Merhabalar ben Zeynep. 17 yaşına girmek üzere olan bir lise son sınıf öğrencisiyim. Aşırı dindar, tarikatlı bir ailede yaşıyorum. Çocukluğumdan beri hep din adı altında büyüdüm, daima bir gün kapatılacağım bilinci ile büyüdüm. 11 yaşındayken ‘Ne zaman kapanıyorsun’ sorularını almaya başlamıştım. Benim elimde olan tek şey seçeceğim zamandı ve ben en geç 12 yaşına kadar erteleyebildim ve en sonunda kapandım. Başta tüm çevrem böyle olduğu için hiçbir farklılık hissetmedim ama bir süre sonra dini açıdan bir boşluğa doğru sürüklenmeye başladım. Her zaman şüpheci ve araştırmacı bir insan olarak dini araştırdıkça uzaklaşmaya başladım. Bu süreçte başörtüsünden nefret etmeye başladım. Ancak aileme bunu söylemek gibi bir imkânım yoktu.

Aslında hâlâ daha yok çünkü bunu onlara açıklasam şimdi yaşadığımdan çok daha kısıtlanmış bir hayat yaşayacağımdan eminim.

Bazen başörtüye alışmak istesem de bir türlü olmuyor. Bir de bunların yanı sıra içimde durduramadığım bir tiyatro aşkının olması da hiç yardımcı olmuyor. Bu yüzden çoğu gecem ağlamakla geçiyor. Ancak bir kez geldiğim bu hayatı ailemin istediği gibi yaşamamakta kararlıyım. Üniversiteye gittiğimde en güzel yaşlarımı istemediğim şekilde geçirmek istemesem de aileme bunu söylememin imkânı olmadığı için ekonomik özgürlüğümü elime almayı bekliyorum. Ondan sonra hayattaki tek gayem olan özgürlüğüm için savaşan bir tiyatrocu olacağım.

**Yazıyla beraber paylaştığımız görselin kime ait olduğunu bulamadık. Biliyorsanız kaynağıyla beraber yorum bırakabilirsiniz.