Merhaba, ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Muhafazakâr bir ailede ve dinine bağlı kapalı bir toplum olan küçük bir şehirde yetiştim. Anne tarafımda da baba tarafımda da başı açık kadın yok diyebilirim. Çocukluğumda her yaz isteyerek yatılı Kuran kursuna giderdim, namaz kılardım. 14 yaşında liseye geçtiğimde de kendi isteğimle kapandım. 8 senedir kapalıyım fakat 3 sene önce bazı şeyleri sorgulamaya başladım. Başörtüsünü sorgulayarak başlayan merakım dini sorgulamaya kadar uzandı ve tatmin olamadım.
Bu mektubu yazarken oruçluyum, sabah namazını da kıldım fakat içimden gelerek değil sırf ailem mutlu olsun diye. İnançsız mıyım tam olarak bilemiyorum ama başörtüsüyle mutsuz olduğumdan eminim. Henüz özgür olma yolunda adım atacak cesareti kendimde bulamıyorum. Erkek arkadaşımın ve bir arkadaşımın bana destek olacağını biliyorum fakat ailem bunu kabullenemez. Ne yapacağımı bilmiyorum. Umarım bir gün ben de yaz sıcağında istediğim tişörtü giyerken saçlarımı rüzgârda savurabilirim.
(Görsel: Stasys Krasauskas)
“Bu mektubu yazarken oruçluyum.” için 5 yanıt
Bu mektup ramazanda gelmemiştir herhalde. O kadar geç yayımlanıyor olamaz. Destek arıyorsan yerine geldin. Bizler seninle ilgili hiçbir şey bilmesek bile yanındayız. Umarım düşlerine erişirsin. Bir insanın normal giyinmek hayali olmamalı. Çok acı, çok.
Evet ramazan ayında göndermiştim, gerçekten de çok geç yayınlanıyor. Desteğiniz ve güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.
Aradan bir sene geçti, yine ailemin yanında olduğum için oruç tutuyorum ama dini inanç gereği değil de aileme ayıp olmasın diye. Anneme açılmak istediğimi söylediğimde “Saçmalama, olmaz öyle şey, gebertirim seni.” dedi ve bir daha hiç konusu açılmadı. Nişanlandım ve kapalı gelin olacağım. Evlenip üniversiteyi bitirdikten sonra açılmayı kafaya koydum.
1 ay önce açıldım. Çok iyi hissediyorum. Rüzgarda saçlarımın uçuşması inanılmaz güzel hissettiriyor. Özgür ve güçlü hissediyorum. Tüm baskılara, tehditlere, kalp kırıcı sözlere rağmen…
Tebrik ederim. Çok sevindim senin adına ❤