Merhaba. Öncelikle varlığınız için teşekkür ederim. Psikolojik olarak zor ve birileri tarafından desteklenmeye ihtiyaç duyduğum bir dönemden geçiyorum. Sizi bulduğumda kendimi daha iyi hissettim, iyi ki varsınız! Henüz isteklerimi yerine getirebilmiş sayılmam. Maalesef bir başarı hikayem yok ama her fırsatta baş kaldırmaya çalıştım. Birçok kez…
Merhabalar. Ben 17 yaşında bir lise 3. sınıf öğrencisiyim. Yaşadıklarımı yazmak istiyorum çünkü ne olursa olsun hiçbir zaman hiçbir şekilde umutlarınızı kaybetmemenizi istiyorum. Unutmayın ki her şeye, herkese rağmen her karanlığın içinden bir aydınlık çıkabilir, mühim olan ona tutunabilmektir. Ve kendi kendinize bile ‘umut’ yaratabiliyor…
Merhabalar. Sizi uzun süredir takip ediyorum. Büyük direnç ve güzellik bu kadın dayanışması. Hepimiz kardeşmişiz gibi. En sonunda şöyle birden bire ben de yazmak istedim. Ben İmam Hatip lisesi son sınıf öğrencisiyim. Yarın on sekiz yaşım bitecek. Hayatımda büyük bir değişim ve dönüşme yaşıyorum. Cemaatin…
Selam. Ben hemen hemen hepinizin çocuk diye adlandırabileceği yaşta olan bir kızım. Küçüklüğümden beri tecavüze uğradım, şiddet gördüm ve taciz edildim. Babam tarafından annemi kaybettim. Şükür ki hâlâ hayattaydım(!) Tabi nefes almakla hayatta olmak aynı şeyse. Çaresiz bırakılmıştım, saçmaydı her şey saçmaydı. Ben insan mıydım?…
Merhaba. Siteyi neredeyse ilk kurulduğundan beri takip ediyorum ve çok başarılı bir iş olduğunu düşünüyorum. Buraya yazıp yazmama konusunda çok tereddüt ettim ama konu sadece başörtüsü olduğu için yazmadım. Mesaj atarak benzer dertleri yaşayan erkeklerle de ilgili biraz paylaşım yapılabilir diyecektim ama kadın konusu olunca…
Küçükken dini konulara çok meraklı ve bunları uygulamayı seven biriydim. Tabii o zaman ailemin baskısı yoktu, kendi isteğimle yapıyordum bunları. 11 yaşıma kadar da böyle devam etti. 11 yaşıma geldiğimde beni zorla kursa gönderdiler, daha yaşım çok küçüktü ve beni yatılı kursa gönderdiler. Kursa başladığımda…
Ben bu siteye belki diğer hikayelerdeki gibi “Zorla kapatıldım. Kapanmadığım için şiddet gördüm. Şöyle zorlandım, böyle aşağılandım.” diye başlayan cümleler kurmak için yazmıyorum. Ben buraya şunun için yazıyorum. Evet, ben de tesettürlü bir kızdım. Üniversiteye başladığım sene kapanma kararı almış, bunu ailesiyle paylaşmış ve olumlu…
Merhaba. 8. sınıftan beri babamın baskısıyla başörtü takıyorum. Babam 10 yaşından beri başörtü takmam için ısrar ediyordu ve ben yaz aylarında belli sürelerle takıp, kışın okul dönemi başladıktan sonra okul bahanesiyle başörtü takmayı bırakıyordum. Uzun yıllar bu şekilde ilerliyordu ve babam bu şekilde kabul eder…
Öncelikle ben 5 senedir kapalıyım fakat bu asla kendi isteğimle olmadı. Ailem baskıcı ve muhafazakardır, her şeyi din yoluyla halletmeye çalışırlar ama asla da o dinin gerekçelerine uymazlar. Neyse benim de diğer kızlar gibi kapanmam 13 yaşında olmuştu. Aileler sanırım o yaşta sürekli baskı yapıp…
Merhaba. Yazmaya başlayıp devam ettiremediğim, yarıda bıraktığım, yapamam diyerek sildiğim mektupların aksine sonuna dek anlatacağım bir şekilde başlamak istiyorum. Ben ortaokulunu dini eğitim veren bir cemaat okulunda geçirmiş, bölgesindeki en sıkı dini cemaatlerden birinde -asla istemeyerek- üç sene geçirmiş biri olarak yazıyorum bu mektubu. Ortaokula…
Merhaba. Ben de 17 yaşında, 4-5 yıldır buradaki insanların hepsiyle aynı sıkıntıyı yaşayan bir gencim. Ailem küçüklüğümden beri beni muhafazakar yetiştirmek için bin takla attı, hatta ben 2 yaşındayken beni dışarı başörtü ile çıkarıyorlarmış. O kadar çok böyle fotoğrafım var ki… Ama hayatımın en kötü…
Yazmadan önce çok tereddüt ettim fakat benim de bir hikâyem var. Böyle bir bloğun varlığının çok önemli ve değerli olduğunu düşünüyorum. Belki bir çözüm bulurum diye ben de yazıyorum. Anlatmaya ihtiyaç duyduğumuz ama en yakın arkadaşlarımız da dahil çevremizdeki kimseye anlatamadığımız ve yalnız hissettiğimiz bir…
Ben şu an 17 yaşındayım ve yaklaşık 2 yıldır kapalıyım. Daha 6. sınıfta iken tişört giymem yasaklanmıştı, arkadaşlarım o yaz günlerinde okula tişörtle geldiklerinde öylece onlara bakar kıskanırdım “Ben neden giyemiyorum?” diye. Her seferinde sorguladım kendimi, kaç defa kapanmamı istediler karşı geldim her defasında küçüğüm…
Öncelikle hepinize merhaba. Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. 3. sınıfa geçtim. Babam dışarda da okumama izin vermedi, erkek kardeşime bile izin vermeyen bi babaya sahibim. Öyle dindar bi ailem yok hatta dinle pek araları da yok. Ama çok kuralcılar disiplin ve ahlak olarak. Ben…
Merhaba. Ben şu an 17 yaşındayım. 2-3 ay sonra 18 olacağım. İlk önce şöyle, ortaokuldan liseye geçtiğim yaz tamamen kendi isteğimle (!) kapandım. Etrafımdaki herkes dindardı, hatta o kadar güzel dindarlardı ki, amcamın biri içkici, kumarbaz ve evli olduğu hâlde sevgilisi var. Diğer iki amcamın…
Hayatım boyunca kısıtlanmak istemediğim için yazıyorum buraya. Özgürce düşüncelerimi söyleyebilmek için yazıyorum. Muhafazakar bir ailede doğdum. 15 yaşıma daha yeni girdim. Ve bu yaşıma kadar sürekli kısıtlandım, kısıtlanıyorum. Annem daha anaokuluna başlamadan önce sureleri ve duaları öğretti bana. İlkokula başladığım zaman beni zorla Kuran kurslarına…
Merhaba, Öncelikle, böyle bir sayfaya denk geldiğim için çok mutluyum. Bu zorluklara katlanan tek kişi olmadığımı bilmek, ruhumda çiçekler açtırdı. Benim hikayem, küçük yaşta babamı kaybettiğimde başladı. O aramızdan ayrılınca abilerim baba rolünü üstlenmeye çalıştı sanırım; ama beni baskılarıyla öldürmekten başka bir şey yapamadılar. Babamdan…
Merhaba. Muhafazakâr bir ailede büyüdüm. Ailem hiçbir zaman baskıcı ya da zorba olmadı, öncelikle bunu söylemek isterim. Kapandığımda 13 yaşındaydım, kimsenin üzerimde bir zorlaması baskısı olmadı, çevremde bulunan herkes kapalıydı ve benim de kapalı olmam gerek diye düşünüyordum. Bir heves kapandım, arkadaşlarım beni kapalı olarak…
Kuşların özgürce uçtuğu, kedilerin özgürce dolaştığı ama bir kız çocuğunun asla istese de özgür olamadığı ünlü Konya’dan yazıyorum bu yazıları. Kesinlikle overrated değil,Konya Türkiye’nin en çomar şehri. Burada doğan kız çocuklarının hepsi bu baskıya maruz kalıyor. Gelelim benim hikayeme; aşırı çomar, dini sadece kadının kapanması…
Baba, Bu, sana hayatım boyunca yazdığım onlarca mektuptan biri. Fakat sanırım ilk kez bir tanesini sana sesli olarak okuma cesaretini gösteriyorum. Ben, bir süre önce kafamda bir karar aldım ve bugün sana ondan bahsedeceğim. Lütfen mektup bitene kadar araya girme, sözümü kesme ve sadece beni…
12 yaşımdaydım ilk kapandığımda, 3 hafta sonrasında açıldım. 13 yaşımda geri kapandım çünkü herkes bana örtünün çok yakıştığını ve çok güzel olduğumu söylüyordu. Ailem hiçbir şekilde kapanmam için baskı yapmamıştı ama kısa kollu vesaire giymeme izin vermiyorlardı ve ben de madem rahatça giyemeyeceğim öyleyse kapanırım,…
Merhaba. Bu sayfayla karşılaştığım için kendimi çok şanslı hissediyorum, içinde benim de bulunduğum kâbusu paylaşabilecek birileri olduğu için özellikle. 17 yaşındayım, üniversite sınavına hazırlanıyorum. Orta düzeyde muhafazakâr bir ailem var, daha doğrusu babam da dâhil olmak üzere baba tarafım öyleler. 14 yaşındaydım ilk kapandığımda; amcamın…
Merhaba, ben daha yolun başındayım. Ne yapacağımı, nasıl bir yol izleyeceğimi inanın hiç bilmiyorum. Bu sene 8. sınıfa başlayacağım ve bana “özgür” gezebileceğim sadece 1 yıl daha tanınıyor. Şu yaşıma kadar hep “Diz üstü giyme, kadınlar sokakta kahkaha atmaz, kısa tişörtler giyme, kapan artık, çok…
Merhabalar, hikayeleri ağlayarak okudum ve ben de kendiminkini yazmak istedim. 6-7 yaşından itibaren çevre baskısı ve toplumun “ahlak” normları çerçevesinde ne kısa kollu t-shirt ne şort ne de kapri giyemedim. Uzun kollu t-shirt ve pantolon… Yaş ilerledikçe olaya uzun upuzun hırkalar eklendi. Arkadaşlarımın giydiklerini hiçbir…
Merhaba. 18 yaşındayım ve 4 yıldır kapalıyım maalesef. İmam Hatip mezunuyum. Ailem tarafından hiç şiddet görmedim. Kimse kapanmam için yaptırım uygulamadı. Okul konusunda hiç sıkıntı yaşamadım. Dışarıdan bakıldığında hiçbir sorun yok. Hatta bazı arkadaşlarım “Keşke seninki gibi bir ailem olsaydı” diyor. Ama ben ailemden nefret…
Ben küçük yaştan beri okuyan, kendi parasını kazanan ve bunu doyasıya harcayan kadına hep özendim. Biraz da özendirildim, kuzenlerimin hemen hepsi meslek sahibiydi, onlara bakmak bile çok güzeldi. Ben küçük yaştan beri hep ezdirildim; gerek aileme, gerek kuzenlerime, gerek çevreme… Ama hayatımın dönüm noktası babamın…
Öncelikle herkese merhabalar. Böyle bir bloğun varlığından ve burada bulunan dayanışma hikâyelerinden ötürü çok mutlu olduğumu bilmenizi isterim. Gelelim benim hikâyeme. Şu anda 25 yaşındayım. Örtü hayatıma travmatik bir şekilde girdi. Ergenliğe girdiğim yıllarda aniden boyum çok uzadı ve vücut hatlarım belirginleşti. Ve bu da…
Benim hikâyem de çocukluğuma dayanıyor, hoş 18 yaşındayım hala yetişkin sayılmam. Her zaman fazla dindar ve dini hep merkeze yerleştiren, kendini ona göre biçimlendiren bir ailenin çocuğu oldum. Bu elbette küçük bir çocuk için sorun teşkil etmez, aksine aileyi rol model aldığı için örnek teşkil…
Hepinize merhabalar, Buraya yazılan birçok hikayeyi okudum. Aslında kendi hikayemi, düşüncelerimi paylaşıp paylaşmamak konusunda kararsızdım. Ama içimden bir ses, belki senin hikayenden cesaret bulacak ve umudu artacak kadınlar olabilir, dedi, paylaşmalısın. Ben de bu yüzden paylaşmaya karar verdim. Ve başlıyorum: Yirmi beş yaşındayım. Üniversite mezunuyum.…
Umursanmak isteğimden asla sıyrılamayacak olmaktan çok korkuyorum. Hiç büyüyemeyecek ve hayatta, en azından uzun vadede, kendisinden başka kimsesinin olmadığının ve olmayacağının farkında ama bunu asla kabul edemeyecek bir çocuk olarak kalmaktan… Bu korkumu yenmek için her şeyi yapıyorum, hala kanıtlar arıyorum. Çünkü o kalıba girmemem…
Herhalde buraya yazdığım/yazacağım kadar kimseye açık açık bu konu hakkında konuşmadım. Henüz kendime bile konuşamadım ki. Bu yazı da, hiçbir şey olamazsa en azından bunun alıştırması olsun diye. Şuan 20 yaşında olup 8 senedir “kapalı”, “başörtülü” ya da “tesettürlüyüm”. Tırnak işareti çünkü ben kendimi neredeyse…
Pantolon giyemezdim. Yaşıtlarımda gözüm kalırdı. Bir gün vitrindeki şortlara bakarken annemin ‘’Sana da alacağım‘’ dediğini ve heyecanımı hatırlıyorum. Alamadı. Ablamı kapattıkları gibi beni de kapatırlar diye regl olduğumu saklamak için çabaladım. Sonunda bir elime bone bir elime şal verildi. Kapatıldım. İçime de kapandım. 13 yaşında…
Merhabalar, her ne kadar başardıktan sonra yazmaya karar versem de bir süre daha başaramayacağım gibi gözüküyor. Bu yüzden şimdi hikâyemi paylaşmaya karar verdim. Burayı keşfetmeseydim, kendim gibi insanlar olduğunu görmeseydim, buraya yazılan her hikâyede bir parçamı bulmasaydım dayanabileceğimi sanmıyorum. Her ne kadar benim gibi baskıya…
Öncelikle herkese merhaba. Ben de kesinlikle yazmalı, hikâyemle yanınızda olmalıydım. Bu yüzden hemen başlamak istiyorum. 27 yaşında üniversite mezunu bir kadınım. Başörtüsü takmaya, ailemce oldukça geç sayılan bir yaşta, ortaokulu bitirdikten sonra, tamamen onların arzusuyla başladım. Geleneksel muhafazakâr bir ailem vardı. Geleneksel diyorum çünkü bu…
Merhabalar, 14 yaşımdayken herkesi şaşırtan bir karar alıp örtünmüştüm; ne de olsa yıllar sonra örtünecektim. Bu bir kültürdür bizim oralarda, bunun tamamen inançla alakalı olduğunu asla düşünmüyorum. Bu durum takdir toplamıştı ve bu benim daha çok hoşuma gidiyordu. Hiç pişman değildim. Zaten lisede ve ortaokulda…
Canım yalnızyürümeyeceksin.com, Benim için o kadar özelsin ki… Takip etmekten bile korktuğum, ana sayfama her düştüğünde, yazılarını gözlerim dolu dolu okuduğum bir platform nasıl bu kadar özel olabilir benim için? Omzumdaki bu ağır yükü bir tek benim taşımadığımı hissettirdiği için belki. Önceden olsa şu satırları yazmak…
Çok çok uzun yazdığımın farkındayım ama yayınlarsanız cidden sevinirim. Kendi yazdığım yazıyı bile bir kez olsun geri dönüp okuyacak cesaretim yok; ama bu sitede “başarısızlığın” hikayeleri de olsun istiyorum çünkü tek çaresiz hisseden insan ben değilim, biliyorum. Aslında bu yazıyı özgürleştikten sonra yazmayı planlıyordum ama…
Merhaba, hiç tanımadığım ve bunu okuyan, içi içine sığmayan insan. İçin içine sığmıyor; çünkü kendin gibi birisini arıyorsun, aynı benim gibi. Meğer yalnız değilmişiz. Burayı okuduktan sonra hem çok mutlu oldum, hem de çok ağladım. 18 yaşındayım şu an. Tam 4 önce severek kapandığımı sanarak…
Şu an yazmaya başlıyorum. Aslında hep dışına bakılıp yargılanan kızdım. Bazen hayatta bize dayatılan yolları yürüyoruz, kendi yolumuzmuş gibi. İnsanlar seçiyor, biz de kendimizin seçtiğine inanıyoruz. Belki de seçiyoruzdur, bilmiyorum. Ailemdeki herkes kapalıydı, büyüdükçe de kapanıyordu. Aslında içimden bir şey kapanmamı istemiyordu. Tanrı’nın varlığını sorguladığım…
Ailem çok baskıcıydı ve 13 yaşında zorlamalarıyla başımı örttüm. Özellikle babamın zorlamasıyla hatta babamın ailesinin, akrabalarının “Sizin kız da liseye başlayacak artık.” demesiyle başörtüsünü taktım. 6 yıldır başımda ama kalbimde değil. Annem açık görüşlü, beni dinleyen fakat kendi özgürlüğü olmayan bir kadın. Bana karşı çok…
Merhaba, benim hikâyem buradaki herkesin hikâyesinden biraz farklı. Öncelikle yaşım. Buradaki çoğu kişi yirmilerinde, otuzlarında… Ben ise daha sadece 15 yaşındayım. Lise 1. sınıfı bitirmek üzereyim. İlk defa başıma başörtüsü geçirildiğinde 3. sınıfa gidiyordum. Öğretmenler çok kızmıştı bana, aileme. Ailemin kapalılık vaadi de oyuncak idi!…
Merhaba. Sizler gibi ben de özgürlüğü için savaşan bir genç kızım. Benim anlatacaklarım sizinkilerden ne eksik ne de fazla. Tam anlamıyla aynı şeyleri yaşıyoruz. Bu platformla tanışalı yaklaşık 1 sene oluyor. Kendimi şanslı hissediyorum çünkü benim gibi çıkmazın içinde olan birçok insanın olduğunu bilmek beni…
Ben 13 yaşında sözde kendi isteğim ile kapandım. Annem ve babamdan ziyade ablamın üzerimde büyük bir baskısı vardı. O daha çocuk denilebilecek yaşta iken dedemler tarafından kapatılmıştı. Annem giyinip kuşanmayı ve süslenilmesini çok severdi. Ablama ilk eşofman takımını aldığında bütün sülalede tartışma konusu oldu. Çünkü…
Benim özgürce açılıp insan içine çıkabildiğim bir hikâyem yok ama benden genç olan kız kardeşlerime yol göstermesi için bir şeyler yazmak istedim. Kapandığım yıl henüz 7. sınıftaydım. Bazı genç kızların okulda eteğini kısalttığı bir dönem vardır ya hani, ben de çocukluk işte bir gün okulda…
Fanatik dindar olmayan fakat geleneksel olarak evli kadınların beyaz tülbentli, bekar kızların yazmalı olduğu bi köyde doğdum. Çok başarılı bulunduğum için köyden kente okumaya gönderildim, hem de bi minibüs dolusu erkek öğrenci içinde tek kız olarak. 8.sınıfa geldiğimde ailem beni artık başörtülü okula gitmem konusunda…
Herkese merhaba. Ben kendini bildim bileli başını kapatıp 20 yaşında açan birisiyim. Öncelikle ailemi anlatayım. Babam üniversite mezunu ve çağdaş görünümlü bir baba gibi görünen, ama aslında her şeyimize karışan birisi. Annem ilkokul mezunu ve babamın ona çektirdiklerini anlayamayacak kadar zayıf (babamdan 12 yaş küçük…
Merhabalar, öncelikle bir tesadüf idi bu sayfayla karşılaşmam, çünkü yaptıklarımı destekleyen bir sayfa. Yalnız olmadığımı gördüm. Daha bir ay oldu açılalı belki. Açılmak “ülke meselesi” olmamalı ama muhafazakar bir ailenin çocuğu iseniz elbette öyle olacak. Babam bilinçsiz bir şekilde şiddetle örtü beni ve ablamı, lakin…
Prangalarımdan kurtuldum, nefes alıyorum. Buradaki birçok kişi gibi, ben de muhafazakâr bir ailede dünyaya geldim. İlkokulda başörtüsü baskıları başladı. Ortaokulun yaz tatillerinde yatılı Kuran kurslarına gönderiliyordum ve alışmak için gidip gelirken bile zorla başörtüsü takıyordum. Bir gün hediye gelen bir askılı elbiseyi giyindim diye annemden…
Öncelikle merhaba, böyle bir platformun kurulduğunu ve benim gibi insanların olduğunu görmek beni çok duygulandırdı. Yazılan şeyleri okuduğumda sanki o günleri tekrardan yaşamışım gibi ağladım. Ben de kapandığımda lise 1’e gidiyordum, ailem aşırı dindar değildi, ama ailedeki tüm kadınlar kapalıydı; gelenek gibi bir şeydi. Küçüklüğümden…
Uzunca konuşulacak konuları kısaca susturuldu, bir kenara atıldım. Benim hikayem 12 yaşımdayken başladı, daha eğlenceli deli dolu bir insandım ve bir gün aşırı karın ağrısıyla sızlanıyordum, o gün regl olduğumu öğrendim ve anneme hemen söyledim. Annem tabii ki şaşırdı, daha erken olduğunu söyledi. Sonra 1…
Merhaba, bu platformdan yeni haberdar oldum. Kendi içimde binlerce çelişkiyle boğuştuğum halde bunu paylaşabildiğim sınırlı sayıda kıymetli arkadaşlarımdan biri vasıtasıyla. ‘Senin gibi insanlar var’ dedi. Henüz fazla okumadım; okudukça duygulanıyorum, yazan her satırı hissedebilmek biraz ağır geliyor. Ancak yalnız olmadığımı hissedeceğim bir platform bulmuş olmak…
Burayı keşfettiğim gün teker teker tüm mektupları okudum, saatlerce. Hepsinde kendimden bir parça buldum. Okudukça benim gibi başka insanların da olduğunu, onların da bir savaş verdiklerini gördüm ve kendime güvenim geldi çünkü baskı altında yetişen kız çocuklarına kendilerinden utanarak yaşamaları öğretilir. Gelenek ve kutsallar asla…
Benim hikâyem de buradaki birçok yazılan ile ortak. Acılar ortak, aile ortak… Çoğu yazıda kendimden parçalar buldum. Dilerdim ki bunları konuşuyor, yazıyor olmayalım. Buradaki yazıları okumadan önce yalnız olduğumu düşünmüştüm, yalnız değilmişim. 17 yaşındayım, kapalıyım ve şu an hiçbir dini inancım yok. Açılmak istediğimde şiddet…
Benim hikâyem çok küçük yaşlarda başladı. Ben dışarıdaki insanlardan değil evdekilerden bedenimi saklamak için kapandım. Kabul görmek için, onaylanmak için, dışlanmamak, kendimi korumak için boyun eğdim ama sadece bir süre. 8 yaşındayken başladı öz babamın cinsel istismarları. Tam 9 yıl sürdü. 17 yaşıma kadar o…
Hayatın kadınlar için bir hayli zor olduğu, geleneksel kodlarla, normlarla, ahlaki sorumluluklarla, rollerle donatılmış bir toplumda yaşamaya ek olarak; muhafazakar, dindar, sağcı üstelik fakir bir ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya geldim. Hikayelerini okuduğum diğer kadınlarla birçok ortak yanım var. Çoğunda olduğu gibi benim beynime de…
Buradaki yazıları okudukça yalnız olmadığımı hissettim. Ben de geçen sene bu zamanlarda açıldım. Başörtüsünün dini vecibeden önce gelenek olduğu bir ailede büyüdüm. Akrabalarım çocukları olan tüm kızlar kapanınca annemin söylenmelerinin yerini daha şiddetli tartışmalar almıştı. Her dışarı çıktığımda artık kapanmam gerektiği söyleniyordu hatta açık olduğum…
Yalnız değilim, biliyorum. Bazı aileler vardır, doğacak çocuklarının kaderi bellidir. Benim de öyleydi işte, yürüyeceğim yol ben doğmadan görünmez taşlarla çizilmişti. Ben 6-7 yaşlarında bir çocukken babam İmam Hatip lisesini gösterir ‘’Bu okulda okuyacaksın büyüyünce’’ derdi. Ben de İmam Hatip’in ne olduğunu bilmediğim için binanın…
Merhaba. Ben 23 yaşındayım. Geçen sene üniversiteden eve döndüm. Bu yaşa kadar sürekli örtünmem için baskı yaşadım, bunun yanında şiddet de vardı. Ben ailemin yanında çok sessiz sakin bir kadınım, dışarıda ise dünyanın en güçlü kadını imajı vermeye çalışıyorum. Başörtüsünü isteyerek, severek takıyormuşum gibi gösteriyorum…