Merhabalar. Ben 15 yaşında, 10. sınıfa geçmiş kapalı bir kızım. Hikayem ortaokulda olduğum zamanlarda başlıyor. Bizim bir komşumuz vardı; kendisi hocaydı. Kızları ise ablamla ve benimle yaşıttı, çocukluk arkadaşlarımız… Ablam şu an 12. sınıfa geçti.
Bizim ailede şöyle bir düşünce var; “Regl olduğun zaman kapanmalısın”. Çünkü o zaman kız olmuş oluruz ve bir yerlerimizi göstermek artık günah olur. Hah,bir de şöyle düşünce daha var; “Kızlar erkeklerle aynı ortamda bulunamaz”. Evet, sırf bunun için bizi ortaokulda İmam Hatip’e gönderdiler. Komşumuzun kızları da oraya gidiyordu hem.
Evet, ablamlar okula başladı ve okulun ilk senesinde kapandı. Ben de onu gördükçe imrendim. 6. sınıfa geçerken bir hevesle ben de kapandım. Başta her şey gayet güzeldi. Ama 8. sınıfta aklım başıma geldi, olgunlaştım ve haliyle düşüncelerim de değişti. Hayatımı onların şekillendirmesine izin vermemeliydim. Ablam lisede de İmam Hatip’e gitti çünkü öyle olması gerekiyordu. Ben bu yönden birazcık şanslıyım. LGS’nin adrese dayalı sisteminin olduğu zamanlara denk gelmiştim. Ablamın okulu da bize uzaktı, istesem bile gidemezdim.
Tercih günü geldi, puanım pek iyi sayılmazdı. Babamla beraber gittik, babam hocalara buradaki İmam Hatip’leri sordu. Ona bıraksaydım beni İmam Hatip’e gönderecekti. Ama hayır, istemedim, itiraz ettim hatta ağladım. Anadolu lisesi yazdım böylece. Herkes başta şaşırdı. Herkes. Yok, İmam Hatip’e neden gitmedin de orada erkekler var diye değişirsin de… Ben sadece dinledim. Aldırış etmedim. Zaten hep suskun bir kızdım, ne yazık ki özgüvenim olmadığı için ağızlarının payını da veremiyordum. İşte bu sebeplerden kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki sürekli kendimi aşağılamaya başladım, yeri geldi kendime zarar verdim.
Her şey o kadar üst üste geliyor ki dayanacak gücüm kalmadı, o kadar güçsüzüm ki… Şu an açılmak istiyorum ama bunu yaparsam herkes o kadar büyük bir tepki gösterecek ki… Hiç beklenmedik şey ise benim sessiz bir kızım olmam. Sadece saçımı açmak istiyorum. Diğer çocuklar gibi rahat hareket etmek istiyorum. Zaten dört dörtlük bir kapalı olduğum da söylenemez. Bunu gidip ablama bile anlatamadım, “Arkadaşlarına mı özeniyorsun sen” der ve beni aşağılar. Ne kadar ciddi olmasa bile ben alınıyorum ve kaldıramıyorum. Böyle birine hiçbir şey anlatmak istemem. Evet, benim özsaygım ve özgüvenim yok, değersizim ama belki açılırsam değerli hissedeceğim. Nasıl olacak, en ufak fikrim yok fakat çok istiyorum, çok bunaldım. Böyle bir ailede ise maalesef çok zor.
Herkes yanlış anlayacak ama ben yine de istediğimi yapacağım. Dik durmayı öğrenmem gerek. Babamla konuşup anlatacağım. Umarım beni anlar ve kendi hayatımı kurabilirim.
(Görsel: Simonetta Martini)
“Diğer çocuklar gibi rahat hareket etmek istiyorum.” için 9 yanıt
Konusmak istersen her zaman konusabiliriz yardimci olabilirim belki de sana nasil ulasabilirim?
Lütfen bana dm den ya canım seymanurbozar instagram hesabım
Sana nerden ulasabilirim?
pes etme,asla. yapman gereken şey ailene bunu alıştıra alıştıra anlatmak. kapalı halinlr bile seni yargılayan insanlar varsa hayatında, bırak olmak istediğin şekilde yargılasınlar. en azından istediğin kişi olursun.
Ben ailemden gizli açıldım yani dışarı çıkarken başımı kapatıyorum daha sonra açıyorum,bilemiyorum bu yaptığım ne kadar doğru duysalar görseler ne olur hiç kestiremiyorum ama ben kendimi böyle çok iyi hissediyorum. Duyup ogrenseler bile bunu yapmaya devem edeceğim. Bu hayatı birkere yasıyorum bir kere genç olacağım istediğim gibi giyinmek istiyorum. Kapalıyken hiç özgüvenim yoktu ama açıkken o kadar iyi hissediyorumki hiç birşeye degismem bunu. yakın zamanda işe başlicam işte ozman bişey diyemicekler.
Merhaba, Ben de 16 yaşındayım. Benim de babam kapanmamı istiyor. Çok dindar. Öyleki ablamı dövüp zorla kapattı. Ben de şansım vardı ki Anadolu Lisesine kaydoldum. Ablamı zorla İmam Hatip’e yollamıştı, bana da aynısını yapacaktı. İlk Lgs’ye girenlerdenim. Puanım yüksek geldi diye beni gönderdi Anadolu Lisesine. Farklı bir dini inancım var. Bunu söyleyemiyorum. İkimizin yaşadıkları az da olsa yakın. Merak etme her şey üniversiteye bağlı iyi bir yere. Daha doğrusu benim için. Çok çalış ayaklarının üstünde durunca sana karşı gelemezler.
Lütfen ailenden birileriyle paylaş ki kafanda canlansın kimin ne diyeceği, hem böylece kuruntu yapıp durmazsın
Ailemden sadce kardeşlerim biliyor onlar bişey demiyor. Hatta ablam destekliyor annem ve babam sorun yapar. Özellikle annem babamı da annem dolduruyor zaten..
Bende aynı durumdayım hatta bugün bile çok kötü şeyler yaşadım lütfen instagram dan yaz bana konuşmaya seninde ihtiyacın olabilir diye düşünüyorum instagram sudeciginizz1