Her gün başımı örterken kendime “Çok az kaldı” diyorum.

Bu platformu yeni keşfettim ve Instagram sayfasındaki neredeyse her şeyi okudum. Okuduğum her hikayenin bir parçasında kendimi buldum sanki.

Ben 8. sınıftan önceki Kurban Bayramı’nda kapatıldım. O gün kaçmayı denedim ama komşumuz beni tuttu, ona durumu anlatınca beni savunacağını düşündüm ama tam tersi oldu. Bana bunun farz olduğunu ve zamanla alışacağımı söyledi ama bunların hiçbiri benim umurumda değildi, çünkü kapanmak istemiyordum. Çok küçükken göğüslerimin ucu belli olduğu için babamdan tekme tokat bir dayak yedim, hem de onların sözde kutsal olarak gördüğü bir bayramda.

Yaklaşık 5 senedir kapalıyım. Her gün başımı örterken aynada kendime bakıyorum ve “Çok az kaldı” diyorum “kızım dayan”. Sosyal hayatım yok, arkadaşım yok, ailem bana o kadar kötü davranıyor ki “Üvey galiba” diyebilirsiniz. Ben tüm cesaretimi topladım. Benimle neredeyse aynı durumda olan bir kız arkadaşımla bu hafta evden gidiyoruz. Olabilecek her şeyi göze aldık. “Ailemizin yanında her gün ölmektense, gittiğimiz yerde gece gündüz çalışırız” diyoruz.

Benim olayımın en ironik kısmı ne biliyor musunuz? Babam annemi aldatırken, türlü ahlaksızlıklar yaparken; bana ahlak bekçiliği yapması… Ben çok küçükken başladı annemi aldatmaya, hala devam ediyor. Telefonunda yüzlerce kadınla konuştuğu iğrenç mesajlarını okudum. Şimdi soruyorum size, insan bunları görünce babasını sevebilir mi? Ben her zerremle babamdan nefret ediyorum ve iğreniyorum.

Annemi soracak olursanız, babamın onu aldatmasında bile beni suçluyor. Tıpkı babamın beni onları ayırmakla suçladığı gibi. Kısacası evimizin günah keçisi benim. Tüm pisliklerin, kavgaların, sorunların sorumlusu da benim, onlara göre.

Şimdi benimle aynı veya benzer durumda olan diğer tüm kızlara, kadınlara hatta ailesinden baskı gören tüm erkeklere söylüyorum; hayat ertelemeye gelmiyor. “Üniversiteye gider kurtulurum, evlenir kurtulurum” demeyin. Özgürlüğünüzü zamana bırakmayın. Hiç kimse siz harekete geçmeden hayatınıza sihirli bir değnekle dokunamayacak. Anneniz bir anda melek, babanız bir anda harika bir baba olmayacak. Hayatınızı değiştirmek sizin elinizde. Sadece biraz cesaret, sonra gerisi gelecek; emin olun. Umarım hayatınızdan size zarar veren insanları çıkarmak için elinizden geleni yaparsınız. Son olarak bana ve arkadaşıma çıkacağımız zorlu yolda ve yeni, özgür hayatımızda şans dileyin lütfen.


(Görsel: Gogi Chagelishvili)

“Her gün başımı örterken kendime “Çok az kaldı” diyorum.” için 3 yanıt

  1. Umarım iyi olur sen ve arkadaşın için kendinize dikkat edin ve arkanızdan iz bırakmayın sizin peşinizden gelebilirler konuşmak istersen yazabilirsin instagram hesabım Ummu3037

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir