12 yaşında çarşafın zorlası değili mi olur?

Böyle bir platformum olması, bu kadar kadının bunu yaşamış olması beni o kadar şaşırttı ki. Beni o kadar duygulandırdı ki. Ben yalnızım sanıyordum, yalnız olmasam bile azınlığız sanıyordum. Ben de hikayemi anlatayım ama bu hikaye başarıyla sonuçlanmadı.

Bu hikaye sonuçlanamadı. 18 yaşındayım. Ben de küçüklükten beri pantolon giyemeyen biriydim. Babam dizde olan ve altına çorap giyilen eteklere bir şey demezdi ama pantolon olunca iş değişirdi. Ara ara çocukluk hikayelerim geliyor gözümün önüne. Aslında farkında olmadan beni ne kadar incitmişler…

Mesela bir gün amcam yanımdayken ağlıyordum ”Babam pantolon giymeme izin vermiyor” diye. Bunlar açıkken oluyor. 11 yaşında falanım. Amcam da ”Şimdi ne yapacaksın zaten pantolonu, üniversitede lazım olur çünkü arabaya inip binersin, rahat olmak için giyersin” demişti. Bu ne saçma bir açıklamaydı böyle. Babam bir gün beni asker pantolonu almaya götürmüştü aniden. Çok şaşırmıştım mesela, bunu da unutamam. Her neyse, 13 yaşına geldim, liseye başlayacağım. Ailemi İmam Hatip değil normal lise konusunda ikna etmeye çalışıyorum. Dershane hocam da benim ahlaklı olduğumu söyledi, normal liseye gidebilirdim(!). Listemi hazırladık. Annem babam onay verdi. Çıkmayacak şekilde bir tane İmam Hatip yazdım ki gönülleri olsun. O zaman listenin onaylanması için okula götürüp girdirmek gerekiyordu. Ben de kağıtla babama verdim listeyi. Sonuçları heyecanla bekliyorum. Ne görsem beğenirsiniz? Hiç yazmadığım bir İmam Hatip lisesi, hem de ilk tercihimle yerleşmişim! Meğer babamla annem listeyi baştan sona değiştirmiş. Ben Anadolu lisesine yollamalarını isteyince bana sanki bir zorunlulukmuş gibi “Ama orada herkesin saçı açık olacak, özenmeden okula gidince açıp, çıkınca kapatabilecek misin?” demişlerdi. Ben de mecbur “Evet ya örterim” falan demiştim.

Ağlaya zırlaya bir şekilde alıştım başlayacağım yerin İHL olmasına. Annem bana lacivert eşarp almıştı. Onu örteceğim. Kuzenlerim lisenin bir gün öncesi bizde kaldı. Parka çıkmıştık. Ben kurbanlık koyun gibi, son kez açık olmanın verdiği duygusallıkla tahterevallide buruk hüzünle dolu o gülüşümü, o kız çocuğunun gülüşünü unutamıyorum. Ve o kız çocuğuna çok üzülüyorum. Sonra ertesi gün başımı örttüm.

Okulun ilk günü eve geldim, ama nasıl istemiyorum başörtü örtmek. Anneme “Yarın servis gelmeden üstümü başımı giyicem, ay üstümü giyicem sadece” diyerek gönderme yapıyorum. Çocuk aklı. O dönem bir kaç kere direnerek açık veya şapkalı çıktım dışarı. Ama en sonunda annem durumu babama söyledi ve babam bana “Şimdi küçüksün, günahların bana yazılıyor, şimdi kapan istersen büyüyünce açılırsın” dedi. Konu kilit.

Şimdi 18 yaşında üniversiteye giden biriyim ve açılmak istiyorum. Bunu kendime itiraf etmem çok zor oldu. Çok. Çünkü görülen her saç teli, o kadar zina demekti. Bu hadisi reddeden görüşleri görünce içime dolan o çocuksu sevinç sorduruyor bana, neden? Üniversiteye başka şehire geldim ama açılmadım. Aslına bakarsanız ailem beni okutmak değil, Kuran kursuna göndermek istedi. Hep. Birinci sınıfa başlamama annem vesile olmuş. Kursa devam etmesin, okula gitsin, demiş. Beni kursa veren babannem de kursta kalmamı istemiş. Benim en küçük hatamda hemen anneme laf sokulur. “Biz seni o kurstan almayacaktık” denir. Sonra 8. sınıf oldum, ağlayarak ”Beni dershaneye yazdırın” dedim. Ama ne ağlamak. Babam bana “Ama ortaokuldan sonra Kuran kursuna gidersin belki, ne güzel” gibi şeyler demişti. Orada duymaktan en korktuğum cümle bu olmasına rağmen, gülümsedim, çok istiyormuşum gibi. Ama bu sefer babannem yetişti imdadıma. Dedeme söyledi ve beni dershaneye yazdırdılar.

Benim hikayemde hem herkesin suçu var, hem de herkes bana yardım etmiş bir şekilde. Babam desen, iyi birisi. Konuştuğumuzda sorgulamanın öneminden bahseder. Ama neden zorla bunu yaptırdı ki aklım almaz. Şimdi ben üniversiteye gelip açılsaydım, o nefret ettiğim Kuran kursu muhabbetine dönerdi iş. Yapmadım. Duymaktan korktum. Şimdi açılsam, burada bozulduğumu söyleyecekler. Halbuki ben buna uzun zamandır karar vermiş haldeyim. Buraya gelip hala açılmadım kararım net olsun diye. Ama gel anlat, kime, nasıl? İsteğimle feraceye girdim 10. sınıf gibi. Onu çıkarmak istedim mezun senemde. Annemin tepkisi çok korkunç oldu. Açıkçası sadece bir feraceye böyle davranan, başörtüsüne neler yapar? O da yani yine dar bir şey giydiysem giyiyorum zorla üstüne. Ama tunik-pantolon giyiyorum ve buna bile açıkmışım gözüyle bakıyorlar.

Annem de 12 yaşında çarşafa girmiş. 12 yaşında çarşafın zorlası değili mi olur? 12 yaşında çocuk, nasıl çarşafa girmek ister? Beni en iyi anlaması gereken o, ama anlamıyor.

Bu da böyle bir hikaye. Bilmiyorum ne olur…

(Görsel: Marinka Masséus)

Comments (7)

  1. ne zaman başörtünü çıkarırsan o an içinde bulunduğun yerin ve koşulların seni ‘bozduğu’ bahanesiyle yargılayacaklar zaten. o yüzden sen kendini ne zaman iyi ve güçlü hissedersen o zaman yap bunu. çünkü onların söylediği her şey en güçlü anımızda bile bir parça da olsa yaralıyor hepimizi.
    senin yaşında başörtüsünü çıkarmaya cesaret edemedim, hatta sesli bir şekilde kendime bile itiraf edemedim bunu. 25 yaşında, daha yeni bedeniyle barışabilmiş, hala saçlarına şekil verirken zorlanan biri olarak sana bir şeyler söylemek istedim: evet yalnız değiliz, çok kalabalığız, çok güçlüyüz ama bence sadece içinden gelen sesi dinle, hislerin sana kimsenin veremeyeceği desteği verecektir.

  2. Muhsin Yazıcı

    Bir insanın başörtüsü takıp açması “özgür iradesine bırakılsın” demek göze hoş geliyor.
    O özgür irade hangi yaşta oluşuyor?
    Özgür irade oluşacak kültürel ortam var mı?
    Başörtüsü takarken iyi de çıkarırken o irade neden kötü oluyor?
    Geleneklerin ve erkek egemen anlayışın egemen olduğu yerde özgür iradeden nasıl bahsedeceksiniz?
    Şarkı söylüyor diye meslekten atılan imamların olduğu yerde özgür irade geçerli olur mu?
    Bizde inanç özgürlüğü başörtüsüne ve bir mezhebin belli tarikatlarına serbestlik diğer inanç alanlarına yasaklamaya dönüştü. Böyle bir ortamda “özgür irade” nasıl sağlanacak?
    Ülkemizde “başörtüsü sorunu” çözüldü sanılıyor. Aslında “başörtüsü sorunu” giderek ağırlaşacak. Bu inanç gereğidir kapanmak zorundasınız aşamasına getireceklerdir.

  3. Cenabı Allah hiç yarattığı kulunu saçından dolayı yargılar mı. İranlı kadınlar gibi hafifçe başinizi açabilirsiniz

  4. sibel kara

    insanların kalbini kırma hakkını kullanmanı öneriyorum. Merhametsiz ol onlar sana çok merhametsiz davranmışlar hep. 12 yaşındaki kıza acımayanların yaşayacağı şaşkınlığı keyfe çevir bu intikama belkide çok ihtiyacın var.

  5. Şuan nerdesin ve ne yapıyorsun bilmiyorum ama istediğini alabilmiş olmanı, kendin gibi yaşıyor olmanı diliyorum. Bir çoğumuz benzer şeyler yaşamışız, bunun en çok bu sitede farkına vardım. Okumadıysaneğer kafandaki tüm soru işaretlerini giderebilceğine inandığım bir kitabı tavsiye etmek istiyorum. (Yazarını hatırlamıyorum) Zor bir ailede büyümek. Kendinle ilgili kararları ailenin düşüncelerini gözeterek vermen durumu daha da kötüye sürüklemekten başka bir yapmaz. İmkanın varsa eğer uzman bir kişi eşliğiyle kitabı okuöanı öneririm.. :’))

  6. Bensu Kamay?

    ?Üniversiten başka bir şehirde ise daha rahat açılırsın , aynı şehirdeyse yine açılabilirisin herkes özgür. Her açık da kötü biri olmuyor.
    18 ine gelmissin bundan sonra bu kadar karışamazlar✨

  7. Yazık çok yazık halbuki size bunu yaptıran ebeveynler canlarından çok sizi seviyor ve düşünüyor olduklarından dünyada ve ahirette cennet bahçelerinde olun diye uğraşıyorlar ,bir deneyin bakalım cehennem ateşinin bilmem kacbin kez sogutulmus olarak dünyaya gelen ateşe degdirin tek bir parmağınızı kaç dk kaç sn ye dayanabiliyorsunuz ?ki hala günahımı çeker çıkarım diyen aptallar var öyle kolaymi derilerin ateşte yanıp eriyip tekrar dirilip tekrar tekrar yanması bukadar öylemi? Hangi anne baba evladını üzmek incitmek ister tam tersine önce yaradılışınizi ve yaradanin istek ve mukafatlarini cezalarını yani Kur’ani Kerim’i iyice ogrenip analyin bu kadar yargısız infaz yapmayın çocukken yapamayan büyüyüp yanlış insanlarla hayata devam ederken doğruyu bulamaz ve kendisini ziyan edenlerden olur (istisnalar vardır elbet) işte anne babalarınız her geçen gün nasıl pis ve ahlaksız bir dünyada olduğunuzu İslam’ın giderek zayıfladığıni zarar görebileceğiniz daha iyi görüyor bunu biliyor ve kiliniza zarar gelmesin istiyor keşke anlayabilseniz bu dünya nefsin imtihanı ve biz kullar ayetlerle muhattabiz öyle ayetlerin hadislerin işine geleni alıp beğenmediğiniz bırakarak iman etmiş sayilmiyoruz bunu ayetle sabitliyor Allah …..
    Rabbim hepimize hidayet versin kendisinin razı olacağı halis niyetli Salih kullarından eylesin…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir