29 yaşındayım ve 14 yaşımda kapandım. Yani kapandım derken tabi ki kendi isteğimle değil, annemin “Kızım kapanman lazım, bunu benim sana söylemem gerekiyor yoksa ben cehenneme giderim. Sana bu hafta alışveriş yapalım mı?” demesiyle başladı. İlk dönemleri bu durumu kabullenmiş gibi geçirsem de sonrasında fazlasıyla rahatsız etmeye başladı. Yani şöyle; ben Rabbimi çok seviyorum ama dinimizde tesettürü erkeğin tahrik durumunu durdurma amaçlı yapılan kadınlara karşı bir kısıtlama olarak görmeye başladım. Kendi vücudunu teşhir meselesi gibi değil de sanki buna hakkımız yokmuş gibi. Neyse ben bunları fark etmeye başladığımdan beri bana bir ceza gibi geldiğini düşündüm kafamdakinin ve çektiğim acı her geçen gün katlanarak artmaya başladı. Ayrıca düşünülen gerçek tesettür kavramını da kesinlikle yansıtmıyorum. Farklı şal bağlama stilleri, giyinme tarzları vs. gibi durumlarım olduğu için sizce de bunda bir çelişki yok mu? Bence kesinlikle var. Ben o istediğiniz tesettür kavramına uyabilecek bir insan değilim ve artık buna dayanamadığım için açılma kararı aldım. Bu cahilce düşüncelerinin yanında kız çocuklarının okumaması gerektiği yönünde de düşünceleri olan ailem beni okutmadı. Bu sebep yüzünden ben daha yeni üniversiteye başladım, elimde öğrenci olma imkânı varken bu durumdan yararlanmak istiyorum. Bu yaz yurtdışına çıkıp bu işi bitiriyorum. Ailem ne tepki gösterir diye soracak olursanız; annem harici ailemden tepki göreceğimi sanmıyorum, en azından umuyorum fakat annemle beraber anne tarafımın da tepki göstereceğini biliyorum. Bu durumla o dönemde yaptığımın şokuyla birlikte baş edebileceğimi düşünmediğim için bunu yurtdışında yapıp orada kaldığım sürede nefes alıp özgürlüğümü hissetmek istiyorum. Umarım başarabilirim ve isteyen herkes umarım en kısa sürede bu durum ile yüzleşip başarabilir. Önerilerinizi bekliyorum. Hoşça kalın….

**Yazıyla beraber paylaştığımız görselin kime ait olduğunu bulamadık. Biliyorsanız kaynağıyla beraber yorum bırakabilirsiniz.