“Açılamazsın çünkü akrabalarımızda hiç kimse açık değil!” diyen bir ailem vardı. Ortaokulu ve liseyi İmam Hatip’te okudum. Bu benim isteğimle olan bir şey değildi. Her yaz Kur’an kurslarına gönderiliyordum ve bu da rızam olmadan yaptığım bir şeydi. Çevremdekiler başörtüsüz kadınlara ahlaksız kişiler gözüyle bakan insanlardı. Hatta ve hatta tecavüz ve tacizin kadının açık giyiminden kaynaklandığını düşünürlerdi, güya muhafazakârlardı. Onların bu mide bulandırıcı düşüncelerinden, homofobik olmalarından dolayı İslam dinine karşı soğukluk yaşadım ve şu an deistim.

Evet, kendi isteğimle kapanmıştım ama henüz 11-12 yaşlarındaydım ve doğru bir karar verebilecek yaşta değildim. Sadece öyle olması gerektiğini düşünüyordum çünkü ailem böyle istiyordu. Kur’an’da geçen başörtüsü ayetinden bile bihaberdim. Birçok konu gibi bu konuda da ailemin doğruları ile hareket ediyordum. Açılmak istediğimi ilk kez bir sene önce dile getirmiştim. Ailem ile bir süre tartıştıktan sonra açılabileceğimi söylediler. Ertesi gün okula açık gittim, saçlarım çok kısa olduğu için ve bir İmam Hatip lisesinde olduğum için çok tedirgindim. Okula gittiğimde kızın biri “Utanmıyor musun açıldığın için?” dedi. Ben de utanılacak bir şey olduğunu düşünmediğimi söylemiştim. İki gün okula başım açık gittikten sonra annem “Bu kadar günaha girdiğin yeter. Açık olmak istiyorsan evde açılırsın, okula da gitmezsin.” dedi Bu tehditlerin ardından korktum, yalnız hissettim ve iki gün boyunca ağladım. Rezil olmuştum çünkü annem okula tekrar kapalı gitmemi bekliyordu.

Ben hem biseksüel hem de deist bir insanım, yani ailemin kabulleneceği biri değilim asla ama böyleyim işte! Fikir özgürlüğü diye bir şey olduğunu isteseler de istemeseler de bir gün kafalarına sokacağım. Çünkü ben buyum, istemediğim bir şekle bürünmek istemiyorum. Yıllarca psikolojik şiddete maruz kalmaktan sıkıldım, bıktım, yoruldum. Annem sırf açıldığım için bana “Şerefsiz, ahlaksız, yalancı” demiş bir Müslüman. Çünkü başörtüsü taktığınız zaman bir melek oluyorsunuz… Geriye kalanlarsa kötü bir zihniyete sahip sapık kişiler oluyor.

Kesinlikle pes etmeyin kızlar; biz onları değil onlar bizi böyle kabullensin. Sizi çok seviyorum ve size güveniyorum. Arkanızdayım, yalnız değilsiniz!

(Görsel: Colleen Tighe)