Ben 6. sınıfta arkadaşlarıma özenerek kapandım ama bunu, kapanmanın ne olduğunu bile bilmezken bir hevesle yaptım. 7. sınıfta açılmak istediğimi söyledim, annem benimle uzunca konuşup vazgeçmemi söyledi. Onu kırmak istemediğim için kabul ettim ama daha fazla devam edemedim. Yazın tekrar söyledim, aşırı tepki verdi, “Asla olmaz, evlatlıktan reddederim” dedi.

8. sınıfa başladım, kapalıydım ama istemiyordum. Okullar kısa süre sonra tekrar kapandı, ben de anneme tekrar söylemek için cesaret topladım. 2. dönem, yani bu dönem, okulun ilk haftası okula gidemeyecektim çünkü Aydın’a gidecektik. Gideceğimiz sabah anneme söyledim, hiçbir şey demedi ve açık gittim. Çok mutluydum. Halam, babaannem bana destek oldu. Sonra eve geri geldik, ertesi gün okula gidecektim. Annem benimle konuşmaya başladı, 2-3 saat konuştuk, bana kapanmamı söyledi. Ben kapanmadım, okula gittim. Döndüğümde dolabım dağınıktı; anneme “Sen mi yaptın” dedim, “Hayır” dedi. Ablama sordum, uyuyormuş gibi yapıp bana cevap vermedi. Sinirlendim ve “Neden dağıttın” diye bağırdım, bana “Dağılmamış, uydurma” diyor. Benimle uzun süre kavga etti, bana ‘ateist’ dedi, ‘yoldan çıkmış’ dedi. Sırf açıldım diye yoldan çıkmış oldum. Ben de ona ‘orospu’ diye küfür ettim, o da kapalı olmasına rağmen sevgilileriyle açık konuşuyordu. O gün hem annemden hem ablamdan öyle bir dayak yedim ki 2 gün acısını çektim. Annem “İmam Hatip’e yollarım, saçını keserim” dedi. Çok ağladım. Akşam babamla da saatlerce tartıştık, ablama küfür ettiğim için suçlu ben oldum.

Bu kavgalardan sonra 2 gün geçti. Annem bana her gün bir şeyler izletiyor, kapanmam için saatlerce benimle konuşuyor, Kur’an okuyor, namaz kıldırıyor, yeni aldığı kitapları okutuyor. 2 hafta oldu ve gerçekten her şeyden bıktım. Açıldım diye her şeyi yasakladı. Şarkı bile dinleyemiyorum; neymiş, Kore’ye özenmişim. Ders çalışmak için laptopu aldım, gizlice buraya yazıyorum. Her gün daha fazla baskı kuruyor, “Yazın tekrar kapanacaksın” diyor. Bana bir sürü yasak koydular. Annem “Okumasın, yurda gönderelim” dedi. Babam sağ olsun, okula gönderdi; babam annem kadar cani değil. Annem “Kapanırsan istediğin her şeyi yaparım” diyor ama ben o zaman mutlu olamayacağım ki… Açık olmak istiyorum, istediğim gibi davranmak istiyorum. Bana sürekli kötü davranılmasından artık bıktım. Liseyi kazanıp gideceğim; baba gönderecek, söz verdi. Ama ne yaparlarsa yapsınlar kapanmayacağım, siz de vazgeçmeyin.

(Görsel: Hope Gangloff)