Merhaba. Ben 17 yaşındayım ve 11. sınıfa gidiyorum. Muhafazakar bir aileden geliyorum ve hatırlayabildiğim zamandan beri hep ileride kapanmam gerektiğini bilerek büyüdüm. Bulunduğum mahalle de muhafazakardı, o yüzden büyürken bu durumu pek sorgulamadım. Tanıdığım tek açık kadınlar öğretmenlerimdi ki onlara da biraz “gavur” gözüyle bakıyorduk.

Ablam ilk kez regl olduğunda ortaokuldaydı, ancak liseye geçene kadar kapanmadı. Ben de 6. sınıfta ilk kez regl oldum ve etrafımdaki herkes bana o zaman kapanmam gerektiğini söylemeye başladı. Açıkçası çok istiyor muydum emin değilim, ancak bunun her zaman olacağını bilerek büyüdüm. Bir de çocukluğumdan beri kiloluyum, o yüzden hiçbir zaman yaşıtlarım gibi giyinemedim. Hep bol ve uzun şeyler giyiyordum. Vücudumu sevmediğim için onu sonsuza kadar kapatma fikri hoşuma gitti ve ilk reglimin 2. günü kapandım. Okulda arkadaşlarım biraz dalga geçtiler ama aldırmıyormuş gibi davrandım. Sonra bu duruma alıştım galiba. Ancak hiçbir zaman yaşımın insanı olamadım. Sanki etrafımdaki herkesten 10 yaş büyükmüşüm gibi hissettim, bana öyle davranıldı. Zaten 8. sınıfın yarısı ve 9. sınıf pandemi ile gitti.

Bir şeyler ilk defa 10. sınıftayken rahatsız etmeye başladı beni. Kapanmayı o kadar da istemediğimi fark ettim. Diğer kapalı arkadaşlarımla konuşurken aile zorlaması dışında kendi rızasıyla kapananları öğrenince şok oluyordum. Çünkü bana göre biri ailesi zorlamadıysa neden kapanırdı ki? Sonra benim muhafazakar sandığım mahalledeki genç kızlar açılmaya başladı. Kuzenim açıldı. Ablam kapalı, ancak alkol kullanıyor, sevgilisi var, ona açık fotoğraflar atıyor… Gerçekten aileleri tarafından kapanmaya zorlanmayan kızları görünce çok şaşırıyorum ve kıskanıyorum da. Ancak hala çok kiloluyum ve bu şekilde açılmak ister miyim bilmiyorum, ama kilo vermeye çalışıyorum ve eğer istediğim kiloya ulaşırsam açılabilirim galiba. Ama babamdan çok korkuyorum. Abim bir şey demez, hatta destekler. Ancak babamla aramızda iyi-kötü bir ilişki var ve ben bunu mahvetmek istemiyorum. Komşumuzun kızı açılmak istediğinde ailesi onunla 3 ay konuşmamış ve annem bunun son derece doğru bir hareket olduğunu düşünüyordu. Ne yapmalıyım bilmiyorum, sadece kendimi sevmek ve mutlu olmak istiyorum.