Hikayemi anlatmadan önce, herkese merhaba. 21 yaşındayım, turizm rehberliği öğrencisiyim. Küçüklüğümden beri çok neşeli ve canlı bir kızdım, hâlâ da öyleyim fakat ailemin yanında asla istediğim gibi davranamıyorum. 14 yaşında dünyayı gezme isteği ile dolmuş ve büyüyünce yapmak istediğim mesleğin bu olduğuna karar vermiştim. Lisede

Merhaba, içini dökmek isteyenlerden biri de benim. Ben disleksi diskalkuli hastası olduğum için her zaman çok utangaç olan, lisede utangaç insanların yaşadığı zorbalıkları yaşayan biri oldum. Hayalim, üniversitede birkaç da olsa arkadaşı olan bir kız olmaktı hep. Sadece gerçekten iyi kız arkadaşlarım olsun’un hayalini kurardım.

Merhaba, ben 16 yaşında bir kızım. Tutucu ve ataerkil bir ailede büyüdüm. Kendi isteklerim doğrultusunda ilerleyemedim. İstediğim liseye gitmeyi bırak, bunu teklif bile edemedim. Babam annemi aldattı, küçükken bir kadının çıplak fotoğraflarını telefonunda gördüm. Babam soğuk bir adamdı, bana pek ilgi göstermezdi; bazen beni çok

Hepinize merhaba, bu site bugün ilk kez şans eseri karşıma çıktı ve bir nebze de olsa rahatlamak adına kendimi anlatma ihtiyacı hissettim. Henüz 18 yaşına girmemiş bir lise öğrencisiyim fakat artık yaşadıklarımı kaldıramadığımı hissediyorum. Kim olduğumu, ne olmak istediğimi, ne hissettiğimi artık seçemiyorum. Uzun zamandır

Şu an ne yaptığımı bilmiyorum. Buraya nasıl geldiğimi de bilmiyorum, sadece yazasım geldi… Merhaba herkese. Hep zeki, çalışkan bir öğrenci oldum, başarı benim için bir tutku haline dönüşmüştü. Liseyi başka bir şehirde okuyup Türkiye’nin önde gelen üniversitelerinden birini kazandım. Ben bir dilciyim. Ailemden uzak geçen

Merhaba, ben 23 yaşında bir üniversite son sınıf öğrencisiyim. Açıkçası ben pek fazla aile sorunu yaşamadığını düşünen biriydim. Ama üniversiteye gittiğimde fark ettim ki aslında içimde çok fazla şey birikmiş ve bunu kimseye açamamışım. Çok küçük yaşta cinsel istismara uğramamdan mı bilmiyorum ama hiçbir zaman

Merhaba. Şu an odamda uzanmış, yaşadığım psikolojik ve fiziksel şiddet için çözüm arayışındayım. Burada, aniden ailesinin baskısı sonucu örtünmek zorunda kalan bir kızın yazısını okudum. Acaba ben de yazabilir miyim diye düşündüm ve şu an yazmaktayım. Benim hikayem annemin karnında başladı… Annem geçmişinden dolayı çok

Merhaba, bu sayfayı bir arkadaşım gösterdi ve hep açılma hikayeleri vardı, ben de kendi hikayemi anlatmak istiyorum. Anne tarafım çok solcu, baba tarafım ise çok sağcı. Biz genelde annemin akrabaları ile görüşürüz fakat ben küçüklüğümden beri hep babaannemi daha çok sevmişimdir. 13 yaşında dolmuş kullanmaya

Annem beni neden anlamıyor, anlamıyorum… Annem, neden beni olduğum gibi kabul etmiyor, daha doğrusu etmeye bile çalışmıyor, anlayamıyorum… Neden? Ona içimden geçen her şeyi anlatıyorum, onunla her şeyimi -olabildiğince, hemen hemen her şeyimi- paylaşıyorum, ne olursa olsun ondan sır saklamıyorum fakat bütün bunlara rağmen annem,

Buraya herkes yaşadığı zorlukları, çektiği acıları yazıyor. Ve bu acıların çoğu, baskılardan kaynaklı. Ama hepsinin bir gün çözüleceğine inanıyorum. Açıkçası benim sahip olduğum çok şey var. Bana pek karışan bir ailem yok, yeterince anlayışlılar. Çok güzel bir okulum var. Çok güzel bir evim ve kardeşlerim

Kafasındaki onlarca soru işaretine rağmen kendisini Müslüman olarak tanımlamakta ısrar eden bir ilahiyatçıyım. Dünyaya gözlerimi açtığım andan itibaren din, her zaman yaşamımın merkezinde yer aldı hatta bütün hayatımı işgal etti de diyebilirim. Zaten tuvalete hangi ayakla girileceği hususunda bile hüküm veren bir dinin amacı da

Herkese merhaba. Öncelikle ben kapanmaya zorlanan biri değilim, buraya onun için yazmıyorum. Ailem o konuda beklenmedik şekilde anlayışlı. Çok dindarlar gerçekten ama kapanma veya İmam Hatip’e gitme sorunum olmadı diyebilirim ve bunda en çok benim kararlılığımın payı var. Aşırı sağcı bir babam var, her konuda

Merhabalar. Ben 16 yaşında olan bir kızım. Konuya nasıl gireceğimi bilmiyorum ama biraz uzun olacağı için üzgünüm. Dindar bir ailenin 2. kızı olarak doğdum. Ablamla aramızda 6 yaş var. Ablam küçüklüğünden beri tayt, tişört, askılı, şort gibi kıyafetler giyemediğinden 9. sınıfa geçtiği sene güya kendi

Merhaba. Öncelikle ben erkeğim, dolayısıyla benim kapanma hikayem yok. Benim hikayem daha çok Tanrı’nın beni gökkuşağı ile lanetlemiş olması. Eşcinsel olduğumu yaklaşık olarak 12-13 yaşlarında iken fark ettim. Neyse ki kendimi kabullenme konusunda herhangi bir sorun yaşamadım. Hala da yaşamıyorum. O güne kadar… Daha öncesinde

Biraz umut vaat eden hikayeler olsun diye ben de yazmak istedim. Benim çocukluktan beri kapalılık ve açıklıkla ilgili bir sorunum olmadı. Annem, babam; ne giyeceğime, eve kaçta geleceğime de karışmadı. Sadece neyin iyi, neyin kötü olduğunu anlatıp güvendiler. Zaten ikisi de çalışıyordu. Ben de güvenlerini

Merhaba. Henüz 11-12 yaşlarında bir kız çocuğuyken, kızlardan hoşlandığımı fark etmiştim. Ailem çok dindar. 13 yaşında iken annem ve ablam öğrenmişti bunu, annem ağlayarak psikolog araştırıyordu. Ablamın bana iğrenç ve aşağılayıcı bakışlarını unutamıyorum. Babamdan gizlemiştik ve psikoloğa gitmeye başlamıştım bu süreçte. Annem sürekli ağlıyordu, üzerimde

20 yaşındayım. 8 yaşından beri babamın; anneme, abime ve bana olan şiddetine şahit oluyorum. Hem fiziksel hem de psikolojik. Her şey, annem bana hamileyken başlamış. Abim yaramaz bir çocukmuş ve annem de onunla ilgilenmeliymiş sürekli. O sırada annem, abimle beraber anneannemdeymiş, babam da ev telefonundan

Ben hayatım boyunca din konusunda katlanılamaz bir baskı yaşamadım. Ama bu sitenin sadece din değil, pek çok konuda pek çok insana yardımcı olan; “Yalnız değilsin! Bunun da bir çözümü var.” diyen bir platform olması benim için çok önemli. 17 yaşında bir genç kız olarak kimliğimi

Merhaba. Buraya galiba sitenin amacına ya da serbest kürsü içeriğine ters bir yazı yazacağım. Öncelikle ailemden bahsetmek isterim. Ben ilkokula başladığım zamanlarda, annem ve babam şiddetli kavgalar etmeye başladılar, en erken tarihli olarak ben öyle hatırlıyorum. Annemle babam kavga ettikleri zaman, konu tamamen bambaşka olsa

Merhaba, 24 yaşında bir kadınım. Hayatım boyunca inançlı bir insan oldum. Kur’an’a, hadislere, çok şükür Allah’ın verdiği güçle inandım, anladım fakat ibadet yönüm hep eksik kaldı. Günlük hayatımda iyi bir insan olmaya çalışıyorum ama bunu daha çok ahlaki yönden yapıyorum. Başörtüm yok, giyimim tesettür değil.

Merhaba, kadın cinayetlerinin ön planda olduğu bir dönemdeyken başımdan geçen bir olayı sizlere anlatmak istiyorum. Umarım okur, paylaşır, destek olabilirsiniz! 18 yaşında ve lise mezunuyum. Üniversiteye gidebilmek için Kocaeli’nin Çayırova semtinde, Değirmen Pastanesinde, garson olarak işe başladım. Çalışan personellerden paket servisiyle ilgilenen 50 yaşlarındaki biri

Merhaba. Yazmak istediğim yazı, sayfanızın konusunun biraz dışında kalıyor. Ama yine de içimi dökmek istiyorum. Umarım biraz olsun etkisi olur canilerin ve cahillerin üzerinde. Bugün (22 Temmuz) Pınar Gültekin’in öldürüldüğü gün. İçim çok yanıyor. Bağıra bağıra ağlamak istiyorum. Tüm dünyaya acımı haykırmak istiyorum. “Bu son olsun”

20 yaşındayım, hayatım boyunca annemin baskısı altında yaşadım. Yanlış anlamayın, annem dindar ya da bağnaz değildir fakat baskıları farklı türdendir. Örnek verecek olursam küçükken okul gezilerine gitmeme izin vermezdi mesela, nadir – zar zor giderdim. Nedeni ise, başıma kötü bir şey gelmemesiymiş. Arkadaşlarımla da sık