Babam ve annem seküler bir yapıya sahiplerdi. Küçükken Kuran kursuna giderdim ve bundan zevk alırdım, mutlu olurdum. Büyüdükçe ve Kuran okumayı çok iyi öğrendikçe ailem illa gitmem için baskı uygulamadı ve güzel yaz tatilleri geçirdim. Annem de açıktı. Babam askerdi, Atatürk’ün ilkeleriyle yolunu çizmiş bir bireydi. Ta ki ben 12. sınıfta kapanmak isteyene kadar. Tesettür ne için gereklidir bilmezdim, ama 5 gün kaldığım bir dershane kampından sonraki gün ani bir şekilde ‘Ben kapanmak istiyorum’ dedim. Annem açıktı, ‘Benim için sıkıntı değil’ dedi. Babam ‘Sen açık da kapalı da benim kızımsın’ dedi. Herkesten onay almıştım ve maceram böyle başladı.
Aslında kendi kendimi bitiren ben olmuştum. İlk senelerde direk ferace giymeye başlamıştım. Lise bitti, üniversite tercihlerine geldiğimizde babamla ufak bir tartışma yaşadım. O ufak tartışma benim hayatımı kararttı. Sözelde ilk 10 bindeydim ve Ankara’da okumak istiyordum. Babam akrabaların dolduruşlarıyla “Atanamayacağın bir yerde okuyup benim paramı ve kendi zamanını harcama” dedi. Ama bu ülkede hangi bölümün ne zaman atama yapacağı zaten belli olmayan bir durumdu. O an sinirle ilahiyat yazdım ve ağlaya ağlaya gittim.
5. senem hazırlıkla beraber ve bu sene her şey gözümde çok farklılaştı. Bu konuyu uzun uzadıya anlatmak istemiyorum. Kısaca artık inançlı bir birey değilim ve agnostik oldum. Kimlik karmaşası yaşıyorum. Toplumdan, ideolojilerden nefret eden birisi oldum. Beni dışarda gören birisinin “A bak bu bilmem ne partili, ilahiyat okuyor” demesi, “Ay maşallah” diyen teyzeler, herkesi tek bir kalıba sokma anlayışları, ilahiyatçı şunu yapmaz bunu yapmaz mantalitesi, üzerimdeki hoca baskısı beni bunalttı. Şizoafektif bozukluk tedavisi görüyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Sürekli depresif haldeyim. Ve anneme yavaştan durumumu anlattım. Beni umreye göndermek istediğini söyledi. Komik geliyor açıkçası. Kardeşim her daim destekçim ve düşünceleri, siyasi görüşü, dini hayatı tamamen benimle beraber. Yozlaşmış olan babamın bu konu hakkında ne düşüneceğini çok merak ediyorum. Onları ben değiştirdim. Annem de benden 4 ay sonra tesettüre girdi. O mutlu ve halinden memnun. Ona düzgün bir dille anlattım ve kendince benim karanlık bir dönemden geçtiğime inanmakta.
Fakat ben sorunlarımın kaynağını buldum. Kimlik karmaşamı önlemek istiyorum. Yarın kardeşimin yanına açık bir halde gideceğim. Ona uygun montumu bile aldım. Okulu uzattığım için nefret ettiğim bu bölüm yüzünden 1 sene daha kaybedeceğim fakat hiçbiri önemli değil. Sonunda kazanan benim; kimliğimi, benliğimi ve kişiliğimi kazandım. Yargılayacak olan insanları komple silmeye hazırım. Destek olan arkadaşlarım da mevcut sağ olsunlar.
Umarım hepimiz güzel hayatlar yaşayabiliriz. Bu platforma çok teşekkür ederim. Daha ayrıntılı anlatmak isterdim fakat yazı yazmayı pek sevmiyorum.
(Görsel: Jeannie Phan)
(Görsel: Jeannie Phan)
“Aslında kendi kendimi bitiren ben olmuştum.” için 9 yanıt
Başardığınızı görmek istiyorum. Lütfen bu yoruma yanıt olarak gidip gitmediğinizi yazın. Birbirimize daha sıkı bağlı olmalıyız. Onlar çok olabilir, çok güçlü de olabilirler. Ama biz yine de birlik olmalıyız. Bu kararından dolayı seni kutluyorum. Umarım başarmışsındır.
Yorum olarak yazmıştım aslında ama sonradan gördüm cevap verme kısmını. Evet, başardım ve her daim öyle olmak istiyorum.
Kardeşimin yanına başımda örtü olmadan gittim ve ilk hissettiğim şey başımın üşümesiydi. 🙂 Beni öyle olduğum gibi görmek kardeşimin de çok hoşuna gitti. Kendimi çok özgür bir o kadar da mutlu hissettim. Anneme de anlattım öyle gittiğimi. Başta biraz üzülse de sonradan artık oda alıştı bu fikrime ve davranışlarıma. Ben elalem ne der diye yaşamıyorum. İlahiyat’a gitti kafayı yedi açıldı desinler hiç umrumda olmadığını anlattım. Babama da durumumu açıklarsam içim çok rahatlayacak.
Gurur duydum, hayata güzel bakıyoruz, hep beraberiz, bana umut veriyorsunuz. Hiç kapanmayan bir anne. Sevgi ile
Aslına bakarsanız ben 30 yaşında kapandığım zaman kendimi özgür hissettim. Örtünün altında daha çok mutluyum çünkü kimsenin gözlerinin vücudumda dolaşmamasını bilmek içimi rahatlattı.. Belki de bunu doğru zamanda yaptığım için halimden çok mutluyum, belki de Allah a samimi bir şekilde dua ettiğim için.. Ben de bir dönem 20 li yaşlarımda Allah var mı sorusunu çok sordum.. Ve dedim ki evet gerçekten var, etrafımda gördüğüm herşey Allah İn gerçekliğini ortaya koyuyor. Ve en önemlisi huzurluyum, mutluyum.. Hiçbir zaman da açılmam. Ben de böyle güçlüyüm.. Benim en büyük şansım türban için baskı görmememdi. Kendi isteğimle kendi hidayetimle kapandım. Senin için de kardeşim hidayet diliyorum. Belki sen de bir gün hidayete kapanırsın o zaman açılmayı hiç düşünemezsin.. Ve son sözüm Allah İn olmadığı bir hayatta gerçek mutluluk yoktur. Ömür boyu kuşkularla, vicdanınla muhasebelişirsin.. Ya da girdiğin günah denizinde boğulup gidersin. Haberin bile olmaz.. Yazışmak istersen [email protected]
burası kapanıp açılmak isteyenlerin platformu, senin neden kapandığın kimseyi ilgilendirmiyor abla, işine bak
burası kapanıp açılmak isteyenlerin platformu, senin neden kapandığın kimseyi ilgilendirmiyor abla, işine bak
Aşırı uçlara kaymamaya calışmanı tavsiye edeceğim. Sağlam temellendirilmemiş düşünceler kolay sönebiliyor üzerinde sogukkanlı düşünülmeden eyleme geçirilmiş davranışlarsa pişman edebiliyor.
Tr Ilahiyat fakültelerinin ve IHL’lerinin coğunda bulunan öğrenci -hocaların ayrıca etraftaki cemaatlerin Düşünen bazı Insanları dinden soğutması muhtemeldir. Çünkü öğretiler akıllarının önüne geçmiş. Hatta dünya genelinde bakınca bazı musluman ulke insanlarının yaklaşım ve yaşayışı da öyle. İtici bir din anlayışları var çoğunun. Ancak muazzam güzel ve akıllı yaşayışlar da var. Sayısız yaşayan faklı din kavrayışı var. O yüzden daha çok düşünüp iyi niyetle Kuranı anlayıp şartlara göre yorumlayıp freelance müslüman olmak bana mantıklı geliyor. Anlamak için akıl ve iyi niyet insana yetmeli.
Maalesef iyi Arapça bilmiyorum bir sorum olunca farklı meal ve tefsirleri okuyup Arapca kelimelerin anlamlarını araştırıp ayetin indigi bağlamı da göz önüne alıp aklıma en yatanı kabul ediyorum. Bişey yaparsam da sonraki bir cennet karşılığı/cehennem korkusu yüzünden değil, cenneti içimde hissetmek için yapmak istiyorum. Şükür ki Içim rahat. Allah bizi doğru yola koysun.
Hikayesini paylaştığı için Bahar’a da teşekkür ediyorum. X şahısı ilgilendirmiyor olabilir ama ben diger yazıları okudugum gibi Bahar’ın yorumunu da okudum ve ilgilendim. Yorum kurallarına uyan saygılı bir yazı olduğu sürece herkes birseyler söyleyebilir. X’in tavrı çok kaba olmuş.