Ben de bir şeyler yazmak istiyorum. Başörtüsü baskısı görmedim, ama kıyafet baskısı çok gördüm ve küçük yaşta yaşadığın şeyler seni yetişkinken nasıl da etkiliyor. Modern düşüncelere sahip olduğumu sanıyorum, fakat kıyafet konusunda çok yobaz bir düşüncenin etkisi altındayım. Küçükken regl bile olmadan önce şort giymek istedim. Ama annem izin vermeyeceği için kilotlu çorap ve üzerine şort giymeyi teklif ettim. Olmaz, sen artık büyüyorsun, günah dedi. 12 yaşında regl olduğumu düşünürsek, 9- 10 yaşında falan olmalıydım. Küçücük bir çocuk şu an benim gözümün önünde. Halbuki annem o yaşta bana yemek yaptırıyordu.

Bugün ise tatilden dönüyorum. Herkes aslında normal açıklıkta kıyafetler giyiyor, benim şort kısa kollu ve sıfır kollu giymem yasak olduğu için, gözüm de alışık olmadığı için garip garip bakıyorum etrafa. Ailemden ayrıldım, kendi paramı da kazanıyorum, kendimi tatile de götürdüm, ama rahat rahat mayomu giyip yüzemedim, şortumu hala giyemiyorum. Demem o ki küçüklükte yaşadığım şeyleri ne kadar modern düşüncelerim var desem de aşamıyorum. Ama bir gün annem gelip bana “Başı açık insanlar kötü insanlar değilmiş.” deyince çok mutlu olmuştum. Kendimi savunamadığım dönemde çok baskı gördüm, ama ergenlik dönemi iyi ki var, kendi doğrularım adına savaştım ergenliğimde. Annem namaz kılmıyoruz, bira içiyoruz diye çok üzülüyor hala, ama beni daha kötü bir insan yapmıyor tüm bunlar. Umarım hep birlikte aşarız bu zor düşünceleri.