Merhaba arkadaşlar. Ben de fiziki olmayan o görünmez psikolojik baskıyla 7. sınıfın yazında tesettüre girmiştim. Ailem daha önce de ablama aynısını yapmışlardı; yani bize ne yaptıklarının, kafamıza geçirdikleri şeyin sorumluluk olarak bize neler yüklediğinin farkında değillerdi. Hürriyetimiz ve düşünme gücümüzün olmadığı yaşlarda bize çocuk adam muamelesi yaptılar.

Şimdi bir üniversitede inşaat mühendisliği 2. sınıfım. Üniversitede artık kararlarımı kendim verebileceğimi düşündüm ve açılma kararı aldım. Aynı zamanda dini araştırıyordum ama bu konu hakkında detaylara girmeyeceğim. Hepimiz aklı başında insanlarız, neye inanmak istiyorsak özgür olduğumuzu düşünüyorum. Ailem şeytan olduğumu söyledi. Arkadaşlarım çocuklara tecavüz edip dışarıda gezen bir ayyaş görmüş kadar şaşırdı. Tesettür hakkında kafasında yerleşmeyen şeyler olan ya da bunu hür iradesiyle tercih etmeyen kız kardeşlerime güçlü olmalarını, açılmanın büyük bir olay olmadığını, kararlarının arkasında durmalarını, karar verebilecek güçte olduklarını hatırlatmak istedim. Hepimizin yolculuğu farklı, ama başımıza gelen şeyler aynı; yalnız değilsiniz.

(Görsel: Nathan Oliveira)