Hayatımı sorgulamaya başladım. Hayatımdaki her şeyi, herkesi. Belki de başıma o örtüyü takmazsam beni yargılayacaklarından korkuyorum. Hayatımın en güzel dönemlerini mutsuzlukla ve çaresizlikle harcadığım için kendime kızıyorum, erkenden böyle bir hata yaptığım için de. Aileme kızıyorum, beni zor durumda bıraktıkları için. Destek olan bir ablam yok, arkadaşlarım ise ciddiye almıyor beni.
Küçük yaşımda daha başörtüsünün yükünü sırtlandım omuzlarıma. Kaldıramadım. Ablamla konuştum, “Çıkarayım artık kurtulayım” dedim, “Yapma” dedi bana. Akrabalarım “Bak ne güzel kapanmış bu yaşta” dediğinde kendimden tiksindim, onlardan tiksindim; başımdaki bu bez parçası olmasa onların gözünde bir hiç olacakmışım diye düşünmeye başladım.
Etrafımdaki insanların özellikle de kendi ailemin beni sadece başörtüm için sevdiklerinden başka bir şey düşünemiyorum. Ve bu beni bitiriyor. Biraz daha sabret diyorum kendime, bitecek bu huzursuz yaşam tarzı. Dayandım. 5 yıl boyunca dayandım. Ama artık dayanacak gücü kendimde bulamıyorum.
Ailemle konuştum. Öyle tartıştılar ki benimle, başımdan o örtüyü çıkarırsam beni terk edeceklerdi sanki. Elimi eteğimi herkesten çektim, kendi ailemden dahi. Kendime biraz daha süre veriyorum ve o süre bitince hayatımda belki yapabileceğim en iyi şeyi yapacağım, kendime en güzel hediyeyi vereceğim. Ama eminim ki sonunda öğreneceğim tek şey; temelli sırt çevirişin kurtuluş olduğu…
(Görsel: Marc Chagall)
“Kendime en güzel hediyeyi vereceğim.” için 4 yanıt
Bahsettiğin hediye umarım düşündüğüm şey değildir?
Başörtünü çıkardığın zaman ailenin seni terk edeceğini hiç sanmıyorum. Seni korkutmak ve başörtünü takmanı sağlamak için bu şekilde davranıyorlar. Onlar için bu başörtüsü mevzusu önemli olsa da sen onların çocuğusun. Seni sevmeye mutlaka devam edecekler. Ama tabii ki kendi iyiliğin için onlarla arana mesafe koyman gerekirse de koyarsın ama bu aranızda bir sevgi ve aile bağı olmayacağı anlamına gelmez. Büyürken böyle şeyler maalesef olabiliyor. Zamanla her şey düzelecektir. İleride hayatındaki her şeyin çok daha güzel olacağını lütfen unutma. Sevgilerle…
Umarım yapabilirsin güzel insan sen çok güçlüsün
Bir insanın seni doğurması, senin ailenden bir parça olduğu anlamına gelmez. Elbette o insanla tam anlamıyla yollarını ayıramazsın ama seni sevmeyen, sana değer vermeyen bir inan için kendini feda etmeye değmez. Benim için aile yaşamımı sürdürmek için gerekli kaynakları temin ettiğim bir kurumdan ibaret. Onlara ihtiyacım kalmadığı zaman kendi yoluma gidebilirim. Ne düşündükleri veya be hissettikleri umurumda değil. Bence sizler de aileniz için bu kadar endişelenmemelisiniz. Ben de başta öyle düşüyordum ama her geçen gün ne kadar yanıldığımı daha iyi farkediyorum.