Merhaba, burada anlatılana benzer bir hikayem var aslında. Muhafazakar bir aile içerisinde büyüdüm. Küçük yaşlardan itibaren dini eğitim ile yetiştirildim. Ortaokula geçtiğimde ise İmam-hatip’e gönderildim. İmam-hatip’te kapanmak durumunda kaldım; sonra ise gözümün yaşı ile “Ne istiyorsun, nereye gitmek istersin?” diye sorulmadan İmam-hatip bir lütufmuş gibi İmam-hatip lisesine gönderildim.

İstemediği bir okulda bir öğrenci nasıl başarılı olur, hiç bilmiyorum çünkü okula gittiğim her gün bana zulüm gibi geldi. Okulumu değiştirirsem dedem beni öldüreceğini söyledi. 12. sınıfa geldiğimde aynı evde yaşadığım babaannemi kaybettim. Ölüm gibi bir şeyle yüz yüze gelmek cidden yıpratıyor. Tam o süreç okulda sınav dönemimdi, Kur’an hocası ezberi vermediğim sürece geçirmeyeceğini söyledi. Oysa ben kendi derslerimi bile çalışamıyordum. Sınava hazırlanan bir öğrenci için zaten kötü bir durum maalesef. Kur’an hocası dersinden bıraktı, OBP’yi fazlasıyla etkiledi.

Açığa geçmek istediğimi söyledim; tabii ki izin vermediler. Gizlice geçiş yaptım, zaten 18 yaşına girmiştim. Sınava sıfır temel ile girdim. Düşünüleceği üzere iyi bir sonuç gelmedi. Babam yaşadığımız şehirdeki bölümleri listelemiş, tercihleri yapacakmış. E-devlet şifremi istedi, vermedim. 2 gün boyunca fiziksel şiddete maruz kaldım; hayatımı belirleyeceğim mesleği kendim seçmek istediğim için. Sonrasında bir şekilde mezuna kaldım ama ev işleri, küçük kardeşimin sorumlulukları, psikolojik şiddet ile… Çalışsam da emeğimin karşılığını alamadım.

Emek verdim, karşılığını alamadım diye üzülmeme fırsat bile verilmeden babam yine kendi yapacağı tercihleri söyledi. Benim ne istediğimin gram önemi yok. İstanbul’da okumak istediğimi dile getirdiğimde konuşmama bile izin vermedi. Şimdi ise birazcık baş kaldırdım diye eve kapatıldım. Buraya yıllardır yazmak istiyordum, son noktama geldim. Ne yapacağımı bilmiyorum, fazlasıyla yıprandım…