Merhaba.

Ben ortaokulda İmam Hatip okudum. 5. sınıfta açıktım. 6. sınıfta kapandım, şu an lise 2’ye gidiyorum. Ben 6’ya giderken annemgil ve onun akrabaları ergenliğe girdiğimi, kapanmam gerektiğini, açık olmamın çok günah olduğunu söylediler. İmam Hatip’e gidip de açık olunmazmış, “Hocalarının yüzüne nasıl bakacaksın?” gibi şeyler de söylendi.

Liseye başlayacağım zaman da annem ve babama açılmak istediğimi söyledim, “Daha yaşım küçük” dedim ve “Tanıdık olmaz, yeni bir ortama gireceğim” dedim ve azar işittim. Bu aralar hâlâ aklımda açık olmam gerektiği gibi şeyler var, yani aynaya bakınca sanki başörtüm bana ait değilmiş gibi geliyor.

Bu yıl da çok söyledim açık olmak istediğimi, annemin tepkisi “Ne kadar günah biliyor musun?” oldu. Babamın tepkisi “Benim evimde açılma, yarın bir gün evlendiğinde kocan açarsa açıl” oldu. Ne yani, ben kendi irademle açılamaz mıyım? Kapanınca niye kapandın diye sormuyorlarsa açılınca da sormayacaklar. Ama ben seneye kesin açılmak istiyorum, hayatımın sonuna kadar böyle devam edemem.

2 günlük dünyada millet ne der diye yaşıyorum, ölünce millet mi kalıyor sanki.

(Görsel: Jan Konůpek)