Merhaba, ben de 19 yaşında, sarı saçlı ve örtülü bir kızım. 14 yaşında kendi isteğimle gittiğim Kur’an kursundan başı örtülü olarak çıktım, bu kadar ağır geleceğini anlamadan. Annem tesettürlü, babam dinden epey uzak, abim de öyle. Annem sürekli kapalı olduğumda daha güzel olduğumu söylerdi, inandım. Tıpkı saçlarımın çirkin olduğuna inandığım gibi. Ailem, ben kapandıktan sonra bana güvenmeye, benimle gurur duymaya başladı. Bu, erkek arkadaşım olduğunda çekinmeden onlara anlatmamı sağladı. Erkek arkadaşımı tanımamalarına rağmen, “Senin hayatındaki kişi de senin gibidir” dediler. Beni iyi gördüler ama iyi değildim. Hiç olmadım. Erkek arkadaşım dindardı, bana sürekli üniversite okumazsam da mutlu olacağımı söylerdi. Ailem üniversiteyi zorlanarak da olsa okumam gerektiğini söyledi çünkü ailemde eğitimsiz kimse yoktu. İlk fırtına, kendi isteğimle gittiğim İmam Hatip’te koptu. Derste dar pantolon giyen kadının şey (?) olacağı konuşuluyordu. Ne olduğunu anlamadım, ben onların cennetine ait değildim, tek bildiğim ve inandığım buydu. Erkek arkadaşım elimi tutmadığında, ilk kez içkiyi tattığım günün sabahında dünyanın bana dar olduğunu, kimseye ve hiçbir yere ait olmadığımı anladım. Ondan ayrıldım, bana zaten onunla olmamın haram olduğunu söyledi. Eğer onların gideceği cennetse, ben cehenneme razıydım, bunu da kabullendim. Tek dileğim, üniversite sınavından sonra ailem hâlâ bana güvenirken sarı saçlarımı özgürce rüzgârda savurmak. Ve ait olmadığım cennete sürüklenerek götürülmemek.
Hep varız ve hep mücadele edeceğiz. Sevgili kadınlar, mücadelemiz kutlu olsun. Hep başarmak dileğiyle.
(Görsel: Helena Perez Garcia)
“Tek dileğim, ait olmadığım bir cennete sürüklenerek götürülmemek.” için 10 yanıt
İnsanın en mutlu olacağı yer kendisi gibi düşünen ve özgürlükçülerin olduğu yerdir. Bulunduğun ortamda yalnız olabilirsin. Hepimiz yalnızız ama bir o kadar da kalabalığız, aidiyet hissetmeyenler olarak. Siz kadınların değerli mücadelesinde biz erkekler de varız. Yalnız değilsiniz ve asla yalnız yürümeyeceksiniz.
acaba sizinle iletişime geçebilir miyim?
Tabii, eposta adresinizi verirseniz gördüğüm anda mail atarım.
[email protected]
Deist eleman sizinle konuşabilir miyim?
Tabii, eposta adresinizi verirseniz gördüğüm anda size dönüt sağlarım.
sizinle konuşmak istiyorum deist eleman
Deist eleman yazdıklarını okudum ve bir kaç sorum var lütfen bana mail adresini verir misin
Sen verirsen ben sana ileti gönderirim. Bazı arkadaşların tepkisini aldım, o yüzden ifşa olmak istemiyorum.
Sosyal medya kullanmadığım için yanıt veremediğim ve Yalnız Yürümeyeceksin platformunun Twitter hesabına bakarken adımı arattım ve Naz adında @mutluket adresi (sosyal medyaya fazlasıyla uzağım, siz ne diyorsunuz bu kısma bilmiyorum) olan kişi benim hakkımda şunu demiş (kopyalıyorum):
”Yalnız yurumeyeceksinin tum postlarina yorum atan deist eleman senden cok can sikici solcu vibe i aliyorum dostum…. ins yaniltirsin beni….”
Vibe sözlüğe göre ”belirli bir his, hareket/davranış” demekmiş. Hangi anlamda kullandın bilmiyorum. Ancak burayı okuyorsan merhaba öncelikle. Olur da görmezsen diye yeni atılan mektuplardan birisine de bu iletiyi kopyalayacağım çünkü görmeni istiyorum. Kendimi sağcı-solcu diye betimlemiyorum ancak solcu değilim. Seni yanıltmadım herhalde. Siyasi görüşüm önemli değil. Burada önemli olan hepimizin bazı acılar çekmiş veya çekiyor olması. Amacım kimsenin inançlarını yargılamak, kimseyi üzmek, tepki çekmek veya üzülmek değil. Ben çoğunuzdan genç birisiyim. Heyecanıma bağlı olarak bazen sert eleştiri yapıyor olabilirim ancak bu heyecanımın nedeni sizlere yapılan kötülüklerin bende öfke doğurması. Kimseyi üzmek istemem. Madem bu şekilde hoş karşılanmıyorum mektupları sadece okuyup geçebilirim ancak birilerine yardımcı olduğumu biliyorum. Geri dönütler aldım. Belki adımı değiştiririm veya destek yorumları dışında bir şey yazmam. Özgür hissedebildiğim tek ortam burasıydı. Ancak anlıyorum ki hiçbir insan hiçbir yerde ve hiçbir zaman istediği kadar özgür olamayacak. Haklısınız, bunların yeri burası değil ancak içime atmak beni de yoruyor. Erkek olduğum ve haliyle başımı da örtmediğim için buraya mektup gönderemiyorum. Ama içimi dökecek kimsem yok diyebilirim. Biraz anlayış bekledim sadece. Olur da bu iletiyi birisi görecek olursa yukarıda adını verdiğim kişiye ulaşıp ona bu yazdığımı gönderirse sevinirim.