Merhaba. Birkaç ay sonra 18’ime gireceğim. Ben de zorla kapanan mağdur kızlardan biriyim maalesef. Temmuzun ortasında bile kazak, hırka ile gezen, açıklığı çok sevmeyen biriydim zaten. Belli başlı ailevi sebeplerden evde abimin sözü her zaman daha çok geçer. Kendisi de beni 9. sınıfa başladığımda, pandemi döneminde kapanmam gerektiğini, kapanmazsam bana maddi destekte bulunmayacağını ve okutmayacağını söyledi.

Ben de korku ile okuyamam diye kapanmak zorunda kaldım. 4 yıl kadardır kapalıyım ancak bu süreçte dayattıkları başörtü olsun, ibadet zorlamaları ve tehditleri olsun dinden bile soğudum, 4 yıldır bas bas kapalılıktan rahatsız olduğumu söylüyorum ama her seferinde görmezden gelindi. Artık başörtü beni o kadar sıkmaya, darlamaya başladı ki dışarı bile çıkmaz oldum.

Birkaç aydır hem dini inancım hem de açılma konusunda çok büyük kavgalar ettik. Yemediğim laf kalmadığı gibi aile saadetimizi benim bozduğumu bile söylediler. İstiyorlar ki onların benim için kurdukları hayatı yaşayayım. Ama bu beden ve irade bana ait.

Açılma mevzusunu açınca abim çok sinirlenmiş ve “Ya bu düşüncelerinden vazgeçersin ya da seni kazansan bile okutmayız, oturursun evde. Evden dışarı da çıkamazsın.” demiş. Ben de bunun üzerine susmak zorunda kaldım. 1 sene daha dayanmaya karar verdim.

Üniversiteye geçip maddi durumumu elime alınca açılmak istiyorum ancak gelip bana zarar vermelerinden ve tepkilerinden korkuyorum. Gerçekten bir tavsiyeye ihtiyacım var. Bunu okuyorsanız bir fikriniz varsa belirtmekten çekinmeyin lütfen. Daha iyi haberler ile bu sayfaya geri dönmemiz dileği ile…