Daha 14 yaşındayım. Başımda henüz başörtüsü yok ama annem sürekli bunu vurguluyor ve yakında kapanmazsam çok kötü şeyler olacağını söylüyor. Annem MS hastası, üzülmesini hiç istemiyorum, çünkü o benim annem ama o evladının mutluluğunu önemsemiyor bile. Bu çok üzücü bir şey bence.

Babam anneme göre biraz daha medeni. Dışarı çıkmama izin veriyor en azından. Maalesef bazı şeyler bizim isteğimiz doğrultusunda ilerlemiyor. Maalesef biz ailemizi seçemiyoruz. Maalesef doğdumuz yeri seçemiyoruz. O kadar çok seçemediğimiz şey var ki. Ve biz bu seçemediklerimiz altında eziliyoruz. Diyeceğim şey şu ki asla seçemedikleriniz için üzülmeyin. Siz çok değerlisiniz ve sizi değerli kılan şey seçemediğiniz şeyler değil, kendi tercihleriniz.

Bu yüzden her zaman doğru tercihler yapmalısınız ve bu yolda yanınıza gerçekten size değer veren insanları almalısınız. Benim gibi olan binlerce kişi var. Size sesleniyorum biz varız ve dayatmalar bizi yok edemez, daha da güçlendirilir…

(Görsel: Peter Käuflin)