Merhaba, yazdıklarımı okuyup ne yapmam gerektiğini söylerseniz çok mutlu olurum çünkü ne yapabileceğimi bilmiyorum.

Ben doğulu bir ailenin kızıyım ve henüz 18 yaşındayım. Ailem küçüklüğümden beri bana her konuda baskı yapıyor. Sürekli “Kızlar okul okumaz”, “Kızlar dışarı çıkmaz”, “Kızlar açık giyinmez” diye bir sürü şey söylüyorlar. Ben onların aksine asla böyle düşüncelere sahip değilim.

Ortaokulu bitirdikten sonra okuldan zorla çıkarıldım ve kapatıldım. Liseyi zorlayarak açık öğretimden okuyabildim ama bana pek faydası olmadı çünkü evde tek başıma çalışırken bir şey anlayamıyordum. Tek başıma kapının önüne bile çıkmama izin vermiyorlar, eve hapsedilmiş durumdayım. Üniversiteye gitmeyi aşırı derecede çok istiyorum ama bunun imkânsız olduğunu biliyorum. Ailemin maddi yönden bir sıkıntısı olmamasına rağmen ayıp olduğunu söyleyerek okumama engel oldular ve hâlâ oluyorlar. En azından bir yerde çalışmama izin vermelerini isterdim ama bu da imkânsız. Ben her gün oturup kendi halime ağlamaktan gerçekten çok yoruldum. Dışarı çıkamadığım için bir tane bile arkadaşım da yok ve çok yalnız hissediyorum. Kiminle konuşsam içimde istemeden bir kıskanma duygusu oluyor, bunu bastıramıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum, sadece çok bunaldığımı biliyorum.

(Görsel: Felice Casorati)