Ben kalabalık ve tutucu bir ailenin ilk kız çocuğuyum. İslam’ı sadece kadınları örtmek ve baskılamak için kullanan bir ailenin en asi, en çılgın ve en bağırtlak çocuğuyum. Bugüne kadar istemediğim hiçbir şeyi bana yaptıramadılar ama istediklerimin önüne taşlar koymaktan da vazgeçmediler. Nasıl bu kadar güçlü durdum ya da nasıl böyle karşı koydum bilmiyorum ama beş yıldır örtünmemek için savaş veriyorum.

Henüz 18 yaşımdayım ve bu yıl üniversite sınavından sonra daha kararlı ve daha güçlü olarak hayatıma devam edeceğim. Ailem beni baskılarken çok güçlüydü ama unuttukları bir şey vardı; beni onlar yetiştirmişti ve ben onlardan daha güçlüydüm, daha çok okuyan, daha çok araştıran bendim. Benim birçoğunuz gibi zorluklarla dolu bir açılma-örtünme hikâyem yok çünkü bunu hiçbir zaman kabul etmedim, hiçbir zaman boyun eğmedim.

Kızlar; güçlü olalım, okuyalım, araştıralım, yazalım, birbirimize destek olalım ve ne istediğini bilen bilinçli yeni nesiller yetiştirebilelim. Güçlü kadınların güçlü insanlar yetiştireceği bir toplum olma temennisiyle…

(Görsel: Pierre Bonnard)