ileride kapanmam gerektiğini bilerek büyüdüm. Bulunduğum mahalle de muhafazakardı, o yüzden büyürken bu durumu pek sorgulamadım. Tanıdığım tek açık kadınlar öğretmenlerimdi ki onlara da biraz “gavur” gözüyle bakıyorduk.…

Ablam “Biraz cesur ol” deyip duruyor, ona söylemesi kolay tabii, bana hala babam bakıyor

Merhaba arkadaşlar, nasıl başlamam gerektiğini tam olarak bilmiyorum. Ben 8. sınıfın sonunda zorla kapanmaya başladım. Şu anda üniversiteye gidiyorum, 1. sınıf bitmek üzere. Ailem sürekli olarak kapanmamı istiyor, “Ne zaman kapanacaksın?” diye sorup duruyorlardı. İlk kapanmamda kendime bunu istediğimi kabul ettirmeye çalıştım, ama hayır, istemiyorum.…

Kırmızı iplerle bağlıyız

Ben baskıcı ailemle ortaokul yıllarından beri savaş vermiş queer bir genç kızım. Daha çocuk yaşımda zorla başım kapatıldı ve yıllarca içimde hissettiğim gibi gözükmek için ailemle ve çevremle savaş verdim ve bu savaşı aslında kazandım da. Bundan tam bir buçuk yıl önce başımı açtım ve…

İslamiyet’e inancımı kaybettiğim günden beri 365 gün çoktan geçti.

Merhabalar, 7,5 senedir kapalıyım ve daha 15 yaşındayım. İlkokuldayken ailecek umreye gitmiştik ve ben o zaman kapanmıştım. Umreye gittiğimiz zamanlar Kars’ta yaşıyorduk ve çocuk mantığı “Eğer Arabistan’da iken hiç zorluk çekmeden kapalı durabildiysem, Kars’ta hayli rahat takarım.” diye düşünmüştüm. Neden başörtüsü taktığımı sorsalar, verecek en…

Başörtüsünün böylesine siyasi bir sembol haline getirilmesinden rahatsızlık duyuyorum

Merhaba, 36 yaşında İlahiyat mezunu bir öğretmenim. 14 yaşındayken babamın baskısıyla, okutmamakla ve saçlarımı kazıtmakla tehdit etmesi sebebiyle zorla İmam Hatip’e gönderildim ve kapandım. İmam Hatip Lisesini hiçbir zaman sevmedim, hiçbir zaman alışamadım, okul arkadaşlarımı da onların dünyasını da sevmedim. Daha sonra İlahiyat kazandım. İlahiyatı…

Gizli gizli açılmak istiyorum

Gerçekten birkaç gündür buradaki yazılanlara kafayı takmış durumdayım. 5. sınıfta kapanmaya karar verdim, ne alakaysa matematik öğretmenimiz kapanmamızı çok istedi. Din kültürü öğretmenimiz bile bize hiç böyle konuşmalar yapmadı. Neyse, okulda bir anda herkes kapanınca kendimi zorunda hissettim. Ailem de hiç kapan demedi, ama kapanınca…

Fark ettim ki beni anlaşılmamak değil, anlaşılma isteği bu kadar yordu

Yarın saat 12’de açılıyorum. Bugün kuzenim gelip, mutlu bir şekilde “Yarın açılıyorsun” dediğinde fark ettim sanki… Anlatacaklarım bu sayfada onlarca kez yazıya dökülmüş, oraya girmeyeceğim, o yüzden. Kuzenlerimle aynı kaderi paylaşıyoruz. Beraber sigara içerek uzaklara bakarız ve çaresizliğimizi düşünürüz. Çünkü diyecek, yapacak hiçbir şey olmuyor…

Bu durumu paylaşabileceğim tek bir insan bile yoktu

Merhaba. Öncelikle böyle bir şey yaptığınız için, içimizi dökmemize izin verdiğiniz için teşekkür ediyorum. 1 sene önce bu sayfayı keşfettim. 2 senedir ailem yüzünden zorla kapalıyım. Bu durumdan nasıl kurtulabilirim diye araştırırken karşıma çıktınız. Meğer ne çok kişi varmış özgürlüğünü yakalayamayan, benim gibi. O kadar…

Halbuki ne yakışırdı altın sarısı saçlarına kırmızı kiraz tokalar…

Herkese merhabalar. Bu siteyi ilk defa görüyorum. Yazılanların da yalnızca kalbimin kaldıracağı kadarını okuyabildim. Ben de kendi hikayemden bahsetmek istiyorum sizler gibi. 25 yaşında, henüz atanamamış bir öğretmenim. Küçük bir şehirde, ailesinin sözünden çıkmamaya gayret eden bir çocuk olarak büyüdüm. Başörtüsü hikayem de 8. sınıfın…

Yaşadığım şehirden başı açık olarak gideceğim

Ruhumun sancılarını dışa vurmak için geç değil. 32 yaşında yeni işim ve yeni hayatıma başka bir şehirde başörtüsünden arınarak girmenin cesareti ve ürkekliğini bir arada yaşarken, düşüncelerimi destekleyici bir şeyler bulmak arayışındayken tesadüfen denk geldim buraya. Kendimi ararken koyulduğum bu yolda yazarak, okuyarak, yeni insanlar…

Kız çocuklarını değersiz gören bir ailenin 3. kızıyım

Merhaba sevgili dertdaşlarım. Çok taze bir olaydan sonra içimi dökmek istedim. Dindar bir ailede büyüdüm, ama yaptıklarının dinle bir ilgisi olmadığını biliyorum. Çünkü İslam bunların anlattığı gibiyse dinden çıkacağım diye düşünmem üzerine doğru kaynaklardan araştırma yaptım. Doğru olan İslam’ın bu yobazlarla ve yobazlıkla alakası olmadığını gördüm. Öncelikle…

Özellikle Türkiye’deyseniz yaşadığınız baskılar din adı altında normal karşılanıyor

Merhaba. Genellikle duygularını dışavuran ya da yazabilen biri değilim, fakat o kadar çok acı çekiyorum ki yaşadıklarım artık katlanılmaz hâle geliyor. Öncelikle bu sayfayı yeni keşfettim. Yaşadıklarımı tek benim yaşadığımı, bu yüzden de abarttığımı düşünür, kendimi suçlardım. Buradaki yazılarda kendimi buldum. Türkiye’de böyle bir platformun…

Annem kafasına yeni bilgiler sokmaktan korkuyor

Merhaba, direkt konuya gireceğim. Ben şu anda 15 yaşındayım ve neredeyse yıllardır ailem, akrabalarım ve tanıdıklarım tarafından sürekli İslam’a maruz kaldım. Küçükken yaz aylarında beni yaz kurslarına gönderirlerdi. O günlerde bile bazı şeyler bana çok saçma geliyordu. Bir gün halamlar ve annem, babam beni mutfağa…

Dini baskılar benim hayatımı mahvetti

19 yaşındayım. Ortaokulda kendi isteğimle kapandım, aslında kendi isteğim denebilir mi bilmiyorum. Ailemin dini baskısını her zaman hissettim ve her zaman uzun giyinmek zorunda bırakıldım. Sürekli cıvıl cıvıl güzel giysiler giyen çocuklara hep özenmişimdir küçükken. Hatta bir keresinde ben de öyle giyinmek istediğimde dayak yediğimi…

“Giyemezsin, benim istediğim şekilde giyineceksin” diyor

Ben 18 yaşındayım, YKS’ye hazırlanıyorum. Ailem beni şehir dışında okutmayacaklarını baştan beri söylüyorlardı. Onları umursamıyor, çalışıyordum. Bu süreçte gittiğim dershane de kötü çıktı, dersler çok verimsizdi, salmaya başladım. Bir çocukla tanışmıştık o dönem, benim için Konya’ya gelmişti. Kendimi çok sorumlu hissettim. Bu çocuk sürekli akşam benimle buluşmak…

Ve artık bu baskılarla yaşamak zor geliyordu

Ayşe, hayalleri çok büyük olan, bambaşka bir iç dünyasında yaşayan, hep gülümsemeye çalışan bir kız. Kadın. Ayşe nereye giderse gitsin hiç taktir görmedi. Yaptığı hiçbir iş beğenilmedi. Hep görmezden gelindi. Tek suçu kolay affedebilmek ve iyi niyetli yaklaşımıydı. Hiç kimseyle kavga etmek istemedi. Hiçbir zaman…

Benim örtümü çıkarmamın neyi yanlış?

Merhabalar. Ben de 22 yaşındayım. Üç buçuk yıl önce kendim kapandım. Herhangi bir baskı yoktu, kendimi bunu yapmaya zorladım çünkü çevrem çok küçüktü. Tesettürü en başından çok güzel yapmaya başladım. Boydan giyindim, bol ferace tarzı kıyafetler, göğüs kapanacak şallar ve modeller kullandım. Ama içimde yatan…

Tehditlerle sizi kontrol altında tutmaya çalışan ailenize bir gün karşı koymaya başlıyorsunuz

Kendime söz vermiştim, buraya ikinci kez başörtüden kurtulduğumda yazacaktım, ama ne yazık ki hala başaramadım. Fakat içimden geçen duyguları buradaki kız kardeşlerim dışında kimsenin anlamayacağını da bildiğim için tekrar bu mektubu yazarken buldum kendimi. Buraya ilk yazdığımda 2019 yılıydı, ben daha 17 yaşındaydım. Üniversiteye bu…

Onların saçlarının arasından geçen rüzgar sanki benim ciğerimi parçalıyor

Merhaba, takip ettiğimden beri cesaretimi toplayıp içimdeki en derin hisleri yazıya dökmek için bekliyordum, sanırım o gün bugün. Tam 6 yıl önce beraberinde bir psikolojik rahatsızlık getiren tesettüre girmek zorunda bırakıldım. Evet, zorunda bırakıldım çünkü takmasaydım liseye gidemeyeceğim söylendi, tehdit edildim ve okumaktan başka çarem…

İnsanın istemediği şeyler yapması ve istemediği bir şekilde yaşaması çok zor

Merhaba, ben Sezen. 20 yaşındayım. Aslında gerçek adım Sezen değil, ama şu satırları yazarken Sezen Aksu dinliyorum, o yüzden Sezen olmaya karar verdim. Hikayemin başları neredeyse herkesle aynı. 6. sınıfta kendi isteğimle, çevremden ne görüyorsam onu yaparak başörtüsü takmaya başladım. Ailem tabii ki bu kararımı destekleyecekti, çünkü…

Babamın karşısına açık çıktığımda neler olacak bilmiyorum ve korkuyorum

Merhaba arkadaşlar, ben 30 yaşındayım. Lise 1’de yakın arkadaşım kapalıydı. Okul çıkışlarında kapanmasını beklerdim. Sonra beklemektense ben de kapanayım dedim ve kapandım. Ne Allah korkusundan, ne dinimi yaşamaktan, ne de günah olduğundan değil. Kapanma furyasına katıldım 2007’de. Bu süreçte ailem karşı çıkmadı, tabii ki muhafazakâr…

Susmuyorum, susmayacağım. Bu devran dönecek.

Nasıl anlatsam bilmiyorum. Ailem çok baskıcıydı, ama güçsüz bir karakterimiz olduğu için sadece ben ve kız kardeşime karşı o kadar zorbalık gördüm ki, ablamdan ve annemden o kadar çok baskı, şiddet ve zorbalık gördüm ki anlatamam. Düşüncelerim, hislerim hiçbir zaman umursanmadı. Sonuç ne mi? Ucube, kendini…

İşler kötü gidince onayı ile hareket ettiğinizi sandığınız kimse etrafınızda kalmıyor

Boşanmanın derin mutsuzluklar pahasına gündeme dahi alınmadığı bir ailede, bunu en büyük tabu sayan bir babanın kızı olarak büyüdüm. Benim boşanma sürecim ile ilgili babamın tepkilerini kaleme almak istediğim için bu yazıyı kaleme alıyorum. Çok çalkantılı bir süreç sonunda karşılıklı boşanma kararı nihayet alınmıştı. Babama…

Kendi topuklarına kurşun sıkıyorlar

4. gelişim buraya. Sabrımı o kadar zorluyorlar ki… Eskiden sadece başımı açmak istiyordum, şimdi dinlerinden nefret ediyorum. Yaklaşık iki yıldır başörtüsünü boynum açık kalacak bir şekilde yapıyorum. Topuz da yapmıyorum ve bu yüzden de garip erkeksi bir tarza büründüm. Eski benden eser yok. Saçlarımı açmama…