12 yaşımdaydım ilk kapandığımda, 3 hafta sonrasında açıldım. 13 yaşımda geri kapandım çünkü herkes bana örtünün çok yakıştığını ve çok güzel olduğumu söylüyordu. Ailem hiçbir şekilde kapanmam için baskı yapmamıştı ama kısa kollu vesaire giymeme izin vermiyorlardı ve ben de madem rahatça giyemeyeceğim öyleyse kapanırım, diye düşünüp kapandım. 10. sınıfta aklımda sorular oluşmaya başladı. Neden kapalıyım, niçin kapalıyım diye… Sonrasında bunu istemediğimi fark ettim ama bu duygu ve düşüncemi hep içimde bastırdım. Son olarak lise son sınıfta (yani şu an) açılmak istediğime emin oldum ve bundan anneme bahsettim. Çok sert tepki verdi, asla böyle bir şey olmayacağını söyledi. Bir süre evden kapalı çıkıp dışarıda örtümü çıkarıyordum ama bu benim için çok zorlayıcı oluyordu. Bir gün sabah okula giderken anneme bir not bıraktım, açıldım diyerek evden başörtü olmadan çıktım ve okula gittim. Şiddet gördüm, dershaneden alındım, okutmayacağız dediler, eğitimimi elimden almaya kalktılar, evden dışarıya çıkamadım ve bu süre zarfında dayanamayıp intihara kalkıştım. Onun için de şiddet gördüm… Annemle aylarca konuşmadık, babamla konuşuyordum ama çok sertti. Açılalı 4 ay olacak ve annem hala ‘Kapanacaksın’ diye diretiyor. Sınavıma 3 ay kaldı, ne dershaneye gidiyorum ne okul kursu ne başka bir şey. Evde ses olduğu için kütüphaneye gitmek istiyorum, ona bile izin yok. Onlara inat başaracağım. Bana destek olun, sizi seviyorum.

**Yazıyla beraber paylaştığımız görselin kime ait olduğunu bulamadık. Biliyorsanız kaynağıyla beraber yorum bırakabilirsiniz.