Serbest Kürsü
Okulda zorbalığa uğruyordum.
Merhaba, buradaki çoğu kişinin aksine ailesinden kapanma baskısı gören biri değilim. Belki de beni şanslı görebilirsiniz, birazdan okuyacaklarınız sizin için dayanması kolay şeyler olabilir ama ben bu kadarım, benim gücüm bu kadar. Yargılanmaktan korkan biriyim, bu yüzden yargılamamaya çalışın, olur mu? Ben 16 yaşındayım. Burayı
Yıllarca tacizin sevgi gösterisi olduğunu onlar öğretmediler mi bana?
Hep merak ederim, bununla tek başıma mücadele etmek zorunda kalmasaydım… Ne çok isterdim bunu. Yıllarca tacizin sevgi gösterisi olduğunu onlar öğretmediler mi bana? “Dayın o senin, sen yanlış anlamışsındır”, “seviyor seni o kızım, olur mu hiç öyle şey?”. Olur anne. Oldu. Olmamasını en az senin
Dışarıdaki hayatları görünce gençliğimi yaşayamadığım için kendime çok üzülüyorum.
Merhabalar, inanın ki buralara düşmeyi hiç istemezdim ama artık ruh sağlığım bazı şeyleri kaldıramıyor. Küçüklüğümden beri hemen hemen her yaptığına karışılan bir çocuk oldum. Onu yapma, bunu etme… Annemden bir şey için izin istediğimde muhakkak “Baban duymasın, baban kızar, baban izin vermez” gibi cümleler duyarım.
Annem, üniversiteye tek başıma gitmeyeceğimi, beni her gün üniversiteye bırakıp ders çıkışında alacağını söylüyor.
Öncelikle merhabalar. Ben 17 yaşında bir genç kızım ve bu sene liseden mezun olup üniversiteyi kazandım. Ancak annem üniversiteye tek başıma gitmeme izin vermeyeceğini, her gün beni üniversiteye bırakıp ders çıkışında alacağını söylüyor. “Hiçbir arkadaşın olmayacak, ne kızlarla ne de erkeklerle sohbet bile edilmeyecek. Gezilip
Anlayışlı bir anne gördüğümde evde çocuğuyla neler yaptıklarını hayal ederdim, kendimi o evde hayal ederdim.
Annesinin her canı istediğinde ona “Orospusun, kaşarlanmışsın” gibi ağır sözler söylediği bir bireyden nasıl bir psikoloji ya da nasıl bir özgüven beklenebilir? 18 yaşıma yeni girdim ve 13 yaşımdan beri annem tarafından bu sözlere ve benzeri küfürlere maruz bırakılıyorum. Annemin amacı nedir, bilmiyorum. Annemi hiçbir
Daha ortaokul yaşlarında kardeşim de ben de kutsal bir zırha bürünmüş anne ve baba kavramlarının aslında nasıl sahte kavramlar olduğunu anlamış olduk.
Arkadaşlar, herkese iyi günler. Gerçekleştirdiğiniz platform ve mücadeleden dolayı sizleri en içten dileklerimle kutlarım. Ben bu yazıyı erkek kimliğimle yazıyorum. Sizin sitenizi ve gönderilen yazıları ben de takip etmekteyim. Ataerkil egemen bir düzenin kadınlara ve dolaylı yoldan aslında hepimize yaşattığı bu işkence ve saçmalıkları gördükçe
Böyle doktor olmazmış!
Merhaba. Sitenizi ziyaret ettiğimde gördüğüm şey yalnız, çaresiz ve baskı altında olan birçok kadın olduğuydu. Dünyanın her yerinde olsa da bu topraklarda baskıyı daha fazla hissediyoruz. Ben de kendi yalnızlığımı paylaşmak istedim. Belki kuruluş politikanıza zıt görünüyor olabilir ancak bence ortak problemleri paylaşıyoruz. Dindar bir
Ben kapanmayı isteyen bir kızım.
Öncelikle bu sayfanın karşıma nasıl çıktığını bilmiyorum ama mutlaka bir sebebi vardır. Burada hikayelerini yazan kişileri gördükten sonra ben de kendi hikayemi yazmak için derin bir istek duydum, hele de bu kadar zor zamanlar geçiriyorken. Diğerlerinin aksine ben kapanmayı isteyen bir kızım. 17 yaşındayım. Şu
Benim özendiğim tek şey, ameliyat masasına girmeyi başarmış benim gibi trans erkekler.
Merhaba. Elimden geldiğince kendi hikayemi anlatmak istiyorum. Ben 15 yaşındayım. Ailem Müslüman. Babam ve annem, kapanma konusunda bana hiç baskı yapmadı. Elimin altında internet vardı. Araştırabiliyordum, okuyabiliyordum ama sıkıntı şuydu: Benim de kendileri gibi Müslüman ve cis-gender, hetero olmak zorunda olduğumu söylüyorlardı. Ben ise onlarla
Alevi bir ailenin kızıyım, sevgilim Sünni; evlenmek istedik, ailem evliliğimizi onaylamadı.
Merhaba. Ben, yaşadıklarımı sizinle paylaşarak hafiflemek istiyorum. Ben doktorum ve çok sevdiğim bir sevgilim var. Alevi bir ailenin kızıyım. Sevgilim Sünni. Evlenmek istedik. Ailem evliliğimizi onaylamadı, dahası bana zulüm etmeye başladı. “Seni okutmak için neler çektik”, “senin için gençliğimi verdim”, “okudun da adam mı oldun”,
Bir gün dayanamayıp anneme açıldım, dedim ki: “Anne, ben biseksüelim. Kızlara da ilgim var”.
6 yaşında anaokulunda kendi cinsiyetimde birine ilgi duyuyordum. Bunu anneme söylemiştim ama küçüğüm ya, tepkisiz kalmıştı. Olurmuş öyle şeyler… 12 yaşındayken kandırıldım, tecavüze uğradım. Çocukluğumun geçtiği o parkta. O zaman erkeklerden nefret ettim ama bu bir yönelim değildi. Büyüdüm, liseye başladım. Kız lisesi. Benden başka
Örtümü seviyorum.
Herkese merhaba. Burada okuduğum yaşamları yürekten hissedince yazma eğiliminde bulundum. Çok fazla bir hikayem yok zannımca… 18 yaşında üniversite sınavına hazırlık içerisinde olan ve tesettürlü sayılabilecek kadar örtülü bir genç kızım. Din ile tanışmam tam olarak ergenliğimin ilk zamanlarında olmuştu. Ailem pek muhafazakâr değildi ama
Bir muhafazakâr kız ile bir eşcinsel erkek nasıl bu kadar yakın olabilirdi?
Merhaba, ben eşcinsel bir bireyim. Ailem muhafazakâr insanlar değillerdi ama ülkemizin her kesiminde olan homofobik kafa yapısına sahiplerdi. Kendimi keşfetmem ortaokul son sınıfta gerçekleşti. Puanım düşük olduğu için iyi bir okula gidememiştim. Okulumda çoğu kişi homofobik ve muhafazakârdı. Genelde benimle konuşmuyorlardı. Lisede derslerime sıkı bir
14 yaşında dünyayı gezme isteği ile dolmuş ve büyüyünce yapmak istediğim mesleğin bu olduğuna karar vermiştim.
Hikayemi anlatmadan önce, herkese merhaba. 21 yaşındayım, turizm rehberliği öğrencisiyim. Küçüklüğümden beri çok neşeli ve canlı bir kızdım, hâlâ da öyleyim fakat ailemin yanında asla istediğim gibi davranamıyorum. 14 yaşında dünyayı gezme isteği ile dolmuş ve büyüyünce yapmak istediğim mesleğin bu olduğuna karar vermiştim. Lisede
Lisede utangaç insanların yaşadığı zorbalıkları yaşayan biri oldum.
Merhaba, içini dökmek isteyenlerden biri de benim. Ben disleksi diskalkuli hastası olduğum için her zaman çok utangaç olan, lisede utangaç insanların yaşadığı zorbalıkları yaşayan biri oldum. Hayalim, üniversitede birkaç da olsa arkadaşı olan bir kız olmaktı hep. Sadece gerçekten iyi kız arkadaşlarım olsun’un hayalini kurardım.
Ailem dediğim insanlar beni rahat bırakana dek istedikleri kişi olacağım.
Merhaba, ben 16 yaşında bir kızım. Tutucu ve ataerkil bir ailede büyüdüm. Kendi isteklerim doğrultusunda ilerleyemedim. İstediğim liseye gitmeyi bırak, bunu teklif bile edemedim. Babam annemi aldattı, küçükken bir kadının çıplak fotoğraflarını telefonunda gördüm. Babam soğuk bir adamdı, bana pek ilgi göstermezdi; bazen beni çok
Kendime sahte isimler taktım, sahte fotoğraflar kullandım.
Hepinize merhaba, bu site bugün ilk kez şans eseri karşıma çıktı ve bir nebze de olsa rahatlamak adına kendimi anlatma ihtiyacı hissettim. Henüz 18 yaşına girmemiş bir lise öğrencisiyim fakat artık yaşadıklarımı kaldıramadığımı hissediyorum. Kim olduğumu, ne olmak istediğimi, ne hissettiğimi artık seçemiyorum. Uzun zamandır
5 senedir ailemin evinde bir odada, sevgilimin yönetimi altında yaşıyorum.
Şu an ne yaptığımı bilmiyorum. Buraya nasıl geldiğimi de bilmiyorum, sadece yazasım geldi… Merhaba herkese. Hep zeki, çalışkan bir öğrenci oldum, başarı benim için bir tutku haline dönüşmüştü. Liseyi başka bir şehirde okuyup Türkiye’nin önde gelen üniversitelerinden birini kazandım. Ben bir dilciyim. Ailemden uzak geçen
Yaşadığım hiçbir zorbalıkta ailemden destek göremedim.
Merhaba, ben 23 yaşında bir üniversite son sınıf öğrencisiyim. Açıkçası ben pek fazla aile sorunu yaşamadığını düşünen biriydim. Ama üniversiteye gittiğimde fark ettim ki aslında içimde çok fazla şey birikmiş ve bunu kimseye açamamışım. Çok küçük yaşta cinsel istismara uğramamdan mı bilmiyorum ama hiçbir zaman
Ailemin izni olmadan kapının önüne dahi adım atamayan bir kızım.
Merhaba. Şu an odamda uzanmış, yaşadığım psikolojik ve fiziksel şiddet için çözüm arayışındayım. Burada, aniden ailesinin baskısı sonucu örtünmek zorunda kalan bir kızın yazısını okudum. Acaba ben de yazabilir miyim diye düşündüm ve şu an yazmaktayım. Benim hikayem annemin karnında başladı… Annem geçmişinden dolayı çok
Annem, eğer kapanırsam benimle bir daha konuşmayacağını, ailemizin bunu kabul etmeyeceğini söyledi.
Merhaba, bu sayfayı bir arkadaşım gösterdi ve hep açılma hikayeleri vardı, ben de kendi hikayemi anlatmak istiyorum. Anne tarafım çok solcu, baba tarafım ise çok sağcı. Biz genelde annemin akrabaları ile görüşürüz fakat ben küçüklüğümden beri hep babaannemi daha çok sevmişimdir. 13 yaşında dolmuş kullanmaya
Kendi başıma, kimsenin desteği olmadan, tırnaklarımla kazıya kazıya mı çıkacağım o derin, karanlık çukurdan?
Annem beni neden anlamıyor, anlamıyorum… Annem, neden beni olduğum gibi kabul etmiyor, daha doğrusu etmeye bile çalışmıyor, anlayamıyorum… Neden? Ona içimden geçen her şeyi anlatıyorum, onunla her şeyimi -olabildiğince, hemen hemen her şeyimi- paylaşıyorum, ne olursa olsun ondan sır saklamıyorum fakat bütün bunlara rağmen annem,
Annem, kaç ay taşıdın beni içinde? Şimdi neyimi, hangi acımı görüyorsun?
Buraya herkes yaşadığı zorlukları, çektiği acıları yazıyor. Ve bu acıların çoğu, baskılardan kaynaklı. Ama hepsinin bir gün çözüleceğine inanıyorum. Açıkçası benim sahip olduğum çok şey var. Bana pek karışan bir ailem yok, yeterince anlayışlılar. Çok güzel bir okulum var. Çok güzel bir evim ve kardeşlerim