Merhabalar; gecenin 5.30’unda yazıyorum, umarım rahatsız etmiyorumdur. Çok fazla uzatmadan kendi derdimden bahsedeyim.
Ben 15 yaşındayım. Geçen sene babam tarafından zorla kapatıldım. Bu süreç, çocukluğumda annemin bana uyguladığı baskılarla başladı. Sıfır kollu giyemezdim, şort da elbise de… Sonrasında babamın kapanmam için ettiği tehditler başladı ve şu an bu durumdayım. Gerçekten o kadar içimden gelmiyor ve o kadar zorla yapıyorum ki bunu. Lisede yeni tanıştığım arkadaşlarım halimi hatrımı sormadan acımasızca “Zorla mı kapatıldın?” diye soruyorlar. Bunu 5-6 defa yaşadım. Açılmak istiyorum fakat asla babama söyleyemiyorum. Anneme söylediğimde de annem büyük bir tepki verdi. “Babana söylersen seni öldürür” falan filan… Bir kere kendimi zehirleyip ölmeyi denedim. Fakat başaramadım. Madem babama söylersem beni öldürür, o zaman ben kendimi öldürüp kurtulayım istedim. Dinimi kendim seçmedim, ailemin bana inanmamı söylediği dine inanmak zorunda kaldım. Böyle baskıcı, böyle otoriter bir aile içinde yaşıyorum. Babama bu konuyu nasıl söyleyebilirim; yorumdaki arkadaşlar yardım etsinler lütfen. Bu arada konuyla alakalı olarak, çevremizden 20-25 yaşlarında bir kız açıldı, babası kızı dövdü. Babam bu olayı duyunca “Ben olsam duvardan duvara vurur, dişlerini döker, kan çıkartırdım, öldürürdüm” gibi şeyler söyledi. Ben de bu yüzden söylemeye çekiniyorum.
(Görsel: Giulia Pintus)
“Babama söylersem beni öldürür, o zaman ben kendimi öldürüp kurtulayım istedim.” için 8 yanıt
[email protected]
Bana yazabilirsin bu hafta pazartesi başaranlardan olucam :))
Sana elimden geldiğince tavsiye ve sureci nasil götürdüğüm hakkında bilgi veririm?
Lütfen benimle de irtibata geçebilir misin ben de benzer durumdayım
Merhaba maalesef ki bende senin durumundayım ben babama söylediğimde asla konuşmama izin vermedi buna izin vermeyeceğini açılırsan seni eve almam okulada göndermem deyip bir sürü saydırdı sövdü bu aralar sürekli kendimi öldürmeyi düşündüm hala da öyle balkondan atlamayı vs. Hatta bı ara bileklerimi de kesmedim değil ama burdayım yaşıyorum çünkü ben güçsüz değilim pes etmicem kendi başıma üniversiteye gidicem hemde en iyi puan ve başarıyla insanlarla bilgim düşüncelerim hakkında konuşacağım görüntüm veya başörtü hakkında değil kendi ayaklarımın üzerinde durup mesleğime sahip olucam gezmek istediğim bir çok şehir ve ülke var. Belki ileride erkek arkadaşım da olur onunla çok iyi zamanlar geçiririm yapmak istediğim bir çok spor var eğlence var bunları hayallerimi bitiremem evet şimdi katlanmak zorundayım. Zor mu evet hemde çok dışarı çıkmak arkadaşlarımla istediğim gibi davranmak giyinmek gezmek istiyorum maalesef ki bunlar için biraz beklemeliyiz kendimiz için hayallerimiz için. Kendini sevmekten vazgeçme şuanda 15 yaşındasın yanlış değilsem lise 2 ye geçincen üzülme az kaldı. Tabi ailen saygı duyucaksa söyle dedim ama yazdıklarından bunun asla olmayacağı belli sadece demek istediğim umudunu kaybetme kendine zarar vermekten de vazgeç kendini eğlendirmeye çalış en basit şeylerle. Instagram kullanıyorsn bana yazabilirsin seninle konuşurum. @hilalltkdmr
Kendine iyi bak ?
Hikayen bana benziyor bende babamın tepkisinden çok korkuyorum karşısına oturup konuşmuş değilim çünkü bizim öyle bir ilişlimiz yok yardımcı olmayı bir fikir vermeyi çok isterdim fakat ben kendi durumumuda çözebilmiş değilim. Hep 18 olup üniversiteye gidince yapacağımı söylerdim ben de ama unutma bir daha 15 olmayacaksın bu yüzden aklına gelen her yolu dene! Babanın dinleyeceği daha ılımlı biri varsa onlarla konuşabilirsin. Babaannen deden belki halan hislerini anlat babanın tepkisinden korktuğumu anlat onunla konuşmalarını rica et. Üzgünüm aklıma daha fazla bir şey gelmiyor en olmadı sabret 3 yıl daha sabret biliyorum başarabilirsin! Bir gün başaracaksın! Hepimiz başaracağız! Umarım her şey gönlünce olur.
Babanla olan ilişkin az biraz benimkine de benziyor. Açıkçası ben babamla 3 kez konuştum ama hiç birinde işe yaramadı her defasında kötü tepkiler alıp eve kapatıldım. Şuan benim umudum önümdeki 2 seneyi de atlatıp üniversiteye geçmek. Şehirdışına bile göndermeyeceğini biliyorum aslında ama yine de 18 yaşımda olacağım için belki çalışarak kendi ayaklarım üzerinde durabilirim ve bu sayede daha rahat açılabilirim. Şuan eminim bi çok kişi daha ailesinin gözünde “çocuk” olduğu için ciddiye alınmıyor. Bu yüzden malesef bir süre sabretmeliyiz. Sen de en azından 18 yaşına gelene kadar ya da üniversiteni kazanana kadar beklemelisin bence. Yoksa alacağın tepkiler pek de iyi olmayabilir. Her ne olursa olsun pes etme, hiçbir şey senin canından kanından daha önemli değil. Kendine asla zarar verme ve hayatını özgürce yaşayacağın zamanları düşün. Asla vazgeçme?
Lütfen birdaha kendini öldürmeye çalışma.Birgün hepimiz başarıcaz.Babanın karşısına çık konuş demek isterdim hayır yapma.Ölüm haberini almak istemiyoruz.Sürekli kendime herşey zamanla güzel olacak diyorum.Sana da söylüyorum bunu.İhtiyacımız olan tek şey biraz zaman.Ben senin dayanabilceğine inanıyorum.Lütfen birdaha kendine zarar verme
Lütfen kendine kıyma. Başkalarının hayrına karışıp sınırları onların çizdiğini görebiliyorum. Ama hala bir hayatın var. Seni vazgeçirmek için içi boş laflar söylemek istemiyorum, ama biliyorum ki bundan daha güçlüsün. Onca baskıya karşılık bir şekilde dayanmışsın! (Bak bu az uz şey değil.) Ve hâlâ bunu kaldırabilecek bir vücudun var. Hayatına şekil vermeni ve başkalarının da özgürce vermesini isterim. Umarım bunu yazmakta geç kalmamışımdır. Eğer yardım edebileceğim herhangi bir şey varsa elimden geleni yaparım (bir dernek, destek ya da bilmiyorum herhangi bir şey) umarım başarırsın?
Eğer fiziksel güvenliğinden emin olamıyorsan lütfen bir şey söyleme. Bu dünyadaki en önemli olan şey sensin. Belli yaştan sonra kendi ayaklarının üzerinde durduğunda kimse sana karışamaz, istersen görüşmek zorunda bile değilsin. Senin anne baban olmaları onların bir eşyası olduğun anlamına gelmez. Sen onlar değilsin ama onlar bunu anlayamıyorlar. Sen sadece kendini düşün. Pragmatik yaklaş.
Sana daha önce intihar girişiminde bulunmuş bir insan olarak kocaman sarılmalar gönderiyorum. Gerçekten iyiye gidiyor. Kendin olmanın insanlara batmayacağı bir gün gelecek emin ol.