Merhaba kızlarım. Açılmadan önce buradaki yazıları ağlayarak okuyordum. Kısaca anlatmak istiyorum. Benim ailem çok muhafazakar değildir, daha çok ayıp derler. Zorla başörtüsü takmadım, ama dolaylı yoldan buna zorlandım. Kısa kollu tişört giyemiyordum, pantolon giyemiyordum 10 yaşından beri. 23 yaşına kadar ara ara söylüyordum. Evet, hepinizin bildiği üzere kimse beni alkışlamadı, çok zorlandım bu süreçte yemek yiyemedim çoğu zaman. Değdi mi? Değdi! Geçen sene açıldım. Aynadan saçlarıma bakarken o kadar mutluyum ki! Korkmayın, dik durun kızlarım. Ekonomik olarak yeterli olduğunuz bir zamanda veya aile evinden çıkınca daha rahat yaparsınız. Biliyorum, beklemek çok zor, çok acı. Fakat sonucu güzel oluyor. Öptüm hepinizi, kendinize iyi davranın.