Her şey 8. sınıftan önceki yaz tatilinde, 2022 yılında başladı, ağustos ya da temmuz ayının 18’inde. Ben kuran kursuna gidecektim ama babam birden tutturdu uzun bir etek giy diye. İstemeyince bunu bahane edip bana bağırmaya başladı. Artık kapanacaksın dedi. Çok ağladım. Aslında liseye geçince yapmam şeklinde kararlaştırmıştık. Fakat ben hiçbir zaman başörtüsü takmak istemedim. Ama muhtemelen babam o günü planlayıp bunu bahane edip beni kapatmaya çalıştı. Hayatımın en stresli dönemlerinden biriydi. Çok ısrar ettim, karşısında dakikalarca ağladım. En sonunda ikna ettik onu. İsteğimle yapacağımdan değil, kapanmak istemediğimden ertelettim ve LGS’den sonra kapanacağım dedim. Ama yine de iyice ertelettim ve bu olayın üzerinden yaklaşık tam bir yıl falan geçti ama hala açığım.

Liseye başlayacağım ve babam başımı örtmezsem beni göndermeyeceğini söyleyip tehdit ediyor. Babamla aramızdaki bağ uzun süredir kopuk, sadece onun getir götürünü yapıyorum. Konuşsak bile iletişimimiz sadece kapanmazsam beni kayışla döveceğinden, öldürüp hapis yatmayı bile göze aldığından bahsettiği tehditlerden ibaret. O kadar nefret ediyor ki başörtüsüz halimden. Beni sadece vakti geldiğinde başına örtü geçirilecek bir figürden ibaret görüyor. Bunun dışında ona göre başörtüsüz halim hiçbir şey ifade etmiyor. Başörtüsüz bir evlat onun için hiçtir. Bu konu açıldığında o kadar kötü hissediyorum ki bundan sonraki bir kaç saat boyunca çok kötü hissediyorum, hatta en sevdiğim şeyi yapmamı bile engelliyor. Okulların açılmasına da pek bir şey kalmadı. Çok korkuyorum, artık komik şeyler beni güldürmüyor. Ben mutlu değilim, ne yapacağım bilmiyorum.

Aslında gizli gizli açmak sıkıntı olmaz belki ama beni takip edeceğini söylüyor. O kadar takık bir herif, o kadar nefret edilesi biri ki artık onu babam olarak görmüyorum. Çünkü bir süredir baba olmanın gerekliliklerini bana karşı yerine getirmiyor, artık bir baba değil benim için. Ondan çok nefret ediyorum. Açık kalmak konusunda aşmam gereken bir engelden fazlası değil benim gözümde. Bir engel. Annem de babamdan korkuyor. Babam o kadar kararlı ki bundan bahsederse ve beni savunursa ona da bağırır. Özellikle ablam çok kızıyor bu konuda çünkü o babamı çok sever ama bahse girerim babam ondan kapanmasını istemeseydi o da kapanmazdı. Babam tarafından baskılandığının, başındaki örtü olmasa onu da sevmeyeceğinin farkında değil. Ablam babamın bizi biz olduğumuz için değil başımızdaki örtü için sevdiğinin farkında değil.

LGS sınavından 403 puan aldım yeterince yüksek değildi ama hayalimdeki liseye puanımın yeteceğini düşünüp bunu dert etmedim. Fakat ne yazık ki tercihlerimde en sona açıkta kalmamak için 366 puanla alan öylesine yazdığım bir imam hatip lisesine yerleşebildim. Bu zaten yeterince kötüydü. Burada tutup eğitim sistemimizin ne kadar b*ktan olduğuna girmeyeceğim. Sadece sınav için çok çalıştım beklentim dahilinde bir puan aldım ama en kötü liseye yerleştim. Öyle kötü hissettiriyor ki… Okul açılınca belki gizli gizli açarım falan ama nereye kadar. Yakalanırsam bunun affı olmaz, beni direkt okuldan alır. Ne yapsam bilemiyorum. Buraya yazılacak çok fazla şeyim vardır daha ama buraya kadar yeterince moralim bozuldu. Sadece ben çok mutsuzum ve bu düzelecek gibi değil. Umarım bu instagram hesabınızda yayınlanır ve daha çok insan görür. Lütfen bizi de duyun. Zira sayımız çok fazla.