Bundan tam 8 sene önce tamamen zorla kapatıldım. Hatta puanım Fen lisesine yettiği halde sırf başım kapalı okuyabilmek için zorla İmam Hatip lisesine gönderildim. O zamanlar işin çok farkında değildim karşı çıkamadım bile, sadece regl olmamak için dua ediyordum. Şimdi durup babamı ve o baskıcı hallerini düşününce, babamdan çok annemi suçluyorum. Asla yanımda olmadığı için, bana destek çıkmadığı için. Babama gelince; tamamen geleneksel bir din yaşıyor, namaz kılmam onun için çok önemli değil ama kapalı olmam hayati önem taşıyor çünkü birileri ona ‘Senin kızın açık’ dememeli. İmam Hatip lisesindeyken başörtüsünü istemediğimin farkında değildim çünkü herkes benim gibi zorla kapanmış, zorla buraya gönderilmişti. Tek çare kabullenip, hayatımı buna göre şekillendirmekti ve ben de öyle yaptım. Ama üniversiteye gelip yeni hayatlar, yeni fikirlerle tanışınca olaylar çok başka bir hal almaya başladı. Açık arkadaşlarıma bakıp iç geçirmekten, onlar gibi olmak istemekten bıktım artık. Her an, acaba açık olsam nasıl bir hayatım olurdu, diye düşünmekten; her hareketim, ‘kapalı bir insana yakışır’ sınırına çekmekten o kadar yoruldum ki. Dışarıdaki ben ile içerideki benin bu kadar farklı olmasından çok sıkıldım, açılmak istiyorum ama bunu daha kimseye söyleyemedim ve herkesin çok şaşıracağını biliyorum. Çünkü dışarıdan olabildiğince istekli görünmeye çalışıyorum, insanlar bana acımasın diye. Cesaretimi toplayabilir miyim bilmiyorum ama tüy kadar hafif bu bez parçasının ağırlığı altında ezilmekten bıktım artık.
(Görsel: Maria Pace-Wynters)
“Regl olmamak için dua ediyordum.” için 9 yanıt
Ah kardeşim ah bende aynıyım eşim tarafından zorla kapatildim 4 senedir boğuluyorum her örtüyü baglamada yaşadığım şehirde kapaliyim şehir dışında açık geziyorum eşimde biliyo denizde de aynı açık ama yaşadığım yerde illa kapalı olcak niye el alem ne der inşallah aciliriz günün birinde çünkü bende çok sıkıldım
Aynı kaderi bende yaşadım 8 sene önce eşim sırf ailesi istiyor diye zorla tesettüre soktu beni içim başka dışım başka biriyim düşüncelerim tarzım konuşmalarım hiç uymuyor bu halime o kadar kin ve öfke doluyum ki artık taşmak üzerim bende açılmayı istiyorum artık tahammül edemiyorum eşime nasıl söylesem diye düşünmekten sinir sistemim bozuldu alt üst oldum resmen.
Mutlaka boşanmalısın.
Bir erkek olarak babanız adına özür dilerim. Keşke bu kadar baskıcı olmasaydık.
sizinle iletişime geçebilmemiz mümkün mü?
Tabii eposta adresinizi yazarsanız size gerçek hesabımdan posta gönderebilirim.
[email protected]
benimle mi
Bende oyle dusunuyorum bazen acilmak icin nasil diye. Amam oyle olmuyor obur dunyayi dusununce, goruyruz aciklari diye dusunuyorum bazen. Acilsam ne degiscek sadece sacin goruncek ve baska elbise daha acik tarzlar. Sonra da diyorum nasilsa dunya fani ben kapali kalsam ben obur dunyada kazancam, kendi menfaatin icin.