Yeni Mektuplar

Çünkü tüm arkadaşlarım oraya gidiyolardı
Selamlar, buraya ikinci mektubum olucak. Bu yazıda kendimden kısaca bahsetmek istiyorum. Gelenekçi sayılmayacak ama muhafazakar değiller de diyemeyeceğim bir aileye sahibim. Aşırı aşırı baskıcı bir tutumları yok ama konu benim başörtüyü çıkarmama gelince herkes gardını

Fanustan ayrılmaya çabaladıkça sivrildim
Küçük bir şehirde yaşıyorum. Ailem geniş, akrabalarımla yaşıyorum denebilir, aynı apartmanda yaşamanın laneti, hatırladığımdan beri ayrı geçirdiğimiz gün olmadı. Aile büyükleri de arada bizle kalırdı.Çocukken yaşadıklarının tuhaflığını fark edemiyorsun sanırım, ben de uzun süre yanlış

Bazen cesur olmak da zor
Hepimizin hikayelerinden bir tane daha. Şu an 18 yaşındayım ve mezun senemdeyim. 10 yaşımda ortaokula başlarken kapandım. Ailemdeki herkes kapalıydı. Doğru olan da buydu sonuçta. Annem en büyük ablamı liseden sonra zorla kapatmış. Ablam o

İlkokuldan beri okuttuklarına hep pişmanım derler
Merhaba, bu benim ilk mektubum. Ne yazacağımı bilmiyorum. İnsan derdini çok kolay anlatamıyor.Ailem fazlasıyla dindar. Hatta babam kendi çevresinde hoca olarak bilinir. Ve çevrem bu yüzden beni ben olduğum için değil babamın kızı olduğum için

Üniversite bittikten sonra onlar bilmeden açıldım
Merhaba, ben de burada paylaşılanları yeni görüp hikayemi paylaşmak istedim. Gerçi henüz başarılı bir hikayem yok. 22 yaşında çalışan biriyim. 13 yaşında 6. sınıfta kuzenlerimin, akrabaların yönlendirmesiyle bir nevi özenerek kapandım. Ama hiç mutlu olamadım.

Mutlu olacağımı sandım ama öyle olmadı
Merhaba, ben 8. sınıfın başında babamın zoruyla başörtüsü takmıştım. Babam ben 8. sınıfa biraz daha yaklaşınca artık yavaş yavaş bunu bana söylemeye başlamıştı. Ben de çok küçüktüm, bunun doğru olduğunu, ailemin beni böyle daha çok

Zorlama ruhu yıpratıyor
Merhaba. Bu yazıyı uzun zamandır içimde taşıdıklarımı paylaşmak için yazıyorum. Ben 14 yaşındayken kapandım. O yaşta bunun ne kadar büyük ve kalıcı bir karar olduğunu tam anlamıyordum. Ailem “Adet olduktan sonra kapanılır.” diyordu ve çevremden

Ucunda şiddet olan bir ailede yaşıyorum
Ben yobaz bir ailenin özgür ruhlu bir çocuğuyum. Çocukluğumdan beri hep dinle ilgili sorular soruyordum ama ailemden hiç tatmin edici cevaplar almadım. Muhafazakar insanların olduğu bir bölgede yaşadım, muhafazakar okullara gittim. En ufak bir kuralı
Gökkuşağından Mektuplar

Liseyi açıktan okudum
Selam! Buradaki birkaç mektubu okudum ve çoğu kişiyle dertlerimiz aynıymış. Hepsiyle bir araya gelip sarılmayı çok isterdim… Benim hikayem biraz uzun, ve henüz sonu yok. Bir umut okuyan olur diye buraya yazıyorum, biraz da içimi

Hayatımda dinimle ilgili hiçbir problemim yok eşcinsellik dışında
Ben Allah’ı çok seviyorum. Ya da benim tesettür ile ilgili, din ile ilgili bir problemim yok. Benim problemim küçük yaştan beridir cinsellikle. Küçük bir çocukken bile öpüşmeyi merak ederdim. Bazı kız arkadaşlarımla öpüştüm. Sonra büyüdüm,

Keşke suskunluğumu anlayacak bir ailem olsaydı
Buraya 2 yıl önce hikayemi yazmıştım. İlk yazdığım yazı yayımlandı mı bilmiyorum ama bildiğim tek şey var o da 2 yılda mental olarak yaşadığım korkunç çöküş. 2. mezun senemde hayattan ne istediğini bilmeyen bir varlığa

Tanrıya kızıyorum bunu haketmedim ben
Ben eşcinselliğim hakkında yazmak istedim. Aslında şimdi baktığımda küçüklükten geldiğini görüyorum. O zamanlar davranışlarımın gay olduğumla ilgisi olduğunu bilmiyordum, gay olduğumu da. Babamla aram pek iyi değildir. Kavgalı değiliz ama samimi olamıyoruz. Çünkü ben samimi

Hedefim üniversiteye gittiğimde direkt açılmak
Merhaba ben Kiraz. 18 yaşına yeni girdim. Yaklaşık 8 yıldır kapalıyım ve bu duruma asla devam etmek istemiyorum. Ailem yani babam çok baskıcı. Açılmak istiyorum dersem şehir dışına bile göndermez. Hayatı bana zindan eder. Sadece

Ben bir bireyim ve kimse benden sorumlu değil
Merhaba, kısa bir süre önce bu sayfayı keşfettim ve çoğu hikayeyi okudum. Ben de yazmak istedim. Öncelikle ben onikinci sınıfa giden 17 yaşına girecek biriyim. Açıkçası daha öncesinde olsaydı bir şeyler anlatmaya ne cesaret ne

8-9 yaşımdan beri erkeklerden hoşlanıyormuşum aslında
Herkese selam, ben 14 yaşında lise 1 öğrencisiyim. Daha önce buraya bir şey yazmamıştım ama 1 yılı aşkın sayfayı takip ediyorum ve okuduklarım beni cesaretlendiriyor. İçimden “Ne güzel insanlar” “Ne güzel savaş veriyorlar” diyorum. Evet,

Önümü göremiyorum
Eşcinselim ve kimsesizim. Evet gerçekten ne beni seven bir anne-babam var, ne de bir arkadaş. Bu dünyada tekim ve Eşcinselim. İnanabiliyor musunuz gerçekten? Neden ben mesela? Ailesi yobaz olmayan onu sevecek kollayacak biri neden eşcinsel
İlham Verenler

Öfke benim sınırlarımı çizmeme yardımcı oluyordu
Merhabalar. Buraya yıllar önce bir kez yazmıştım. O zamanlar başörtüsü, şiddet ve türlü baskılarla başa çıkmaya çalışan genç bir kızdım. Aradan birkaç yıl geçti. Ben o zamanlar hayalini kurduğum şeyi başardım, yani özgürlüğümü kazandım. Hatta

Artık annen yok
Annem ve babam ben 3 yaşımdayken ayrıldılar ve babamla 17 yıldır görüşmüyorum. Dayımlarla ve dedemlerle aynı evde yaşamak zorunda kaldık 16 sene. Her türlü baskıyı, psikolojik ve fiziksel şiddeti gördüm ama annem mutsuz olmasın diye

Olay artık herhangi biri olabilmem
Herkese merhabalar. Bu mektup benim siteye yazdığım ikinci mektup olacak, keşke bir başardım mektubu olsaydı ama maalesef ki değil, yine de ilk mektubu yazdığım döneme kıyasla çok fazla yol kat ettim. Başörtüsü takmaya ortaokulda başladım.

sonunda sorunun bende olmadığını kavrayabildim
Selam. Bugün ben buraya kendi hikayemi anlatmaya geldim sizlere. Ben Gökçe. Yani kendime koyduğum kendimi ait hissettiğim ad bu. 19 yaşındayım. Bugün ben sizlere kendimi keşfetme yolculuğumu anlatmak istiyorum aslında. Muhafazakar denebilecek bir ailede büyüdüm.

O kadar bunaldım ki saçımı kökten kestim
Merhabalar. Burayı daha çok yeni keşfetmiş bir haldeyim. Birkaç tane yazıları okumuş bulundum. Benim hikayem biraz daha farklı sanırım. Küçüklüğümden beri muhafazakar bir ortamda büyüdüm. Ailem, akrabalarım, hepsi bir cemaate bağlılardır. Gene de annem aralarında

İnanın yerimde siz olsanız aynısını yapardınız
Merhaba, ben Y. 23 yaşındayım. Mimarlık okuyorum. Normalde bu dönem mezun olmam gerekirken okuldaki akademisyenlerin alenen adam kayırma ve mobbing’lerine maruz kalarak dönem uzattım. Çocukluğu ve gençliği zaten yolunda gitmeyen bana bu da büyük bir

Evden dönerken otogarda açıldım
Merhaba, ben de sizin gibi açılma uğrunda savaş verenlerdenim. Bu savaşı yarı kazanmış durumdayım. Yarım dememin sebebi babamın hala bilmiyor oluşu. Şöyle anlatayım; ben 14 yaşında okulla tehdit edilerek zorla kapatıldım. Ya okula kapalı gidecektim

Açılırsan bir daha benim evime gelemezsin
Merhabalar. Ben 10 yıldır kapalı olup açılmak isteyen bir kadınım. Ailem muhafazakar bir aile, kapanmamı fazlasıyla istiyorlardı. Lisenin ilk yıllarından beni zorla kapatmışlardı da ben bu duruma 1 ay dayanabilmiştim. Sonrasında “Zaten okullarda tesettür yasak,





