Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi… Benim hikayem biraz daha farklı sanırım. Anlatmaya nereden başlayacağımı bilmiyorum ama içimdekileri dökmek bana tarif edilemez bir mutluluk verecek.
Ben muhafazakar bir ailede büyüdüm. Babamın tarafında neredeyse herkes cemaat yurtlarında kalmış. Annem bunun için ne kadar ısrar etse de babam beni oralara göndermedi. Ona minnettarım. Küçüklüğümden beri hayalimdir; üniversiteye gitmek ve okuyup kendi ayaklarımın üzerinde durmak. Babam bunu bildiği için ve bunu gerçekten yapmamı isteyip beni desteklediği için oldukça mutluyum. Bu yüzden göndermedi beni o yurtlara. Orada dışlanacaktım, kendim gibi olmayacaktım. Biliyorum, ailem beni çok seviyor.
7’nci sınıftayken kapandım. Annem ilk başta izin vermemişt; alışamayacağımı söyleyip biraz daha beklememi istedi, ben onu dinlemeyip kapandım. Şu an 10’ncu sınıftayım. 3 senedir de kapalıyım. Aslında bu durumdan hoşnutum. Hiç kimse beni bunun için zorlamadı; kendi isteğimle yaptım, gücümün yettiği yere kadar da sürdüreceğim. Fakat üzerimde dini bir zorunluluk hissediyorum, bunu yapmazsam asla olmaz gibi sanki. Evet, çıkarmak istemiyorum fakat şu aralar bir boşluğa düştüm. Dinden uzaklaştığımı düşünüyorum. Namazlarımı isteyerek kılmıyorum. Yine kimse beni bir şey için zorlamıyor. Bu dini bir zorunluluk ve yapmadığım zaman içim rahat etmiyor. Ama tanrıya dua ederken şüphe içinde olduğumu düşünüyorum. İçimde bir hoşnutsuzluk var. Tanrıya inanıyorum ama bazen sanki inanmıyormuşum gibi geliyor. Bunu düzeltmek için çok uğraştım. Sürekli Kur’an okuyup Kur’an dinliyordum. Namazlarımı eksiksiz ve uzun uzun kılıyordum. Ama bunları bir türlü içimden gelerek yapmıyordum. Bazen demek ki bana nasip değilmiş bu iman, diyorum. Fakat doğru olanı yapmak istiyorum ve zorlanıyorum. Kimi zaman doğru olan gerçekten bu mu diye düşünmeden edemiyorum. Evde dini bir soru ortaya atıldığında kendi fikirlerimi belirtiyorum fakat bana yalnızca itiraz ettiğimi ve böyle yapmamam gerektiğini öğütlüyorlar. Sorgulamadan her şeyi kabullenmemi istiyorlar. Ne yapacağımı bilmiyorum. Şu an hoşlandığım biri var. O da benim gibi kendini geliştiren ve çabalayan biri. Ama yine bir engel var, o da bunun da yanlış olduğu… Gerçekten yanlış mı birini sevmek? Ailem buna çok karşı. Asla böyle bir şey yapmama izin vermezler. Oysa ben içten içe bunu istiyorum.
(Görsel: Jean-Pierre Cassigneul)
“Tanrıya inanıyorum ama bazen sanki inanmıyormuşum gibi geliyor.” için 10 yanıt
Benim fikirlerim de tıpkı seninki gibi. Din araştırılması gereken bi şey çünkü insan inanacaksa kalpten inanmalı. İnanıyorsan nedenlerini bilmelisin. “Namaz kılıyorum çünkü farz, kapalıyım çünkü zorunlu” demekle insan bir yere kadar gidiyor. Ben de araştırmaktan çok korktum. Ailem hep olması gerekenin belli olduğunu ve boşuna sorgulamamam gerektiğini, sorgularsam kafamın karışacağını söylerler. İyi de zaten din eğer olması gerekeni söylüyorsa kafam karışmamalı değil mi? Eğer kafamı karıştıran ve bana uymayan bir şeyler varsa yanlış giden bi şeyler var demektir. Üstelik dinde de sevmek güzel bir şey olarak geçer. Malesef kuranın gönderildiği zamanlarda sapıklıklar fazla olduğu için bunun önüne geçmek için sevgililik, kız erkek sohbet etmek gibi şeyler sapıtılmasın diye yasaklanmış. Ama sevmek her zaman güzel bir şey olarak kuranda da geçiyor. Yeterki yanlış bir şey yapma. Dini de araştırmaktan korkma. Zaten kapanmak, namaz kılmak gibi şeyler gerekliyse ve doğruysa bunun sebeplerini öğrenecek ve en azından neden ibadet etmen gerektiğini bilip ona göre yapacaksın. Din de zorlama yoktur. Niyetsiz bi şekilde yaptığında da fayda vermez. Kim ne derse desin, eğer sevdiğin de bu konuda sana yardımcı oluyorsa birlikte araştırıp kendiniz için en iyisini yapacağınıza eminim, sadece korkmadan kalbini dinle ?
Dini araatirip sorgulayan zaten dinden cikiyorlar.Dinin gercek oldugunu ,tek gecerli dinin bu din oldugunu iddia edenler zaten dogdugu topraktakiler bu dinden olduklari icin inanan, belki bir kere bile Kurani bastan sona Turkce okumamis insanlar.Istisnalar vardir elbet ama genel olarak oyle .cogu insan bile sehadetin anlamini bilmiyor.Gercekler acidir
Dini araştıran dinden çıkıyor diyenleri çok gördüm ama ailem de akrabalarım da dahil asla baskıcı olmayan hiç bir cemaate üye olmayan ve dini derin bir şekilde araştırmış insanlar. İslam’da Evrim’den tutun da çok basit bir konu olarak görülen ‘alkol’ ün günah olmasına kadar (evet aslında alkol Kuran’a göre haram değil sadece günahtır) . Ayrıca evimizde farklı farklı Türkçe çevirilerde Kuran’da var. Benim etrafımda gördüğüm sorgulayıp dinden çıkmayan insanlar hiç de azınlık değil, ama belli ki sizin etrafınızdaki sorgulayıp dinden çıkmayanlar azınlıkta. Sorun burada başlıyor bence, genelleme yapmak. Ben de ‘araştıran dinden çıkmaz çıkanlar istisnadır’ gibi bir genelleme yapsam hiç hoş olmaz. Benim ailem de arkadaşlarımın aileleri de aksine soru sormadan Kuran okunmaz diyorlar ama işte ‘benim’ çevrem. Ben en fazla 100 kişiyi tanıyorumdur, sosyolog falan da değilim genelleme yapmak haddim değil. Demem o ki herkesin yaşadıkları farklı herkesin yaşam biçimi farklı, bugün en basit en temel ateizm soruları ile dinden çıkan da var, yine en bilinen bir Kuran ayeti ile iman eden de. Herkes derin araştırmalar falan yapmıyor, mizaç farkı karakter farkı aile baskısı durumu vs. Genellemeler kötü ve kalp kırıcıdır her zaman 🙂 umarım ben de demek istediğimi anlatabilmişimdir ve kalbinizi kırmamışımdır.
Sorgulamaktan ve araştırmaktan korkma. Sana tavsiyem müslümanken ateist/deist/agnostik (işte ne olursa) olan ve ateistken müslüman olan insanların hikayelerini dinle. Her iki görüşün de savunmalarına bak. Hangi taraf sana daha mantıklı geliyor ona bak. Sonra sen kendi inandığın veya inanmak istediğin değerleri savunmaya çalış bakalım ne kadar konuya hakimsin(bunun için karşında birisinin olması gerekmiyor). Kalbinde ufacık bir şüphe bile kalmasın. Yoksa ilerde büyür seni çok yorar.
Hiç dindar bir ailem olmadı ama ona ragmen çocukken etrafımda konuşulan, bana dikte edilen bir din hep oldu. Orta okulda çok derin duygularla boğuştum ve o kararı verdim.çok özgür bir ben yarattım, akabinde harika bir lise hayatı, mükemmel bir üniversite hayatı. Sonrası harika bir iş ve özgür bir genç kadın olarak harika bir kariyer. Sevgililerim oldu, ülke ülke gezdim, sevdim, sevildim, ayrıldım, üzüldüm, depresyona da girdim, içtim, dagıttım, sevindim , üzüldüm. İstediğimi giydim, istediğim saatte döndüm evime. Ve en sonunda aşık olup evlendim, 3 yaşında ikiz bebeklerim ve çok sevdiğim çok açık fikirli Alman bir eşim var. Bebeklerimi öyle dikkatli büyütüyorum ki, birşeyler dikte etmeden, bağırmadan, özgürce, sevgiyle, koşulsuz,,, Orta okulda darmadagın olmuş o ailem, ve beni etkisi altına almaya çalışan din hocalarına inat kendimi yaratabildiğim için, 18 yaşında Londra’da çılgınlar gibi eğlenip, 25 yaşında tüm Latin Amerika’yı dolaşabildiğim için , kendim olabildiğim için, asıl ben kendimi şuan Daha yakın hissediyorum Allah’a ,, umuyorum herkes kendi zihninin hapishanesinden kurtulup kendi hikayesini yaşar , dünyayı ancak güzel insanlar değiştirir. Yolunuz açık olsun,, ben hep iyi ki ortaokulda o kararı vermişim diyeceğim. Hepinizi öpüyorum.
Çüşşş eşek diyeceğim eşeğe yazık sen bir sümrüntü gibi ayaklar altında dolaşmışsın çöplüğe mahkum olmuşsun …
Galiba aynı şeyleri yaşıyoruz bende 10.sınıfa gidiyorum 8de kapandım açılmayı düşünüyorum. Sanırım deistim ama çok araştırmam gerekiyor gibi. Beni dinden soğutan şeyin bazen de örtü olduğunu düşünüyorum.
Zeynep farkettiysen istisnalar vardır demisim ve bahsettigin ailen Turkiyede bir istisna.Senin çevrene bakıp bir çıkarımda bulanamayiz ben toplumun geneline bakip yorumluyorum yoksa benim çevremde de dinine bağlı insanlar var ama bu sadece benim çevrem.. En basitinden bir sokaga çıkıp kelime sehadetin, kelimei tevhidin anlamını sorsan kaç kişi bilir .Turkiye müslümanlığı bu sekilde bu bir genellemede değil aslında ortada olan bir gerçek .Benim ilahiyat okuyan arkadaşım okulda okurken dinden çıkıp okulu bıraktı. Gençlerin dinden çıkma durumuna bakarsan ne kadar arttığını görebilirsin ayrıca dindarlıkta bir o kadar düşüşte.Deizmin arttığını Islami kesim bile kabul ediliyor.
Yorumumu iyi okuyamamışsınız galiba. Topluma bakıp nasıl genelleme yapabiliyorsunuz diyorum. Sosyolog musunuz? Yahut bir gezgin? Kaç kişiyi tanıyorsunuz da böyle bir genelleme yapabiliyorsunuz.. Kaç farklı şehirde yaşadınız mesela.. Çevrenizdeki insanları oturup saydığınızda toplam kaç kişi olabilir? En fazla 100 kişi. Ama Türkiye 80 milyon. ‘Topluma bakıyorum’ dediğiniz nedir tam olarak onu anlayamıyorum, nasıl bakıyorsunuz topluma? İlk dediğiniz şey ‘dini araştıran dinden çıkıyor’ du. Şimdi sokakta kelime-i şahadet sorsak diyorsunuz. Ben dindarlık artıyor azalıyor gibi bir şey demedim, ya da ‘herkes’ okumuş dindar falan da demedim, genelleme yapmanın haksızlık olduğundan ve doğru olmadığından bahsettim. Deizm düşüşte mi inişte mi bununla ilgili bir yorumum da olmadı. Benim dediğim sizin sadece ‘çevrenizdeki’ insanlarla sınırlı olan bilginizle 2. yorumda da belirttiğiniz gibi ‘koskoca bir toplum’ hakkında gözlem yapmanız. Ki gençlerin dinden çıkma durumuna nasıl bakabilirim ki? Tam olarak nereden bakılıyor corona virüs tablosu gibi bir tablo mu var bugün dinden çıkanlar diye? Ve hala da arkadaşım ilahiyat okurken dinden çıktı diyorsunuz. Hanımefendi ben de işte bunu diyorum böyle olmaz. Benim ateist arkadaşım da koyu bir marksist ateist iken daha yeni Müslüman oldu. Ben de buradan bir ‘toplum sentezi’ mi çıkarayım? Ha ayrıca ilk başta sosyolog musunuz dedim fakat sosyoloji bilimi de ‘olanı’ inceler. Gelecek hakkında yorum yapamaz. ‘Olanı’ incelerken de kanıtlar sunar, anketlerle konuşur.
Hala benim ailemin istisna olduğunu söylüyorsunuz, ben de ısrarla diyorum ki; doğrudur ya da yanlıştır; böyle bir genelleme yapamazsınız. İnsanların din konusundaki değişimleri hakkında bir yorum yapmıştım ‘herkesin yaşadığı farklı’ diye bahsetmiştim, bi tekrar okuyunuz lütfen.
Deizmin arttığını hangi İslami kesim söylüyor bu arada, bilmem ne tarikatının hocası falan söylemişse o da ‘İslami kesim’ diye genele yayılamaz. Küresel İslami örgütlerin de böyle bir açıklaması yok.
Son olarak bir gazeteci adayı olarak söylüyorum; değişimlerin(her konudaki değişimlerin) tek bir sebebi yoktur, olamaz da. Psikolojide bu hep anlatılır, gazetecilikte de. Yani ‘dini araştıran dinden çıkıyor’ evet doğru olabilir, ama tek sebebi bu olamaz. Bizim gibi sıradan vatandaşlar da böyle bir genelleme de yapamaz. İlk yorumumda da uzun uzun bahsettim, tekrar okursanız ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız. ‘Topluma bakıyorum’ dediğiniz haberler falan ise tekrar bir gazeteci olarak uyarayım zaten ‘olumsuz’ durumların haber değeri vardır. Başörtüsünü çıkarmak isteyen, deist olup ailesi tarafından evlatlıktan reddedilen durumlardaki insanların ‘haber değeri’ vardır. Hele de günümüz Siyasal İslam’lı Türkiye’sinde bu gibi haberler önemlidir. Yandaş olmayan bir gazete gidip ‘ateistti Müslüman oldu’ diye bir haber yapmaz, o haber değersizdir çünkü. Yineliyorum, yineleyeceğim, genelleme her zaman kötü ve yanıltıcı bir şeydir, algıda seçiciliği arttırır ve kalp kırıcıdır. Çünkü genelleme yapayım derken birilerini yok sayıyorsunuzdur. Umarım bu kez derdimi anlatabilmişimdir. İyi günler dilerim.
Siz benim yazdığımi ne demek istediğimi anlamamışsınız ki zaten yazmışım benim çevreme yada senin çevrene bakarak bir çıkarım yapamayız bu bir kriter değil diye. Bunlar “benim cevreme” bakarak yazıp söylediğim şeyler degil. Kendi cevremde de dindar kişiler oldugunu yazmışım zaten .En basitinden google bir gazeteci olarak gençler dinden uzaklaşıyor diye yazarsaniz bir cok yazı bulursunuz hatta size en basit bir örnek vererek islamci yazar Yusuf Kaplanin bununla ilgili bir yazısını okumanızı söyleyebilirim.Imamhatipler de deizm artıyor derseniz yine karşınıza bircok yazı ve video çıkacaktır.Hatta bu konuda ilahiyat hocası Fatma Gunaydinin 10 yil süren bir arastirmasi var.Ilahiyatlar da bu konu üzerine yapılan arastirmalar var.. Yine başka bir ilahiyatçı Caner Taslaman bu konudaki soylemlerine bakabilirsiniz..Muslumanlar kendi iclerinde sucu bucu diye ayrilmis ancak ben yine bu ornegide verecegim yine bir tarikata bagli hatta koyu goruslere sahip Cubbeli Ahmet bile bu konuda soylemlere sahip. Youtube da “yandas medyadan” olmayan bagimsiz kanallarda yapılan gencler dinden neden çıkıyor adli sokak röportajlarını izleyebilirsiniz o insanlarin hic biri “benim cevremden” degiller.”Gazeteci adayıysanız” kendiniz eğer arastirsaniz sizin tabirinizle “yandas medyadan” olmayan bircok kişiye ait bircok söylem bulabilirsiniz.Yani tekrar diyorum bu dedigim benim etrafimda ki 100 kisiye bakip dedigim bir sey degil tabiki bircok farki kisinin belirttiği bircok farklı yaşam görüşüne sahip olan kisilerin farkinda olduğu ve dile getirdigi şeyler.Corona virus tablosu gibi bir taplo tabiki bulamazsiniz kac kişi dinden çıkmış bunun verisini tutmak mumkun degil benim bile resmi olarak din hanesi hala Islam olarak kayıtlı.Birde Turkiye şartlarında herkes etrafına tabiki dinden çıktığını soyleyemez bazi araştırmalarda ankete katilan kisilerinin ateist oldugunu soylemesi %1 den %3 e yükselmiş ancak bunun için korona virus gibi bir veri tabiki çıkaramayız. Son olarak size katıldığım bu kişilerin dinden çıkma sebebi olarak tek başına bir kriter olarak araştırıp sorguladıkları kismı olmaması mesela ailede yapılan dinsel baskılarda dinden çıkmaya sebep olabilir ancak ilk sebep ne olursa olsun bu gibi büyük kararlar olgun bir kişi için sorgulamaya ve araştırmaya götürür.