Muhafazakar, iyi bilinen bir ailede büyüdüm. Dindar yetiştiren bir anaokulu, ilkokul 1’den itibaren her yaz gidilen Kuran kursları, ortaokulda haftalık akşam sohbetleri… Klasik bir muhafazakar çocuk yetiştirme yöntemiyle büyüdüm. Kapanacağımı her zaman biliyordum. 6. sınıfta regl olmama rağmen ailem hemen kapanmam için ısrar etmedi. Açıkken kıyafetlerime karışmadılar ama birgün kapanacağımı biliyorlardı.
Hiç istemememe rağmen iyi bir İmam Hatip’e gittim. İstediğim okul İmam Hatip’e tamamen zıttı ama “yoldan çıkarım” diye, “kapanmam” diye ve “kız olduğum için” İmam Hatip’e gönderdiler. Haklılardı, kapanmazdım ama dinden bu kadar uzaklaşmazdım da.
İlk sene uyum sağlamaya çalıştım okula ama hiç alışkın olduğum bir ortam değildi. Ailemin çevresi de muhafazakar olmasına rağmen bu kadar kısıtlayıcı bir ortamda hiç bulunmamıştım. İlk sene açık olmanın verdiği eziklikle hal ve hareketlerime, kıyafetime okulda hep çok dikkat ettim. 2. yılımda kapanınca ve arkadaş ortamım da oluşunca rahatladım. İmam Hatip bana çok zarar verdi psikolojik olarak. Hep yargılandım, hep hakkımda yanlış düşünüldü. İlk başta dine kayar gibi oldum. Radikal bile olabilirdim ama olamadım. Fıtratımda yokmuş. Etrafımdaki kapalıları ya da Müslümanları gördükçe daha çok soğudum. Ama aileme bunu yansıtamam ve bu ikiyüzlülük beni çok yıpratıyor.
İnanmadığım bir şey uğruna kendimi kısıtlamam, özgürlüğümden fedakarlık etmem gerekiyor.
Ama açılmamı ailem asla kabullenmez ve maddi olarak da onlara bağımlıyım. Ekonomik bağımsızlığımı kazanınca ise onlardan tamamen vazgeçmem gerekecek. Bir yandan bunu istiyorum, işime geliyor ama neden beni sadece ben olduğum için sevemiyorlar? Sadece kızları olduğum için.
Saçımdan, bedenimden, cinselliğimden neden utanıp, onları gizlemem lazım?
Erkeklerden korunma fikri çok ilkel ve ataerkil geliyor.
Umarım bir gün cesaretimi toplayıp kendimi aileme açıklayabilirim.
(Görsel: Guim Tió)
“İnanmadığım bir şey uğruna kendimi kısıtlamam, özgürlüğümden fedakarlık etmem gerekiyor.” için 4 yanıt
Bu sitede “acaba benim hikayeme tıpatıp benzeyen bir hikaye var mıdır” diye gezinirken ikinci veya üçüncü tıklamamda seni buldum. Dostum inan kafanda büyüttüğün kadar zor olmayacak hiçbir şey. Yaşadıklarımız birebir aynı hatta ben 6.sınıfta rehber öğretmenimin ve ailemin “tatlı” baskısıyla kapanmıştım. Tatlı baskı dediğim, kapanmak zorunda olduğumu sezdirerek ama ödüller de koyarak falan. Hiçbir zaman içimden gelmedi ama öyle olması gerektiğine inanıyordum ben de, ta ki 11.sınıfa kadar. Ne zamanki inancım bitti, ben açılacam dedim. Para ile, okul hayatımı bitirmekle gözümü korkuttular. Korktum, bekledim. 12.sınıfta artık dayanacak gücüm kalmayınca birden açtım başımı. İnanır mısın hiçbir şey olmadı hiç. İnsanların bakışı üç gün bilemedin bir hafta sonra sıradanlaştı (bu süreçte dinci bir kız lisesinde yatılı okuyordum hatta) Babam hep laf soktu, azarladı, annem kaç defa ağladı sızlandı ama unutuldu bir şekilde. Korkma. Her şey değişir herkes alışır…
Benzer şeyler yaşıyorum, hatta ailem aşırı dindar ve muhafazakar. Ama dinden çıkan, namaz kılmayan insanların öldürülmesi gerektiğini savunan başı açık kızlarla arkadaşlık etmememi söyleyip üstüne bunun için tonla azar yediğim insanlara açılmak istediğimi asla açıklayamam ki..
Her zaman öyle olmuyor ne yazık ki..
Son sınıfım ve üniversiteye hazırlanıyorum, tek dayanağım kaçıp kurtulmak ve artık o da mümkün değil. Bazı şeyler bu kadar kolay ve mümkün olmuyor. Şimdi bir anda açılsam tüm okul hayatımı elimden alır, her şeyimi yok ederler. Ne için? Din için.. Öyle ya din için.
Bu insanlar din için her şey mübahtır kafasında. Velhasıl kelam bu kadar kolay olmuyor. Umarım bir gün herkes emellerine ulaşır..
Canım benim korkma.. sadece çalış.. çalış ki ekonomik bağımsızlığını eline al ve kimse karşında duramasın.. korkma sabret.. bunu sana aynısını yapabilmiş birisi olarak söylüyorum..
ah şu ekonomik bağımsızlık.hepimizin elini ayağını bağlıyor.hikayemiz biraz benziyor ve ben şu anda üniversiteye gidiyorum.17 yaşındayım ve ailemde beni ben olduğum için sevemiyor.18 ime bastığım kendime kendim olacağım diye söz verdim .o saatten sonra kendim çalışarak da paramı kazanabilirim.ve yazdıklarını okuduğumda yalnız olmadığımı anlıyorum.sende bizi yanında hisset.eğer dertleşmek istersen ya da bişey söylemek paylaşmak istersen her ne konuda olursa olsun mailime yazabilirsin.mail adresim : [email protected]