Ben dindar bir ailenin çocuğuyum. Annem namaz kılan, dini ritüelleri yerine getirmeye çalışan bir kadındır. Babam da sadece lafta olan bir adamdır. Sorsan en iyi din adamıdır. Ama besmele desen bilmez.

 Benim başörtü maceram, akrabalarımın daha 12-13 yaşında bana gösterdiği fahişe baskısıyla ortaya çıktı. Aynı zamanda babamın da. Bunun üzerine 13 yaşımın üzerine kapandım. İğrençti. Uzun bir süre ağladım durdum. Sonra geçti. Kabullendim. Namaz kıldım, Kuran okudum. Allah’a adamaya çalıştım kendimi ama olmadı. Artık o başörtüden iğrenmeye, boynumda yılan gibi hissetmeye başladım. Mentalim tamamen çöktü. 18-19 yaşlarında anneme söyledim, kabul etmedi.

Bir süre sonra ben dışarda açılmaya başladım. Tam olarak 8 ay oldu. Ailem dışında her yerde açığım. Alkol aldım, seks yaptım, sigaraya başladım, uyuşturucuya başladım. Aynı zamanda muhafazakar bir ailem de var. Baya zordu gerçekten. Hala zor valla. Nereye kadar gidecek bilmiyorum ama baya çıkmaza girdim. Siz yapmayın. Benim psikolojim bozuk. Bitti.