Merhaba. Ben çok muhafazakar bir ailede dünyaya geldim. Var olduğumdan beri kendimi namaz kılıyor ve tesettürlü olarak hatırlıyorum. Her sene zorla Kuran kurslarına gönderiliyordum, o da yetmezmiş gibi her hafta pazar günleri zorla sohbet dinlemek için korkunç bir tarikata gönderiliyordum. Gitmek istemediğimde babam bana bağırıp çağırıp, gitmezsem beni evlatlıktan reddedeceğini söylüyordu. Daha bir sürü zorla yaptırdıkları şey var.

Ben şu an bu mektubu kuzenimin bilgisayarından yazıyorum. Üç gün önce evden kovuldum. Aslında her şey çok normal ilerliyordu, babamla siyasetten konuşuyorduk. Babam, “Senin beynin yıkanmış, kim yıkadı beynini çabuk söyle!” dedi. Sonra bir anda telefonumu istedi, mesajlarımı, galerimi her şeyi karıştırdı. Mesajlarımda bir arkadaşıma ateist olduğumdan, tesettürden çıkmayı planladığımdan bahsettiğimi gördü ve bunları görünce resmen sinir krizi geçirdi. Neyse ki aile apartmanında oturuyoruz, hemen dedemin yanına gittim, o gün orada kaldım. Ertesi gün babaannem beni kovdu, “İman etmiyorsun, bir de sana mı bakacağım?” dedi. Şu an kuzenimin evinde kalıyorum, gidecek başka yerim yok. Üstelik ben bunları yaşarken YKS’ye hazırlanıyorum, sınavıma 18 gün kaldı. Yanıma neyse ki kitaplarımı da aldım, sadece derslerime odaklanmak istiyorum. Ama babam sınav günü sınava girmemi bir şekilde engelleyebilir diye çok korkuyorum. Şu an insanlarla iletişim kurabileceğim bir telefonum bile yok. Telefonu geç ailem bile yok, annem yüzüme bile bakmıyor, bana hakkını haram ediyormuş. Kardeşlerimse ilk günden odamı ve eşyalarımı yağmaladılar. Kendimi çıkmazda hissediyorum ve ortada kalmış durumdayım. Bazen dayanamıyorum, kendimi öldürmek istiyorum. Ama özgürce yaşayacağım üniversitedeki güzel günlerin hayalini kuruyorum. Beş parasız olacağım belki, ama özgür olacağım. Evden kovulma sebebim gerçekten çok saçma. Bir insan bunu evladına nasıl yapar, aklım almıyor.