15 yaşında kapandım. 10. sınıftaydım aslında, ailem beni zorlamadı, babam çok dindar bir adam değildi ama annem dindar bir kadındı ama bana hiç kapanacaksın diye baskı kurmadı. Ama hep iğnelerdi, aşılardı sözleriyle. Çevrem muhafazakar bir aileydi, bu yüzden aslında pek bir seçeneğim yoktu ve 15 yaşında bilinçsizce kapandım. İlk başta hiçbir sorun yoktu çünkü benim içim tam olarak boşluktu.
Zaman geçti, geçti, kendimi alıştırmaya çalıştım. Kendimi bu kalıba sokmaya çok uğraştım, mutluymuşum gibi davrandım. Bir gün aynaya baktım, o an gözlerim doldu çünkü ben bu değildim, sahiden ne zaman rüzgardan özgürce havalanmıştı saçlarım? Hep düşündüm, aklımı yiyip bitiriyordu bu konu.
İlk ablamla konuştum bu olayı, saygı duydu hatta benim yanımda oldu. Sonra babama söyledim, o da istediğim gibi yaşamama saygı duyduğunu söyledi ve en son anneme söyledim. İşte bu gerçekten zordu. İlk tepkiyi tahmin etmesi zor değil. Ertesi gün okula açık gittim. Tam kapıdan çıkarken annem bana “Sana hakkımı helal etmiyorum.” dedi, bir an bile düşünmeden çıktım o kapıdan çünkü şimdi çıkmazsam bir daha çıkamazdım, bunu biliyordum ve asla pişman değilim o kapıdan çıktığıma çünkü ben buydum.
Son olarak sözlerimi şu şekilde sonlandırmak istiyorum, hiçbir zaman insanların kafalarında yaratığı bir profil için kendi bedeninizi, insanların düşüncesinde esir etmeyin. Hayatınızda yer edinmeyen insanların düşüncelerine yer vermeyin. Kimsenin sizi onaylamasına ihtiyacınız yok, insanlar en fazla sizin hakkınızda 5 dakika konuşur, bunun için tüm ömrünüzü keşkeler içinde bitirmeyin. Çevrenizin kuru gürültüsünü değil kalbinizin fısıltısını dinleyin ve gökyüzü kadar özgür olun.
(Görsel: Salvador Dali)
“İnsanların kafalarında yarattığı bir profil için kendi bedeninizi, insanların düşüncesinde esir etmeyin.” için 3 yanıt
başarmışsın çok sevindim .Ben 3 çocuklu bir ailenin iki numaralı kızıyım. Nasıl oldu o an ne düşündüm şu an hatırlayamıyorum aradan 8 sene geçmiş daha regl olmamıştım .Bilinçsizce kapanmak örtünmek nedir bilmeden çevremden görüp özenmişim sanırsam. birde ablam var o oldukça geç kapandı . Ailem Beni kapanma için zorlamadı İlk kapandığım zamanlar oturdugum sitede bir komşumuz neden kızı sarıp sarmaladınız demişti belkide haklıydı annem kendisi istedi demişti cevaben . Evet kendim istemiştim fakat sonradan fikirlerimin değişeceğini düşünememiştim çünkü bilinçsizdim ve kimse bana ilerde açılmak istersin dememişti çoğunlukta çevresinden gördüğü şekilde örtünün anlamını bilmeden kapanmıştı . 8, sınıfın sonunda lise tercihlerimde İHL çıktı Dersler din ağırlıklıydı kendi isteğimle yazmıştım evet ama okul bana ağır gelmişti bize sadece kitabı dini bilgiler ezberletiyordu oturup dini anlatmaya çalışan hoca parmakla sayılacak bile yoktu . Bu okul beni olgunlaştırmıştı ağır gelmişt içimdeki çoculuk sevincini aldı da diyebilirim . Bu dört sene içerisinde çevremden gördüğüm kapalıları internette kendini fenomen olarak adlandırıp başörtü takan fakat başörtülü insanların açıklardan bir farkı olmadığını görmüştüm sadece tek başlarındaki başörtüydü okulda açılanlar oldu .
Zorla tesettür/aile baskısı/çevre baskısı
çevremdeki kapalılar bana itici geliyordu ve ben kendimi kapalı olarak rahat hissetmiyorum başörtüsünü kendimi yakıştırmıyorum gençliğimi yaşamak saçlarımı savurmak istiyorum fakat önümde engel var oda ailem çünkü ailem açılmamı istemiyor . İlk açılmak istediğimi ablama söyledim beni anlayabileceğini düşündüm fakat bana sevgilin mi var diye sordu oysaki yoktu bir erkek yüzünden açılmak isteyebileceğimi nasıl olur düşünmüştü beni anlamıyordu ablam anneme söylemişti ve annem koca evine gidince acılırsın dedi babam ise saçın yılanlar saracak millet neder demişti annem abime söylemiş abim ise senin açık arkadaşlarını benim arkadaşlarım beceriyor demişti bahsettiği kişi ilkokul arkadaşımdı ve ben konusrmuyorum Şu an bile beni nasıl başkalarıyla bir tutabilirdi bana açılırsan seni döverim dedi . Annem anneanneme söylemiş oda geldi cehennem azabını anlattı ve komşulara söylemiş birgün komşum arkadasım yanıma geldi annem namzını kılıp buse açılmak istiyor dedi oda ben biliyodum dedi bana biliyomus ve benden bildiğini saklamış ona olan güvenim kırılmıştı . arkadasım benle konustu dısarı cıktık bana açılan arkadasınmı seni tesvik ediyo dedi yoksa bir ünlü var o acıldı ondanmı etkilendin dedi oysaki hiç alakası yoktu ben acılan arkadasımdan once düşünüyordum annem o arkadasımla takılmamı yasakladı . annem bir hocama söylemiş bana akıl vern demiş kendisi kızıı millete analtmayı sver kararlarıma saygı duymuyor .ben yapacagım seyin doğruluğunu savunmuyorum ama bana kapanırken ses cıkarmadılar simdi çıkartamazlar onların tek derdi millet ne düşünür arkadasım dahi bana dediki yok su sun neder hakkında açılmak istediğimi ablama söylediğimden itibaren üstüme baskı uyguluyor bir mağazada kıyafet begeniyorum yok onu acıklar giyer bir olay oluyor saçımı kestirsem nasıl ollur diyorum diyor ki sen açılmaya meraklısın evlenince acılırsın diyor hayır bir insanın giyimi kararları neden bukadar yargılar insanlar ki bir kadın sırf erkekler bakacak diye giyimden neden olur ve her acık neden kötü ithamlara maruz kalır sanki her kapalı çok masum . .ben kapanırken mani olmamışlardı nasıl kapandıysam açılabilirdim bu benim kendi kararımdı kendimi nasıl rahat hissediyorsam öyle yapmalıydım kapanırken onlara sormadım sonuçta ben 18 yaşına geldim kendi kararlarımı kendim alabilirdim Şu an ne yapacagım bilemiyorum ama bu hayat benim kim ne derse desin ben yaşayacağım ömrümün yarısını insnalar ne der diye yasadım fakat hayat benim ve ben ömrüm kalan yarısında bu gemiden mutlu ineceğim . ama napcagım bilmiyorum baa ayrdım edermisin
isteklerimiz hayallerimiz düşlerimiz aynı bunlara ulaşmak için geçtiğimiz yollar bu yollarda önümüze çıkan engeller farklı sadece çoğu süreç acı verici ama biz başarabiliriz biz güçlüyüz eğer konuşmak istersen yardımcı olurum
Bende bu sene yks ye hazirlaniyorum son sınıfım.
Sayısaldan çalışıyorum.
Konuşup dertleşmek istersen numarami vermek isterim çünkü cidden benim de içimdekilerini anlayacak birine ihtiyacım var 🙁