14-15 yaşlarında kapandım. Ortaokulun son senesinin son zamanlarıydı ve ergenlik çağına girmiştim. Kendimi iyi hissediyordum öyle. Ailem hiçbir şekilde baskı yapmadı, bunun heves olmaması için biraz daha düşünmemi söylediler. Ben kararımı verdiğimde gayet iyi hissediyordum. Kendi isteğimle örtündüm, zaten normalde giyindiğim gibi giyiniyordum, tek değişen uzun kollu şeyleri tercih edişim ve başımdaki örtüydü.
Rahattım; hareketlerim, tavırlarım, kişiliğim bir değişikliğe uğramadı. Sadece büyüyordum ve gelişiyordum. Lisede İmam Hatip seçtiğim için zorlanmadım. Ama tuhaftır ki o yıllarda daha çok sorgulamayı öğrendim. Okulda çeşit çeşit insanla karşılaşıyorsun haliyle. Kendi isteğiyle gelen de, zorla İmam Hatip’e gelip zorla kapanan da, başı açık olduğu halde İmam Hatip’i tercih edip çoğu örtülüden daha ahlaklı olan da, kapalı olup bunu şık olmak için kullanan da var. Hocalar da aynı şekilde; açık fikirli olup bize destek olanlar olduğu kadar, şimdikilerin tabiriyle ‘yobaz, bağnaz’ olan da var. Özellikle bu tipler yüzünden dininden soğumaya, kabul ettiğin şeyin böyle olmasını istemediğini düşünmeye başlıyorsun. Bu insanların yanında saçma sapan birçok şey gördüm, duydum. Açık olduğu için fahişe damgası yiyeni de, kapalı olup kot pantolan giydiği için aranan kız olanı da…
Erkeklerle aynı binada okuduğumuz için giriş çıkış merdivenlerimizin değiştirildiği oldu. Karşılaşmamamız için ellerinden geleni yapmalarına kadar, bir kız ile bir erkeği birlikte gördüklerinde çok büyük günah işlemiş gibi ortalığı birbirine katmalarına, müdür yardımcımızın erkekler görüyor ve hoşlarına gidiyormuş diye dantelli eşarp takmamızı yasaklamasına kadar… Böyle şeyler yaşayıp gördükçe olduğum kişiden de, benimsediğim dinimden de soğudum. Başka biri olmak istedim, sadece başımdakinden değil, komple kendimden kurtulmak istiyordum. Liseden mezun olduğumda bu hislerim biraz daha duruldu, hala kapalı bir kızım. Yakında üniversiteye başlayacağım ve içimde belirsiz hisler var. Rahatsız olduğum başımdaki örtü mü, şimdiye kadar benimsediğim bunca şeyi anlamlandıramam mı, bilmiyorum.
Birkaç aydır zaman zaman başımı açmayı düşünüyorum, şu anki halimle eskisi kadar rahat hissetmiyorum. Ama bundan önce emin olmak istiyorum. Kendimi ve inandığım şeyleri daha iyi anlamak için uğraşmak istiyorum. Eğer buna rağmen rahatsızlık duymaya devam edersem ileride açılmayı istiyorum, ama ne zaman nasıl yaparım bilmiyorum. Ailemin ve etrafımdakilerin tepkilerine karşı ne yapacağımı düşünüyorum, en çok da kendimi nasıl görmek istediğimi düşünüyorum. Henüz bir yanıta ulaşamadım. Ama bir gün örtümü açmaya karar verirsem, buraya bunu başarabildiğimi yazmak isterim.
(Görsel: Stock photo)