Merhaba, ben 22 yaşındayım ve 7. sınıftan beri tesettürlüyüm. Ailem baskıcı bir aile değildir ama dinine bağlıdır. Özellikle annem. 13 yaşımda kapandım ve zorla bir kapanma değildi ama alttan hep bu bana söyleniyordu. 13 yaşında hangi din bilgisiyle isteyerek kapanabilirsiniz ki?
Kapandıktan sonra özgüvenim çok düştü çünkü zaten sessiz ve kilolu bir çocuktum. Kendimi daha çirkin ve özgüvensiz hissetim ama yine de bunun üstüne düşünmedim. Lisede yavaş yavaş beni rahatsız etmeye başladı. O yaşları bilirsiniz, dış görünüşünüze ve karşı cinse ilgi duymaya başladığınız vakitlerdir. Hem kendimi çirkin buluyorum, hem erkeklerin ilgisinden uzağım, hem de kapalı olmak rahatlık açısından çok zordu.
Ama bunu kendime asla itiraf edemedim çünkü dini sorguladığım için kendimi kötü hissettim ve içime attım şu yaşıma kadar. Bu konuyu ne aileme, ne arkadaşlarıma, ne de kendime açtım. Şallarımı değiştirdim, bonemi değiştirdim, şal yapışımı değiştirdim; kendimin en güzel ve en rahat halini bulmak için. Açılma gibi bir cesaret bende asla olmayacağı için bunu zorla da olsa kabullendim ve asla konusunu açmadım kimseye.
Ta ki bu seneye kadar… İngilizce öğretmenliğinden mezun oluyorum ve öğretmen olmak pek istediğim bir meslek değil. İsteyerek de okumadım zaten. KPSS çalışmak istemiyorum, atama beklemek istemiyorum ve şu an her şey daha da zor. Bunun alakası ne diye düşünüyorsanız, diğer ilgimi çeken bir meslek var. Hosteslik. Ama bunun için açılmam gerekiyor.
Her zaman istediğim farklı ülkelere gezme hayalimi gerçekleştirebilir ve aynı zamanda iyi bir maaş alabilirim. Ve açılmak için de mantıklı bir sebep elde etmiş olabilirim. Ama bunu anneme nasıl söylerim, nasıl bir tepki verir bilmiyorum. Babam ve abimin beni destekleyeceğini biliyorum ama annemi üzme düşüncesi beni mahvediyor.
Annem elalem ne der diye de çok takan biri, kendine dert edinir diye çok korkuyorum. Belki meslek için diye bahane sunabilirim ama öğretmen olmamı çok istiyor. Ne yapacağımı bilemiyorum. Yıllardır içimde olan ama bir kenara attım. Açılma isteği tekrar dışarı çıktı ve istediğim bir mesleği yapabilme düşüncesi beni cesaretlendiriyor. İnanmayan bir insan da olmadığım için kendimi kötü hissediyorum ama saçlarımın rüzgarda uçuşacağı düşüncesi beni heyecanlandırıyor. Umarım hepimiz için hayırlısı olur. Akıl vermek isteyen olursa da çok mutlu olurum.