Kendimden mi vazgeçmeliyim ailemden mi bilmiyorum

Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Belki de hayatımın en zor kararını verme dönemindeyim ama süreç beni o kadar yıprattı ki cesaret göstermeye hevesim kaldı mı bilmiyorum. Ben küçüklüğümden beri baskıcı bir ailede büyüdüm. Öyle ki daha minicikken bile erkeklerle oyun oynayamazdım. Şu an düşününce bunun arkasındaki…

Sanırım ben sıradan olmayı istemişim

Şimdi buradaki tüm yazıları tekrar gözden geçirdim de, hayatımın yarısından fazlasını başörtülü olarak geçirmiş biri olarak onlara kocaman sarılmak istedim. Benim için dışarı çıkmak, rutin bir şekilde başını örtmekti. Son zamanlarda aynaya bakıp bunu neden yapıyorum ki derken buluyordum kendimi.Öğretmendim, öğrencilerim kapandıklarında tebrik etmem için…

Biz artık kendimizi bulduk

Merhaba, benim buraya üçüncü yazmışım ama bu sefer başardım demek için yazıyorum. Aslında 7 ay önce açıldım. O gün o kadar mutluydum ki… Size sadece umudunuzu kaybetmeyin demek istiyorum. Her şey bitti dediğiniz anda aslında yeniden başlıyor. Kapalı halimi hatırlamıyorum bile. Annemle iki yıl boyunca…

Ben kapandığımda daha 10 yaşındaydım

Ben kapandığımda daha 10 yaşındaydım. Bir gün babam “Bana örtü ve bone getir.”dedi. Ne olduğunu anlamamıştım. Babam beni oturtup kafama örtüyü taktı “Artık kapalısın” dedi. Gözlerim doldu ama ağlayamadım, ağlayamazdım. Onun için benim belli düşüncelerim yoktu. Ben sadece ne denilirse onu yapan birisiydim, hala öyleyim.…

Tanrıya kızıyorum bunu haketmedim ben

Ben eşcinselliğim hakkında yazmak istedim. Aslında şimdi baktığımda küçüklükten geldiğini görüyorum. O zamanlar davranışlarımın gay olduğumla ilgisi olduğunu bilmiyordum, gay olduğumu da. Babamla aram pek iyi değildir. Kavgalı değiliz ama samimi olamıyoruz. Çünkü ben samimi davranamıyorum. Eşcinselliğimi farkettiğimden beri özgüvensizlik yaşıyorum. Sesim normal bir erkek…

Yalan söylemeyi bilmezken hayatım yalan olmuştu

Merhaba, neredeyse 30 olmanın bir etkisi olarak galiba veya artık göğsüm çok ağırlaştığından mıdır bilemiyorum, ama anlatacak çok şey varmış gibi geliyor. Çok küçük yaşlarda başladı birey olma mücadelem ‘Ben buradan gideceğim.’ diyerek. 14 yaşında lisede yatılı okula gittim kendi başıma olabilmek için. 17 yaşında…

Kendimi bir gün bile sevemeden öleceğim

Sürekli hiç başımı örtmeseydim hayatımın nasıl olacağının hayalini kuruyorum. Bu sitede yazılanları okudum. Hiç benimle benzer durumları yaşayan birine denk gelmedim. Belki yanılıyorumdur ama herkes ya 4-6 yıl civarı başörtüsü takmış ve onları destekleyen birileri illa ki olmuş. Ben ise birkaç ay sonra hayatımın yarısını…

Bu yüzden babamı asla affetmeyeceğim

Neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar veremiyorum ama örtümle mutlu olmadığıma eminim. (15 yaşındayım) Kapanalı sadece 6 ay olmuşken benim için sadece bir kumaş parçasını ifade eden o şalları takarken ağlıyorum. “Bu ne kadar sürecek” sorusu keşke benim için bir bilinmezlik olsaydı ama ölene kadar…

Zorla yaptırılan her şeye karşı çıkacağım

Her ne olursa olsun açılacağım. Bu benim hayatım benim kararım. Şu an üniversiteyi bekliyorum ve üniversitenin ilk ayı ne pahasına olursa olsun açılacağım. Çünkü çok bıktım. Zorlanmaktan, baskıdan, emirlerden ben bunları haketmiyorum. Kimse haketmiyor. Ben tanrıya inanıyorum ve kadınlar saçlarını gösterdi diye onları cezalandıracağını düşünmüyorum.…

Kapalı olduğum her an yerin dibine giriyorum

Ben 4 sene önce dinden çıktım. 6 senedir de kapalıyım. Başörtüsünü taktığım ilk günden beri çıkarmanın hayallerini kuruyorum. İlkokulda arkadaşlarıma boş muhabbet olsun diye “Sen büyüyünce kapanacak mısın?” diye sorardım. Cevap çoğu zaman “Evet” olurdu, ki benim de bu soruyu sorarken almayı beklediğim yanıt da…

Sevilmemeyi koşullu sevilmeye tercih ettim

Hepiniz çok değerlisiniz ve birer birey olarak sevilmeyi sonuna kadar hak ediyorsunuz. Yazıma herkese merhaba diye başlamak istemedim. Çünkü çoğumuzun asıl duymak istediği şeyle başlarsam daha safe hissettireceğini düşündüm. Evet, çoğumuz sevilmeyi ve değer görmeyi aile baskısı sebebiyle bir koşula bağlı olduğunu sanarak büyüdü. Ben…

Nefsim beni yoldan çıkarmıyor ben olmamı istiyor

Ruhum bedenimden çekiliyor. Çünkü öylesi özgür bir ruhun bu kadar bağnaz, millet için yaşayan bir bedene ait olmadığını biliyor. Merhaba, usanmış bıkmış ne yapacağını bilemez bir şekilde karşınızdayım. Mahvoldum, bittim, tükendim, ben ben değilim. Başka biri olmak üzere her günü aynı güncesine yaşıyorum. Biri kolumdan…

Şimdi saydım tam 15 senedir kapalıymışım

Merhaba. Ben şimdi saydım tam 15 senedir kapalıymışım. Annemin zorlamasıyla kapandım. Çok acı belki söylemesi ve itiraf etmesi zor ama böyle. Ne zaman geçmişe dönüp baksam bu yaralayıcı, çok acıtıcı bir hatıra olarak geçmişte duruyor. Annemin baskısıyla kapandığımda ortaokulu bitirmiştim. Ne de olsa artık adet…

Kendi doğrularımın arkasındayım

Merhaba. Burada birçok kızın benimle çok benzer hatta aynı diyebileceğim sorunları yaşadığını ve bunları bu hesaba yazdıklarını görünce ben de kendi yaşadıklarımı paylaşmak istedim. Ben dışarıdan bakıldığında asla böyle olduğu tahmin edilemeyecek kadar dışı ile içi birbirinden çok farklı bir insanım. Bu kadar çelişkili bir…

Babam cemaatle namaz kılmadığım için içime şeytan kaçtığını söyledi

Dün gece çok güzel bir rüya gördüm. Üzeri açılabilen bir arabada ayağa kalkmış o rüzgarı savrulan saçlarımda sonuna kadar hissetmiştim. O kadar güzeldi ki benim için. Herkesten uzaktaydım yanımda tanımadığım arkadaşlarım vardı. Hiç kaygılı değildim. Giydiğim kısa kıyafetin içinde hissettiğim soğukluk bile öylesine hoşuma gitmişti…

Ben müslüman bile değilim baba

Çok az kaldı üniversiteye geçmeme, hayalimi gerçekleştirmeye. Evet yapacağım, saçımı açacak, istediğim gibi giyineceğim hatta gittiğim ilk gün yapacağım bunu. Ama nasıl? Benim babam imam. Nasıl açıklarım bunu ona? Nasıl derim “Ben müslüman bile değilim baba.” Senin küçük kızın olmaya devam eder miyim hala? Babam…

Kendi benliğimi kaybettiğimi hissediyordum

Bir boşluktayım, o boşlukta çaresizce süzülüyorum ve bunu derinden hissediyorum, en çok da kendi benliğimi kaybettiğimi… Ben yaklaşık 8-9 yaşımdayken kapandığımı hatırlıyorum. Çok küçük olduğum için nedenini tam hatırlamıyorum ama zaten tahmin edileceği üzere isteyerek değil. Zaten o yaşta olan bir çocuk nasıl düzgün düşünebilir…

Benim gibi bir kızı olmadığını söyledi

Merhabalar ben Ş. 19 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. Daha çok küçükken (4.sınıf 5. sınıf gibi) çevreme özenerek kapanmıştım. Annem de çok muhafazakar bir insan. 2 ablam var, büyük ablam kapalı ve ibadetlerini yapan biri ama küçük ablam anneme rağmen olabildiğince açık biri. Annem bunun için…

Evlendikten sonra işler çok değişiyor

Merhaba, uzun zamandır yazmak istiyorum sonunda cesaret edebildim. 23 yaşındayım. Ben 8. sınıf bittiğinde kapandım. Ailem direkt kapan artık vs. demedi ama benimki gibi muhafazakar aileleri bilen bilir. Bir şeyleri sana yap, et demeden de yaptırabilirler. Annen kapalıdır, ablaların yıllar önce senin geçtiğin yollardan geçmiştir…

Özgürlük hayallerimden daha değerliymiş

Merhaba hepinize, az önce maillerimi kontrol ederken buraya 3 sene önce bu zamanlar attığım mektuba denk geldim. O kadar duygulandım ki. Hayatımdan bahsetmek istedim sizlere de. Üniversiteye gittim. İstediğim bölüm değil, istediğim üniversite değil ama artık o kadar önemi yok ki. Kafayı yerdim. Odtüye gidemeyeceğim…

Kendi kanımdan olanlar benim hakkımda hiçbir şey bilmiyor

Merhaba. Ben A. Bu benim ikinci mektubum. İlkinde açılma hikayemi yazmıştım. Okumak isterseniz linkhttps://yalnizyurumeyeceksin.com/2023/08/03/hayatimda-hic-bu-kadar-ozgur-hissetmedigimi-dusunmustum-o-an/ Ben yalnız hissediyorum. Hala. Çok şey oldu, çok geliştim, bir sürü insanla tanıştım. Ama hala yalnız hissediyorum. Hala geceleri buraya gelip saatlerce mektupları okuyorum. Baskı hala çok fazla. Annem iyice abarttı.…

Babamın bana küsmeyeceğini bilsem kimseyi umursamam

Ben buraya bu yazıyı yazdığıma inanamıyorum. Bu platformu ilk gördüğümde açılmak çok kötü ama insanlar ne yaşıyor sadece ben mi böyle hissediyorum diye okumuştum. Okuduğum her mektupta kendimden parçalar buldum. Ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim ve keşke üniversiteye başlamadan açılsaydım. Sonuçta olan olmuş olacaktı herkes…

Ben aslında sizi üzmemek için kapalıyım

Ben günahlarım başlayınca anneannem ve teyzemin baskısı ve biraz da kendi içimde olduğu için 7. Sınıfın sonunda kapandım. 8. sınıfta anneme açılmak istediğimi söyledim. Annem şaka yaptıgımı sandı ve birilerinin beni etkilediğini söyledi. Ertesi gün, beni çok üzdün bir daha böyle şeyler düşünme vs. dedi…

Ne olursa olsun özgürlüğe her şey değermiş

Bir gün burada okuduğum mektuplar gibi başarı hikayemi yazacağımı hiç tahmin edemiyordum. Bana çok uzak gelen bir hayattı. Buraya daha önce çok kez mektup yazmıştım, tıpkı diğerleri gibi zorla kapatıldığım, eğitim hayatımın bitirildiği, çevremin ve özgürlüğümün kısıtlandığı ve sonumun rızamın olmadığı bir evliliğe gidecek olan…

Birkaç kere kuytu köşede başımı açtım

Merhaba. 22 yaşındayım. Ailem nedeniyle henüz üniversiteye hazırlanmaya başladım. Cemaatçiler. Başımı açmak istiyorum artık. Tiksiniyorum o örtüden. Dışarı bile çıkmıyorum artık ayda bir falan sadece mecburi ihtiyaçlarımı karşılamak için. Hiç huzurlu hissetmiyorum. Birkaç kere kuytu köşede başımı açtım. O kadar huzurluydum ki. Bütün içime oturan…

Eğer açılırsam da ailem benle iletişimi kesecek

18 yaşındayım. Güzel bir üniversitede güzel bir bölüm okuyorum. Bir şey hariç hayatımdan memnunum. 11 Yaşımda zorla taktığım başörtüsü artık beni boğuyor resmen. Ama eğer açılırsam da ailem benle iletişimi kesecek. Bu durumda beş parasız ortada kalmış oluyorum. Cesaret edemiyorum. Bu yüzden nasıl para kazanırım?…

Ben bir bireyim ve kimse benden sorumlu değil

Merhaba, kısa bir süre önce bu sayfayı keşfettim ve çoğu hikayeyi okudum. Ben de yazmak istedim. Öncelikle ben onikinci sınıfa giden 17 yaşına girecek biriyim. Açıkçası daha öncesinde olsaydı bir şeyler anlatmaya ne cesaret ne de gururum olurdu. Çünkü yaşadığım şeyleri birilerine anlatınca kötü hissediyordum.…

Bu evden ya ölü çıkarım ya özgür

Merhabalar. Ben de hikayemi anlatmak istedim. Çevremde beni anlayışla karşılayacak kimse yok. Doğulu, dindar bir ailede büyüdüm hâlâ onlarlayım. 17 yaşındayım ve 10 yaşında babamın zoruyla kapatıldım. Annemin bir şey deyip karşı çıkmasını isterdim ama olmadı. O günden beridir babamdan nefret ediyorum. Babam hiçbir zaman…

Tek yaptıkları hayatımı her gün daha da mahvetmek

Hayatımda rahatça dertleşebileceğim kimse olmadığı için buraya yazmak istedim. Bazen hayalini kuruyorum tanıdıklarımla dertleşmenin. Hepsi çok içine kapanık olduğumu, hiç sosyalleşmediğimi söylüyor. Sanki hiç denememişim bile hiç şans vermemişim. Geçenlerde bacağım kaynar suyla yanmıştı derim soyulmuştu ve iltihap kapmıştı. Üstüne yapıştırmak için yara bandı istediğimde…

Hayatımda hiç sevgilim olmadı

Herkese merhabalar. Ben de başkalarına anlatmak istemediğim, anlatsam da anlaşılmayacağını düşündüğüm birtakım duygu ve düşüncelerimden bahsetmek istiyorum. İçimde birikmesinden bunaldım sanırım 🙂 Öncelikle ben 20’li yaşlarının başlarında genç bir kızım. Şeriatçı, kafayı dinle bozmuş bir babanın kızı olarak dünyaya geldim. Çocukken bu durumun etkisini fazla…

Zorla kapalıyım inancım gitgide azalıyor

Zorla iş mi olur? Ben 9. sınıf öğrencisiyim. Zorla imam hatip kız okuluna yazdırıldım. Eğer oraya yazılmasaydım hiç gidemeyecektim. Şimdi okulda yaşadığım iğrenç sorunlar yüzünden nakil aldırmak istiyorum. İmam hatipde 5. senem. Ortaokuldan beri aynı okuldayım. Şimdi lise tarafına yazıldım. Eve yakın olan başka bir…

KOCAN İSTERSE AÇILIRSIN!

Merhaba, açıkçası nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Uzun bir süredir kafam o kadar dolu ki. 20 yaşındayım ve yaklaşık 7 senedir kapalıyım. Mahallemizde yaz tatilleri 3 aylığına yatılı kuran kursu var ve annem beni ve kuzenlerimi bu kursa göndermişti. Başta ailemden ayrılmak istemedim çünkü yatılıydı ve hayatımda…

Benim bir sabah daha o başörtüyü kafama alıp çıkacak gücüm kalmadı

Merhaba, ben B. Buraya kaçıncı mektubum bilmiyorum. Kaçıncı öylece orada, bir durakta tek başıma benliğimi bekleyişim bilmiyorum. Çocukluğumdan beri gerçek benliğimi bir durakta bekliyorum…Burada benden çok daha ağır şeyler yaşayan, çocukluğundan beri kadın olmaya zorlanan birçok güçlü kızlar var. Onlarla aynı kaderi paylaşıyoruz. Ben küçükken,…

istemeyerek bana taktırılan başörtüsünü çıkarmamın bedeli hayattan kopmam olmamalıydı

Merhaba, ben 2019 yılında buraya mektup bırakmıştım. İstemeyerek bana taktırılan başörtüsünü çıkarmayı başarabilmemle alakalı. Şimdi dört yıl geçti çok güncellemek, içimi dökmek istedim. O zamanlar o anın sevinciyle hiçbir detaya girmemişim. Şu an daha detaylı bir şeyler anlatabilirim. Bu dört yılda çok şeyler yaşadım. Başörtüsünü…

Sanaldan kimse gerçek halimi bilmiyordu

Bunu şu an neden yapıyorum? Bilmiyorum. Bazen bazı şeyleri bütün çıplaklığıyla hiç tanımadığın kişilere anlatabilmek, büyük özgürlük. Özgürlük demişken belki bütün mesele bununla alakalıdır. Aslında bakarsanız ben hiçbir kelime ile değil, kendimle savaşıyorum. Bir konu üzerinde saatlerce konuşabilecek, duygusal zekası gelişmiş, kendine önem veren biriyim.…

Varoluşumuza saygı duymayanlara karşı birlikte mücadele edeceğiz

Tek tek, her birinize: Yazdıklarınızı okurken yaşadığınız zorlukların sizde yarattığı duyguları ben de yüreğimde hissettim. Yakın çevrene baktığında yalnız olduğunu düşünebilirsin ancak değilsin. Bizler de BURADAYIZ. Varoluşumuza saygı duymayanlara karşı birlikte mücadele edeceğiz. Varoluşunu tehdit altında hissediyor olabilirsin. Tehdit, ailenden ya da üçüncü bir şahıstan geliyor…

Biz kadınlar erkeklerin malı değiliz!

Burada içimi herkes gibi dökmek istiyorum. Yaşadıklarımı, fikirlerimi okumanızı istiyorum. Ben 20 yaşında, ailesi muhafazakar, kendim seküler bir kadınım. Lisedeyken ailemle aynı fikirdeydim. Onların eleştirdiği ‘ahlaksızlık’ olarak gördüğü şeyleri ben de öyle görürdüm. Ama yine de içten içe özgür, istediğini giyebilen, istediğini yapabilen kızlara özenirdim.…

BAKIN BU ÖZGÜVEN ARTIŞI ÇOK MÜHİM

13 yaşımda adet olduğum ilk günden beri dindar annemin başka seçenek bırakmamasından dolayı kapandım. Kötü hissetmedim çünkü etrafımdaki herkes kapalıydı ve normal olarak kodlamıştım. Daha sonra imam hatip ve ilahiyat dönemim oldu, hatta öğretmenlik bile yaptım. Şunu belirtmek isterim ki o zamanlarda da gerçek dini,…

Önümü göremiyorum

Eşcinselim ve kimsesizim. Evet gerçekten ne beni seven bir anne-babam var, ne de bir arkadaş. Bu dünyada tekim ve Eşcinselim. İnanabiliyor musunuz gerçekten? Neden ben mesela? Ailesi yobaz olmayan onu sevecek kollayacak biri neden eşcinsel değil de benim? Kollanmak, inanır mısınız ben hayatımda hiç kollanmadım,…

Asla kendinizden taviz vermeyin

Bir gün buraya “başardım” yazacağım aklıma gelmezdi. O kadar korkaktım ki… Öyle ezik hissediyordum ki… Babam fiziksel şiddet uygulamıştı bundan 2.5 yıl önce. Sırf başımı kapatmak istemiyorum dedim diye… O günden sonra her şey değişti. Dini sorguladım, dinden çıktım vs. yeniden söylemeye asla cesaret edemedim.…