İlkokulda sözlü olarak başlayan baskı, 6. sınıfta babamın başıma vura vura kapatmasıyla daha da artmıştı.

Başımı kapattığım ilk günden itibaren özgüvenim yerle bir oldu, hiçbir yere gitmek istemiyordum ama babam başımı açarsam okula göndermeyeceğini söylüyordu. Okumak istediğim için devam ettim.

Öğretmenlerimden biri kapandığım ilk gün ‘’Bu ne hal’’ diyerek gülmüştü. Görünmez olmak istiyordum, kendim değildim. Bu baskıdan kurtulmak için ailemden uzaklaşmam lazımdı. Okudum, çalışmaya başladım, açıldım; özgüvenim tekrar yerine geldi. Şimdi ailemin yaptığı baskıyı herkese anlatıyorum.

Ben değil onlar utanmalı. İsterlerse benimle konuşmasınlar, umurumda değil.

Bir elime dünyayı, diğer elime özgürlüğü ben yine özgürlüğü seçerim…

**Yazıyla beraber paylaştığımız görselin kime ait olduğunu bulamadık. Biliyorsanız kaynağıyla beraber yorum bırakabilirsiniz.