Muhafazakâr bir ailenin kızıyım. Dini öğretilerle büyütüldüm, tabi o zamanlar tek doğru buymuş gibi geliyor çünkü farklı hiçbir şey görmüyorsunuz.
Lisede kendi isteğim, ailem ve çevrenin etkisiyle başımı kapattım. Birkaç yıl sonra bakış açım değişti. Bazı konularda ailemin ve çevremdeki dindar dediğimiz bazı insanların ne kadar hoşgörüsüz ve baskıcı olduklarını fark ettim. Onlara ait olamama, en ufak bir karşı çıkmada tehdit ve psikolojik baskıya maruz kalma giderek arttı.
Başımı kapatmak istemediğime karar verdim. Annem evlatlıktan reddedeceğini söyledi.
Onun için baş açmak ve çıplak gezmek aynı kefedeydi. Daha fazla canımız sıkılmasın diye başımı açma konusunu kapattım. Şimdi şehir dışında üniversite okuyorum. Oraya gittiğimde başımı açıyorum. Keşke saygı duymayı bilip, bana bunu yaptırmak zorunda bırakmasalardı.
Dindarlık, dini başkalarına dayatarak olmaz. Psikoloji bozarak iyilik istenilmez. İnanıyorum ki birbirimize destek olursak çok daha güçlü olacağız.
Her kadının istediği şekilde yaşayabileceği günleri görmek dileğiyle.
(Görsel: Margaret Burroughs)