Merhaba. Buraya daha önce “annem benim tesettürle mutlu olmadığımı ve her gün içimde verdiğim savaşı hiç anlamak istemedi” başlıklı bir mektup daha yazmıştım. Açılalı 1 yıldan fazla oluyor ama hâlâ “alevi, yahudi, Atatürkçü, or*spu” kelimeleriyle nefret kusuluyor. Kadın olmanın, daha doğrusu istediği gibi yaşayan bir kadın olmanın zorluğu ne kapalıyken ne de açıkken bitiyor.

Ben her zaman yeterli bir öğrenci, arkadaş, dost, sevgili oldum ama hiçbir zaman yeterli bir evlat olamadım. Asla da olamayacağım. Annem benden hep utanacak, yüzüme bakıp iğrenecek, kapalı kızlara imrenecek. “camiye gelen kızlara bakıyorum bir de buna bakıyorum soytarı gibi”, “dışarı koca aramaya çıkıyor şehvetini tutamıyor içinde”, “yahudi, Atatürkçü ne olduğun belli değil” demeye devam edecek. Etsin. Çok üzülür, ağlardım. Her şeyimi paylaşacağım, sarılıp ağlayacağım bir annem yok diye. Annem evladı olduğumu sanıyor ama ben ona tümüyle yabancıyım. Bir gün başıma bir şey gelse “annem duymamalı” diyecek kadar yabancıyım hem de. Utançtan başka bir şey değilim. Canım yanmıyor artık. O iğrenç sözleri bana işlemiyor çünkü ben ne zaman istediğim gibi giyinip dışarı çıksam daha 13 yaşındayken fırına tişörtle gittim diye abimin kahvaltı sofrasına oturtmadığı günün, 6 yaşındayken düğünde sıfır kol giydim diye yengemin eteğine saklanışımın, tişörtten koltuk altım gözüküyor diye herkesin içinde ağlatıldığım günün, bacak bacak üstüne atıyorum diye abimin “niyetini biliyorum ben senin” deyişinin, yengem “yürüyüş yapacağız biraz hırka da getir M. taytla çıktı” diye aradığı halde abimin hırkamı getirmeyip beni ağlatana kadar azarladığı günün, daha 12 yaşındayken beni binbir manipülasyonla kapatıp hiç tanımadığım bir kadın anneme “gelininiz mi” diyince ağlayarak başörtüsünü çıkardığım için ahlaksız ilan edildiğim günün, annemin sokakta açık görüp “bacaklarınız kırılsın” dediği her kızın intikamını alıyorum. Asla pes etmeyeceğime, mutlu olduğum gibi yaşayarak nefretlerine kulak tıkayacağıma ve zorbalıkla sevgisiz büyüttükleri o küçük kıza yaşattıkları için onların istediği her şeyin tam zıttını yapacağıma söz veriyorum. Önce kendime sonra da hepinize. Yalnız değilim ve asla olmayacağım biliyorum. Hepinizi çok seviyorum.