Ben şu an 17 yaşındayım ve 11. sınıfa gidiyorum. Henüz 5. sınıfın yazındayken ailem tarafından zorla kapatıldım. Çok baskıyla birlikte, ağlayarak… Özellikle annem bu konuda ısrarcı oldu. Ama insanın her şey içinde olmalı. Kapanmak içimde olmadığı sürece ben kafamı örtsem neye yarar ki. İstemediğim bir şeyi yaptığım için daha günah oluyor. İnsan Allah için kapanmalı. O yüzden artık bu baskı olaylarına çok karşı gelmeye başladım ve şu bir kaç aydır içimde bayağı bi açılma isteği var.

Kesinlikle özenti ya da rahatlık açısından değil. Kendimi baskı altında hissettiğim için açılmak istiyorum. Ablama söyledim, o da 21 yaşında, o da istemeyerek kapandı ve bana “Sen küçüksün o kadar dikkat çekmezsin, çok istiyosan açıl” dedi . Teyzemden fikir aldım, arkadaşlarımın çoğuna söyledim ki sonrasında tepki vermesinler diye. Bazıları “Açılma böyle güzelsin” dedi, bazıları da “Senin kararın” dedi. Benim düşünceme karşı gelen herkesi hayatımdan çıkardım. Tek düşüncem şu anlık “Hocaların bana bakış açısı değişir mi?” ve “Ailem açıldıktan sorna bana nasıl davranır?”.

Bu arada okullar açılalı 2 aya yakın oldu. Okulun ortasında açılmak doğru olur mu? Ve en çok düşündüğüm bunu aileme nasıl söyleyeceğim… Bu haftasonu söylemeyi düşünüyorum ve Pazartesi de okula açık gitmeyi… Ama ailesiyle konuşan varsa bana fikir verebilir mi?

(Görsel: Pablo Picasso)