Kategori: Uncategorized

İs-te-mi-yo-rum.

Benim de hikayem sizlerden farksız. 8. sınıfta babamın zoruyla başımı kapatmak zorunda kaldım. Bir gün başımı kapatacağımı biliyordum zaten. Bana seçme hakkı vermediler maalesef. Çünkü bu hayat benim değil. Onlar ne derse o. Yaklaşık 6 yıl oldu şu an sınav senemdeyim seneye üniversiteye geçeceğim. Bu…

Yıllarca ait hissetmediğim bir kimliğin sembolünü üzerimde taşımışken şimdi hafifledim

Yaklaşık on aydır başımı örtmüyorum ama bugün ilk kez babamın beni bu halimle kabul ettiğini hissettim. 17 yaşında deneyip “aşılabilir değil” diyerek vazgeçtiğim şeyi 25 yaşında başardım. İki sene önce “İstediğim hayat bu değildi ama artık geri dönemez ve bir şeyleri değiştiremez hissediyorum.” yazmıştım. Değişti.…

Tek kişi olmadığımı ve birçok kişinin başardığını görmek beni o kadar cesaretlendirdi ki

Merhaba. Öncelikle her şey için sonsuz teşekkürlerimi iletmek istiyorum. Burada diğer insanların mektuplarını görmek, bu duyguyu yaşayan tek kişi olmadığımı ve birçok kişinin başardığını görmek beni o kadarcesaretlendirdi ki. 16 yaşındayım. Bu sayfayla tanışalı yaklaşık 1 sene oluyor. Geçen sene yaz tatilinde köydeydim ve bu…

Ben ferace giyecekmişim, biraz büyüyünce çarşaf giyecekmişim, görücü usulü evlenecekmişim

12 yaşımda ailem tarafından kapatıldım. Her ne kadar bunu zorla yaptırmadıklarını iddia etseler de bana başka bir şans bırakmadılar. Bana fikrimi bile sormadan imam hatipe göndermişlerdi. Orada bile herkes kapalıyken ben kapanmayı istememiştim. Fakat minik direnişlerim dikkate alınmadı ve kapatıldım. Başta kendimi çok kötü hissetmiştim…

Sanki başıma değil de zihnime geçirilmiş bu pranga

Yaklaşık 11 yaşımdan beridir kapalıyım. Zorla kapatılmadım diyebilirim, 11 yaşındaki bir çocuk çevre etkisine girmeden nasıl kendi isteğiyle kapanabilirse o tarzda tesettüre giriş yaşadım ama keşke o girişi yaşamasaydım çünkü kapalılığımın üstünden 1 yıl geçmesiyle beraber aklımdaki açılma düşüncelerinden kurtulamıyordum. Kendimi kandırmaya çalıştım, hatta açık…

Dışarı çıkarken üzerime bir gömlek geçirip girdiğim avm’nin tuvaletinde çıkarırım

Normalde buraya yazacağımı düşünmezdim ama şimdi buradayım. Ben 15 yaşındayım, daha önce hiç bir iş deneyimim veya kendimi başkalarına açıkladığım bir anıya sahip olmadım. Annemin garip bir kuklasıydım. Asla sevildiğimi veya sevilebileceğimi düşünmüyorum. Ne gelecekte ne de şimdi. doğurduğu öz kızından neden nefret eder ki…

Onlar benim gözümde özgürlüğümü, mutluluğumu, çocukluğumu, gençliğimi almış kişiler

Merhaba. Öncelikle bu durumu yaşayan herkesten ailesi yerine özür dilerim. Umarım kendinizi kurtarırsınız. Ben 12 yaşında zorla ağlaya ağlaya ailem tarafından kapatıldım. Hiçbir zaman istemedim kapanmayı. Zaten hiç pantolon bile giydirmiyorlardı açıkken de. 6 yıldır kapalıyım ve bir buçuk yıldır Müslüman değilim. Beni dinden uzaklaştıran…

Rüzgârı saçlarımda, kulaklarımda, boynumda hissettim

Merhaba, uzun zamandır bu platformu takip ediyorum. Birçoğunuzun hikâyesini okudum ve yalnız olmadığımı bilmek biraz olsun rahatlattı. Hikayeme başlayayım. 21 yaşındayım, şehir dışında üniversite okuyorum. Yaklaşık 7 yıldır kapalıyım. Bunu isteyerek yapmadım. Ortaokulun sonuna doğru ailem “Ne zaman kapanacaksın? Kapan artık.” gibi laflar etmeye başladı.…

Sanki asıl kişiliğimi evde bırakıp maskelenip de dışarı çıkıyordum

Merhaba, ben son birkaç yılını depresyon tedavisiyle geçiren 22 yaşında üniversite okuyan bir kızım. Bir gün karşıma sizin sayfanız çıktı. Serbest kürsü’de yazılanları ağlayarak okudum. Uzun zamandır kendim gibi hissetmiyorum. Psikoloğum ile bunun üzerine konuşmaya başladık ve halının altına süpürdüğüm her şey gün yüzüne çıkmaya…

Limitlerime yaklaştığımı hissediyorum

Merhaba, aslında buraya bir gün açıldığımda yazmayı düşünüyordum ama bu ara açılma düşüncesi gerçekten o kadar çok kafamda dönüp duruyor ki yazmaya karar verdim. 17 yaşındayım. 11. sınıfım, altıncı sınıfta ya da altıncı sınıfın yazında kapanmıştım galiba net hatırlamıyorum. İlk başlarda idare edilebilirdi, dokuzuncu sınıfa…

Ergenliğe 9 yaşında girmiştim ve annem hep “ne zaman kapanacaksın” diye sorardı

17 yaşındayım, 11 yaşında kapandım, ama ergenliğe daha 9 yaşındayken girmiştim ve annem hep ne zaman kapanacaksın, diye sorardı. Kapanmamak gibi bir seçeneğim yoktu. Sadece daha erken kapanmam için verilen uğraşlar vardı. Bugüne kadar kendimi hep baskıyla kapanmak istemediğime inandırmaya çalıştım. Arkadaş ortamında “Aile baskısı…

Ailemden gizli dışarı açık çıktım

Merhabalar, eğer bu hesaptaki hayat hikayelerini okumaya başladıysanız siz de buradaki kişiler ile aynı durumu yaşıyorsunuz demektir. Bu yazıları okumak zorunda kalmış herkes için üzülüyorum. Benim hikayem 11 yaşında başladı. İmam hatipe gitmeye başlamıştım ve 5. sınıfın ilk günü kapandım. Gerçekten o zamanlar kendi isteğimdi,…

Artık dövmeyin deyip bıçağı tuttum

Birinci sınıfta regl olduğum ilk gün annemin, “Kapanmayıp ne yapacaksın ki?” ifadeleriyle zorundalık hissedip kapandım. Kapalılıktan şikayet ettiğimi görünce annem hep azarladı. Şu an 20 yaşındayım, üniversite sınavına hazırlanıyorum. Bursa’da yaşıyorum ve annem şehir dışında üniversite okumama izin vermeyeceğini söyledi. Tek çarem şehir dışında üniversite…

Bu başkaldırıya teşebbüs edebilmek bile benim için çok korkunçtu

Merhaba, ben A.; Buraya bu yazıyı yazmaktaki amacım hayallerinizi gerçekleştirmek için hiçbir zaman geç olmadığını, sizi rahatsız eden şeyleri hayatınızdan çıkarmanın aslında ne kadar önemli olduğunu ve aslında asıl önemli olanın kendi derinizin altında ve kafanızın içinde rahat, özgür hissedebilmek olduğunu anlatmak içindir. Başörtüsü kullanmaya…

Allah neden küçük kız çocuğunun saçından mahrum olmasını istiyordu

Öncelikle teşekkür ederim. Kapanma sürecim ortaokul 7. sınıfta, yani 13 yaşımın yaşındayken başladı ve elbette bu başlangıç kendi isteğim doğrultusunda başlamadı. 12 yaşıma bastığımda ailem sürekli yoklarcasına baş örtüsünün vaktinin geldiğini vurgulardı, bense gülüp geçerdim çünkü daha çocuktum. Hem başörtüler büyük büyük kadınlar içindi, öyle…

“Seneye denize haşemayla gireceksin”

Merhaba, Ben de buradaki çoğu yazının benzerini hatta aynısını yaşamış yüzlerce genç kızdan biriyim. Olayları başına alacak olursak küçüklüğüme gidelim. İlkokula başladığımdan beri her yaz aralıksız Kur’an kurslarına gönderildik. Ben ve erkek kardeşim… Ben pek sorun etmiyordum, ama büyüdükçe sıkılmaya başladım. Her yaz Kur’anı öğrenip…

Dayatarak hafızlık yaptırıyorlar

Ben 17 yaşında 11. sınıf öğrencisi bir kızım. Öncelikle buraya yazmış olmama sebep olan hikayemin ilk zamanlarından bahsedeceğim. Ben 5. sınıftayken kapandım, imam hatipe gittim. Açık konuşmak gerekirse beni açılmaya zorladılar mı zorlamadılar mı hatırlamıyorum. Ama kapanmasaydım zorlayacaklarını biliyordum. 5-6. sınıflarımda dışarıda gizlice başımı açardım.…

Onlar başörtüsü için özgürlük mücadelesindeydi, ben de başörtüsünü atabilmek için

Bu yazıyı başörtüsünü çıkarma kararı aldığım 14 mart 2022 gününde bu oluşumu bulma ve tek olmadığımı anlama sürecinden başlayarak telefonuma not almaya başladım. Aslında başörtüsünü hayatımdan çıkarırken ve çıkardıktan sonraki gelişmeleri de günlük olarak yazıyorum ama çok uzun olur diye İlk olarak başörtüsünü takış hikayem…

Yıllar sonra o evden dünyayı değiştirmek isteyen genç bir kadın olarak çıktım

Başörtüsünü çıkaralı bir hafta oluyor. Size kendi hikayemden bahsetmek istiyorum. Çünkü biliyorum ki bir yerlerde zorla başörtüsü taktırılan binlerce kız çocuğu var. Benim hikayem ortaokulda imam hatipe gönderilmekle başladı. Okula başlamadan önceki yaz annem geldi elinde başörtüsüyle ve babamın böyle istediğini söyledi. Açıkçası çok küçüktüm,…

Tesettürün mantığını sorgulamaya başladım. Düşünmeye başladıkça dışarı çıkmak daha da zor hale geldi.

Merhaba. Ben son birkaç yılını depresyon tedavisiyle geçiren, 22 yaşında, üniversite okuyan bir kızım. Bir gün karşıma sizin sayfanız çıktı. Serbest kürsüde yazılanları ağlayarak okudum. Uzun zamandır kendim gibi hissetmiyorum. Psikoloğum ile bunun üzerine konuşmaya başladık ve halının altına süpürdüğüm her şey gün yüzüne çıkmaya…

Annem başörtüsünü artık bir dini eylem olarak değil de 28 Şubat’ta çok hırpalandığı için toplumda bir direnişin simgesi olarak görüyor.

Selam herkese. Ben 18 yaşında üniversiteye hazırlanan bir genç kızım. İçine doğduğum aile kendine has kalıpları olsa da toplumun az çok tanıdığı aşırı muhafazakar aile tipi. Çocukluğumdan beri kıyafetlerime karışıldı. Babam ne kadar umursamaz bir insan olsa da konu kıyafete geldiğinde aslan kesilirdi. Evde bile…

Minicikken kapandım. Tek istediğim onların sevgisini almaktı.

İçimden geçenleri nasıl anlatsam ve bu öfkem nasıl dinse? Aşırı muhafazakar bir ailede büyüdüm. Minicikken kapandım. Tek istediğim onların sevgisini almaktı. Büyüdükçe tişörtüme, kıyafetlerimin darlığına karışmaya başladılar. Daha beşinci sınıftayken, çok net hatırlıyorum; yazın yatılı bir cemaat kursuna gönderdiler. Yazları benim için korkutucu olmaya başlamıştı…

Çok değerimin olduğunu düşünmüyorum. O yüzden genelde isteklerimi hep yok saymaya çalışırım.

Dünyadaki herhangi biriyim aslında. Çok değerimin olduğunu düşünmüyorum. O yüzden genelde isteklerimi hep yok saymaya çalışırım. Çünkü biliyorum ki istediğim şeyler kolay kolay gerçekleşmez. Rol yaparım hep. Ama bazı şeyler içimde filizlenip duruyor ve bununla başa çıkamadığım için yazmaya, içimi dökmeye karar verdim. 18 yaşındayım.…

Keşke küçükken tüm bunları yaşamamış, din baskısı altında büyümemiş, sırf ailemin onayı için 13 yaşımda kapanmamış olsaydım.

Başardım. Buraya birkaç ay önce açılmak istediğimi anneme söylediğimi ve birkaç haftaya babamla da konuşacağımı yazmıştım. Konuştum da. Tabii ki ilk tepkisi korkunçtu. Ne kadar konuşursam, nedenlerimi sayarsam sayayım “Asla açılamazsın.”dan başka bir şey demedi. İki hafta boyunca konuşmayı denedim; hepsi de odama kapanıp saatlerce…

Ben zamanında tırnaklarıma ten rengi oje sürdüm diye beni dövüp hakaretler yağdıran babam, şu an kız kardeşimin aldığı ojelerin parasını veriyor.

Merhaba, burayı uzun süredir takip ediyor ve tüm mektupları tek tek okuyorum. Buradaki her zor hikâye kadar zor olmasa da, biraz da motivasyon adına bir şeyler yazmaya karar verdim gecenin üçe yaklaşan bu saatinde. Annem ve babam birbirini sevmeden, görücü usulü ile, annem henüz 19’undayken;…

Aile kelimesi bir bağlılığı ifade eder ama ben kendimi hiç bu eve ait hissetmiyorum.

Merhaba, daha önce buraya bir mektup yazmıştım sanırım ama çok uzun zaman önce olduğu için tam hatırlamıyorum. İçimden geçenleri tekrar yazmak istediğimi fark ettim, çünkü anlattıkça rahatlıyorum ben. Ama bu konuyu çok nadir kişilere anlatabiliyorum. Çok yakın hissettiğim bazı arkadaşlarıma bile beni tam olarak anlayamayacaklarını…

Regl olduktan sonra dışarı her çıktığımda içimde suçluluk duygusu olurdu, “Cehennemde yanacağım.” diye düşünür dururdum.

Merhaba. Benim adım Seda, Ali, Emine, Onur veya Hilal. Bunun ne önemi olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Çünkü isimlerimiz farklı olsa da bizim gibi kadınların, kız çocuklarının, erkeklerin, erkek çocuklarının ve LGBTİ+ bireylerin yaşadıkları baskı ve mücadeleler aynı. Hepimiz aynı sisteme ve aynı kafa yapılarına…

Babam ya onun istediği şekilde yaşayacağımı ya da s*ktir olup gideceğimi söyledi. Ben de gittim.

Ailem bana kapanmamı söylediğinde 12 yaşındaydım. O dönem tam olarak bunun sorumluluğunu anlayacak yaşta da değildim fakat sonrası hep başörtüden kurtulma hayallerimle geçti. Liseye geçince farklı şehirde okurum, açılırım diye hayaller kuruyordum ama liseyi başka bir yerde okuyamadım. Bu sefer de 4 yıl üniversiteyi bekleyip…

“Sen kadınsın, yapamazsın ama kardeşin erkek, yapar.” dediğiniz her anın acısını çıkaracağım.

Merhabalar. Ben başörtüsünü iki yıl önce çıkarmış bir kızım. Bunu yapabilmek için her şeyi yaptım, canıma bile kıydım. Biliyorum, çok çocuksu diyeceksiniz ama ben istemediğim bir hayatı yaşamaktansa ölmeyi göze almıştım. Erkek kardeşim her istediği şeyi yaparken eve kapatılmam, telefonlarımın kontrol edilmesi artık cidden katlanılmaz…

Kendimi açıklamak için çok uğraştım ama söylediğim her sözü kendilerine ve inançlarına hakaret olarak algıladılar.

12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Başörtüsünü hayatımda istemediğimi anlamam 1 hafta falan sürdü. Hem rahat değildim; oyun oynarken hareketlerimi kısıtlıyordu hem de görüntüme alışamamıştım. Anneme açılmak istediğimi söyledim, o da bir kere kapandıktan sonra geri açılamayacağımı söyledi. Beni uyarmış, böyle olacağını bilmem gerekirmiş. Yine de…

“Başını açarsan eve giremezsin!”

Burayı en sıkıntılı, en çaresiz hissettiğim anda keşfettim ve aslında bu yolda yalnız olmadığımı öğrendim. Böyle hissedenler olacağını bildiğim için ben de hikayemi yazmak istiyorum. Ben 5 yıldır tesettürlüyüm. 17 yaşımda bir okul dönüşü karar vermiştim kapanmaya. O zaman nereden aklıma esti de böyle bir…

Kendilerini Tanrı yerine koyan aileler, farkında olmadan o çok korktukları şirki sürekli olarak yapıyorlar.

Merhaba. Buraya aylar öncesinde içimi dökmüştüm; ama tekrar dolduğumu hissettim. Dayanacak gücümün kalmadığı bir dönemdeyim. Sinirliyim, kırgınım, kızgınım herkese. Neden ben? Neden benim ailem diğerleri gibi değil? Neden kimse beni anlamaya çalışmıyor? Bu sorular artık daha anlamsız olmaya başladı. Ne yaparsam yapayım, beni olduğum gibi…

Kapüşonumu evden uzakta bir yerde indirmek ve gerginlikten anksiyete atağı geçirmek çözüm değildi.

Buradan ailesi altında ezilmiş, anne babasının kuklası haline gelmiş, karakteri elinden alınmış tüm insanlara sesleniyorum. Baskının her türlüsü insanı kötü etkiler ancak din baskısı ve kapanma, tesettüre girme baskısı bence aralarından en ağır ve katlanılmaz olanı. 10 yaşımda bir çarşamba günü ikizim ile ailemin “Kapanırsanız…

Dışarıda etek giymiş birini görünce direkt or*spu damgasını basan bu insanlar beni kabul etmek zorunda kaldılar.

Hepinize merhaba. Hikayemi anlatarak başlayacağım ben de. Annem ve babam ayrı olduğundan annemle yaşıyorum. Anne tarafı çok dindardır. Tüm kuzenlerim, teyzelerim, herkes tesettürlü ve küçükken bana da ileride kapanacağım söylenip dururdu. O zamanlar bunu istemiyor değildim, ben de onlar kadar dine bağlıydım. 13 yaşımdayken nedensiz…

Babamın bağlı olduğu tarikatın lideri “Kızını okula gönderen p*zevenktir!” dediği için bu yaşıma kadar okul yüzü görmedim.

Merhabalar. Sizi uzun zamandır takip ediyorum. Açıkçası kendimi anlatmayı ya da anlatabilecek bir ortam bulmayı her zaman istemiştim. Ben Ümran. 25 yaşındayım. Evli ve bir bebek annesiyim. Zor bir çocukluk yaşadım. Öncelikle; babamın bağlı olduğu tarikatın lideri “Kızını okula gönderen p*zevenktir!” dediği için bu yaşıma…

Eve geldiğimde kimse kötü bir şey söylemedi, iyi bir şey de söylemediler. Sanki hep böyleymişim gibi bu konudan bahsedilmedi.

Selamlar herkese. Başörtüsünü çıkarmayı istediğim süre boyunca günde 5-6 kere bu sitenin sayfasını yenileyip yeni bir yazı, hikaye paylaşılmış mı diye bekliyordum, şimdi kendi hikayemi yazıyorum. Ben 20 yaşında, iyi bir üniversitede hukuk fakültesi 2. sınıf öğrencisiyim. Çevremdeki çoğu insan muhafazakar, küçükken regl olduğumda kapanacağımın…

Şimdi daha çok zaman gerekiyor. Bir gün yine rüzgârda savrulacak.

Merhaba, mektuplara bakayım biraz dedim ve buraya geldiğim ilk günü anımsadım. (Uzun bir yazı olabilir.) Aynada kendime bakamıyordum ve Google arama kısmına gizli sekmeden -Evet gizli sekme, asla bakmayacaklarını bildiğim halde hem de.- “Başörtüsü takmak istemiyorum” yazısını aratmıştım. Karşıma burası çıktığında ne olduğunu anlamamıştım ama…

Saçlarım rüzgârla kavuştuğunda hissettiğim o duyguyu aklımı yitirmediğim sürece unutmam.

Birkaç dakika önce, annemin serzenişlerinden sıyrılmayı başarıp, burayı keşfettim. Dün akşam da bu saatlerde hüzünlerinden bahsetti. “Pamti’nin başını açmasının onun dünyasını karartması” adlı hüzünlerinden bahsediyordu. Bundan 6 yıl kadar önce bir yol ayrımında tesettüre girmeye karar verdim. 3 yıl kadar dinime sarıldım ve dolu dolu…

O gün üniversiteye her yerim mor gittim.

Merhabalar. Öncelikle burayı çok eskilerden bilen biriyim. Buradan çok da arkadaşım oldu. 3 sene önce buraya bir mesaj atmıştım ve serüvenimi tekrar yazmak istedim. 18 yaşında zorla kapandım. Asla tahammül edemedim. Sevmeye çalıştım ama yapamadım. Açılmaya çalıştıkça sonucu hep dayak hatta ölüme kadar gitti. Babam;…

Birkaç kez beni inanmaya ikna etmeye çalıştıktan sonra olmayınca fiziksel şiddete başvurdu.

Merhaba. Buradaki insanların hikayelerini okuduktan sonra yalnız olmadığımı hissettim. Bu yüzden belki birileri ilham alır diye ben de kendi hikayemi paylaşmak istiyorum. Öncelikle çoğunuz gibi muhafazakar bir aileye doğdum. 4 yaşımdan itibaren kıyafetlerim kısıtlanmaya başladı. O zaman normal geliyordu. Büyüdükçe vücudumuzu kapatmamız gerekir sanıyordum. 5…

Aynaya bakarken gözlerimin dolduğunu görüyordum, o saçımı topladı, içimden nefret ediyordum, bonemi taktı, çığlık atmak istiyordum.

Kapandığımda (kapatıldığımda) 14 yaşındaydım. Bir gün aynanın karşısına annem beni oturttu ve başörtüsünü takmaya başladı. Zaten bir önceki günden söylemişti: “Yarın kapanacaksın…” O takarken içimden nefret ediyordum. Aynaya bakarken gözlerimin dolduğunu görüyordum, o saçımı topladı, içimden nefret ediyordum, bonemi taktı, çığlık atmak istiyordum -aslında atıyordum.…

Ben biseksüel bir bireyim. 9 yaşımdan beri farkındayım. Açılmak istiyorum ama biliyorum ki her şey daha da zorlaşacak.

Herkese merhaba, ben bugün kendi hikayemi anlatmak istiyorum.Ben doğulu bir ailenin kızıyım. Açıkçası annem boşanmayı düşünürken hatayla olmuş bir bireyim. Bizde âdet şöyleymiş; ya gelinlikle ölürsün ya da edebinle gelirsin. Ben doğduğum için annem gelememiş. Öyle bir sevmezdik ki birbirimizi, dört buçuk aylıkken 10 kiloydum.…

En sonunda bir gün teyzeme gidiyorduk bir cesaret örtüsüz gideceğimi asla bir daha takmayacağımı söyledim ve en sert tepkiyi o gün aldım.

Herkese merhaba. Aslına bakarsanız burayı uzun suredir takip ediyorum ve artık ben de yazmalıymışım gibi hissettim. Tahmin edersiniz ki ben de başörtüsü konusunda sıkıntılar yaşıyorum. En baştan başlamak gerekirse ben 6. sınıfa geçmeden 5. sınıfın yaz tatilindeyken yengemlere gitmiştik. Benim zaten bütün akrabalarım, annem, hepsi…

Sanki benden iki taneyiz.

Merhaba. On yedi yaşındayım. Buraya yazan herkes gibi yobaz bir aileden geliyorum ve çoğu kişi gibi ben de inanmıyorum tanrı safsatasına; ama annem ve babam, dini annelerinden ve babalarından öğrenmişler. Bayağı dindarlardır. Annem pardösü giyiyor, İslam’a göre doğru giyinme şekli kara çarşaftır hâlbuki, ama onu…