Merhaba. Ben baskı altındaki binlerce kız çocuğundan sadece bir tanesiyim. Öncelikle 16 yaşındayım ve sanırım yaklaşık 11-12 yaşlarımdan beri kapalıyım. 6. sınıftaydım, arkadaşımla beraber olmak için bir İmam Hatip ortaokuluna gidiyordum. 5. sınıftayken sınıfımdaki açık 3 kişiden biriydim. Daha okuldaki ilk senemden itibaren bütün öğretmenler bana kapalılığı empoze etmeye başladı. Açıkçası çok muhafazakâr bir ailede büyüdüm diyemem. Babam bir asker, annem ise sıradan bir ev kadını. Okulda 1 senem böyle geçti ve ben hayatımın kararmaya başladığı o döneme girdim. Sınıfımda herkes kapalı, annem de beni yavaştan zorlamaya başladı. Sonra okulumda bir şey oldu, hala pişmanlık duyduğum ve ömrümün sonuna kadar pişmanlık duyacağım bir şey. Okulumuz altyapılı, her yerde eli kolu olan bir okuldu ve ben o dönemlerde dinime gerçekten düşkün bir çocuktum. Hz. Muhammed’in sakalı getirildi okula ve ben o gün kapandım. Bir arkadaşım geldi başımı örttü, güzel olan bu dedi ve ben bir nevi ona özenerek hayatımın en büyük en yanlış kararını verdim. Çünkü 12 yaşındaki bir çocuk geleceğini asla düşünmez. Eve geldim, tabii annem çok sevindi ama büyük abim gelip yanıma sordu. ‘Emin misin, gerçekten istiyor musun’ dedi. Ben de ‘Cidden eminim tabii evet’ dedim. Sonra aradan 2 sene geçti. 14 yaşlarında 8. sınıf TEOG öğrencisiyim ve örtüm bana ciddi anlamda rahatsızlık vermeye başladı. Ama inandırdım kendimi, şeytanın oyunu falan dedim çünkü o aralar ciddi anlamda dini de sorgulayan bir insan olmuştum. 1 sene daha sustum. 9. sınıfa geldiğimde ben iyice bittim sanırım. Geceleri ağlıyorum, sabah okula giderken ağlıyorum, başörtümü yaparken ağlıyorum. Sonra yaz tatiline girdik ve ben bunu aileme açtım. İlk babama söyledim ve gayet arkamdaydı. Ta ki anneme kadar. İnanır mısınız yemediğim hakaret kalmadı. Annemle zaten hep uzak bir çocuktum. Ama bana ‘Böyle bir şey yaparsan rızam yok, arkanda durmamı bekleme benden’ dediğinde ben iyice kestim umudu annemden. Babama baktım bir vakit umurunda değildim ama annem ne derse onun arkasında bizzat. Sonra sustum ama 3 ay kadar en fazla. Benden 3 yaş küçük bir kuzenim bizde kalıyordu o sıra ve bu konu ben istemeden tekrar açıldı. Babam bana ‘Ben seni biliyorum, sen açılırsan orospu olursun’ dedikten sonra ben iyice çekildim köşeme. Not düşmek isterim babamın annesi ve kız kardeşi de başörtüsüz. Şu an 10. sınıftayım, o konuşmadan sonra sadece bir defa açıldı bu konu ve ben ‘Sadece 2 sene dayanın sonra def olup gidiyorum’ dedikten sonra bu konuda asla konuşmadım. Merhaba ben o baskı gören binlerce kız çocuğundan biriyim. Ben şu an apateistim ve ben zorunlu kapalı tutuluyorum ama sanırım yalnız yürümüyorum.
(Görsel: Maria Pace-Wynters)
“Ben o baskı gören binlerce kız çocuğundan biriyim.” için 16 yanıt
2 yıl daha buna katlanmak senin psikolojinde muhtemelen hiç onarılamayacak yaralar açacak. Çok sert bir şekilde karşı çıkmamışlar, öldürmekle tehdit edenler var. Seni sen olduğun için, kızları olduğu için seviyorlar. İnan buna. Kısa bir zamanda da alışacaklar. Ama sen 2 yıl daha susarsan hem onların alışması zorlaşır hem de senin gücün tükenir. Üniversiteye geçince açılırsan çok fazla tepki gösterirler. Benim kız arkadaşım da mezuna kalmıştı ve üniversiteye geçince açılırım diyordu. Cesaretlendirdim onu ve bir gün kursa açık gitti. Ailesi üzüldü haliyle ama şu an hiçbir sorunları yok. Kursa gittiğinde onu tebrik ettiler, böyle daha güzel olduğunu söylediler ki öyleydi de. Çok uzun ve güzel saçları vardı. Sen de rüzgarı hissetmek için bekleme. O rüzgarı ve güneşi yakalamak ellerinde. Beklenmedik bir anda, mümkünse hemen değilse şimdi, özgür ol. Sonra burada bana teşekkür edeceksin. Dini sorgulamaların için de tebrik eder, Evrim Ağacı, Kozmik Anafor, GİGTV ve Turan Dursun’u araştırmanı öneririm. Esenlikle kal.
Çok isterdim. Şuan şu dakika özgür olmayı fakat kırdılar cesaretimi… 3. sefer olacak bir defa daha söylesem beni yine kıracaklar. Ve kısa saçlı dik başlı bir insan olarak yemediğim tepki kalmayacak. Beni yine kıracaklar. Ve inan bana şu zaman ben bir kez daha kırılırsam eğer geri getirilmeyecek sonuçları olacak bunun.
SELAMSELAMSELAMSELAM. Umarım bu yorumu ve sana minnettarlığımı biran önce görürsün. Çok teşekkür ederim ÇÜNKÜ BEN BAŞARDIM. Neredeyse tamamen senin sözlerinle başardım. Anneme ve babama tamamen isteğimi söylerken Deist Eleman bunu şunu söylemişti diyerek yaptım hem de. ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. Hiç tanımasam da hayatımda çok önemli bir yerin var. Bu arada şu an saçlarımda rüzgarı hissedebilmemin 37. günü ve hala aklımdasın.
Ne diyeceğimi gerçekten bilemiyorum. Çok ama çok sevindim. Kıllarım (tüy kuşlarda olur) diken diken oldu. Fazlasıyla eleştirildiğim şu günlerde bu yorumunuz bana yeni bir kan oldu. Hayatınızın her döneminde istediğiniz bir kişiliğin getirilerini özgürce yaşayabilmeniz dileğiyle. İyi ki varsınız!
Bu arada sizin de bu iletiyi görmenizi sabırsızlıkla bekliyorum. Mutlu ettiniz çünkü ve sadece bunun için bile mutluluğunuzun artmasını diliyorum. Gördüğünüz zaman bir yanıt verirseniz çok sevinirim.
Çok saçma olacak ama bir an önce görmenizi bekleyerek neredeyse her gün girdim bu platforma. Ve görmüşsünüz, yazmışsınız. Mutluluğum hiç eksilmedi emin olun. Hatta şu an daha da mutluyum. Hayatımda oldukça büyük bir yeriniz var açıkçası. Mutlu olmanız beni gerçekten mutlu etti yani. Umarım hayatımın geri kalanında da sizin haberiniz olmasa da sizi mutlu edebilecek işler başarabilirim. Arkamdasınız değil mi? Başarabilirim? Unutmadan; Siz de iyi ki varsınız. Hep var olun.
Arkanızda veya önünüzde değilim, tam olarak yanınızdayım. Başaracağınıza inancım tamdı. Beni yanıltmadınız ve çok mutlu oldum. Ben de sürekli ilk mektuptan son mektuba kadar hepsini aralıklarla açık kontrol ediyorum benimle ilgili bir şeyler yazılmış mı veya başaranlar olmuş mu diye. Mesela buna yanıt verdiniz mi diye dünden beri 20’den fazla kontrol ettim. Sizi ve diğer arkadaşlarımı ne kadar önemsediğimi buradan görebilirsiniz. Eğer isterseniz eposta adresinizi verirseniz varsa, umarım yoktur, dertlerinizi dinleyebilirim. Mutluluklarınızı da dinleyebilirim. Sorularınız varsa, özellikle bu, yanıtlamayı isterim. Uzun zaman sonra birisinden iyi bir şeyler duyduğum için çok iyi hissettim. Gerçekten çok iyi oldu bu benim için. Bir şey daha diyeyim mi? 2 kadar ay önce burada bir kızla tanıştım ve ona sürekli destek oldum. Seneye ertelemişti bunu ancak bunun yanlış olduğunu anlattım. Sonra ailesine sürekli bu konuyu açtı. Başta sürekli olan kavgalar artık bitti. Hatta annesi bugün ona kimliğinde açık görsel olabilir dedi. Çok mutlu o şu an. Ben de mutluyum çünkü etkim var az çok. İçim huzurla doluyor özgürleşen insanları gördükçe. Demek istediğim sadece saçını açmak olarak algılanmasın. Hissettiği ve yaşamak istediği hayatı yaşayan insanlardan söz ediyorum. Birkaç gün içinde o arkadaşımız da özgür olacak. Çok güzel olacak, çok!
Yanınızdayım lafı tam olarak beklediğim gibi geldi. Bundan ötürü çok mutluyum. Ve inanın mutluluğunuz beni oldukça mutlu ediyor. Buradaki bütün hikayeleri okudum ve hepsinin yorumları sizden izler taşıyor. Aşırı başarılı bir konuşmacı, dinleyici ve destek olduğunuzu düşünüyorum. Benim gibi bir insana daha yardım etmeniz… O kadar mutluluk verici bir şey ki benim için. Özgürüm. Sizin desteğinizle, yorumunuzla, yanımda olduğunuzu hissettirmenizle hatta bizzat sizinle. E-posta olayına gelirsek. Vereyim ama kullanmayı zerre bilmiyorum. Sosyal medya hesaplarımı doğrulamak için uzun süredir kullandığım bir hesap. Ama sanırım öğrenebilirim. Artık her şeyi başaracağıma olan inancım tam olduğu için Buna da inancım tam 🙂 [email protected] pek yaratıcı olmasa da buyrun 🙂 (Yazım yanlışım var mı diye kontrol ederken, bu zamana kadar hiç bu kadar fazla mutluluk kelimesini kullanmadığımı fark etmem…)
Bana ulaşabilir misin
Ulaşabilirim
Olur. Nasıl?
Bir babanın öz evladına orospu demesi ne korkunç bir şey. Aynı şeyi ben de yaşadım üzerinden 3 sene geçti hala o lafı söylerkenki canavari yüzünü unutamıyorum. Böyle canavarlara ezdirmeyin kendinizi kızlar.
peki tam 30 dakika önce anne ve babamın bana orospu demiş olması…
Şu an aynı durumda olmamız, Bakırköy şart bunlara
Aynı durumdayım, yalnız değilmişim..
Aynen;(