Merhaba. Kendi hikâyemi anlatmak istiyorum. 2018’in yaz başlangıcında kapandım. Liseye başlıyordum ve artık böyle olması gerekiyordu. Kapandım fakat isteksizdim. Yine de kendimi bu duruma alıştırmaya çalışıyordum. Çoğu zaman kendime teselli edici sözler söylerdim. “Belki alışkın olmadığım için istemiyorumdur, biraz denemekten zarar gelmez.” gibisinden. Zaman geçti. Bir yıla yaklaştığında fark ettim ki, ben örtüden kaçıyormuşum. Yanlış anlaşılmasın, ben dinime bağlı bir insanım. Ama tesettür uzak geliyor bana. Çoğu kişi ‘Dinine gerçekten bağlı olan birisi tesettürden vazgeçmez’ diye düşünecek, biliyorum. Ama öyle değil. Tesettür ve din aynı kavramlar değil bence. Aileme bu durumu açıkladım. İlk başta böyle olması gerektiğini söylediler hep.
Bazen piknik alanlarında ya da denizlerde saçlarımı açıyorum. Bu duruma karşı sessiz kalıyorlar. Son zamanlarda da örtü takarken ya boynumu gösterecek şekilde bağlıyorum ya da bone kullanmıyorum. Fakat bu durum beni gerçekten üzüyor.
Sonuçta tesettürlü olan bir sürü insan var. Böyle yaparak tesettürün adını lekelediğimin farkındayım. Fakat her şeyden soğudum. Dışarı çıkmak işkence gibi geliyor bana. Olmadığım bir kişilikle dolaşmak istemiyorum. Mecbur kalmadığım sürece çıkmıyorum dışarı. Bunu aileme defalarca anlattım fakat bana net bir cevap vermediler. Bu sefer de ‘Madem açılacaktın neden örtündün?’ diyorlar. Onlara beni zorladıklarını söylediğimde de bunu reddediyorlar. Ailemi gerçekten seviyorum ve onlarla tartışmak istemiyorum. Bu durumu ikna edici bir şekilde nasıl onlara anlatabilirim? Bana yardımcı olacak kişilerin var olduğunu biliyorum. Umarım uzun sürmez, sizinle saçlarımı özgürce savurmamın hikâyesini de paylaşabilirim…
(Görsel: André Derain)
Comments (2)
Sakın ‘dinine bağlı birisi tesettüründen vazgeçerse hatalıdır’ diye düşünerek hareket etme. Dini eğer tesettür olarak görüyorsa bir insan, ve Allah bizi kılık kıyafetimize göre yargılayacaksa, bu işte çok büyük bir yanlış vardır. Ailenin kültürü, gelenekleri veya adetlerine göre vücuduna taktığın zoraki bir parçayı artık kabul etmeyecek olman seni dinden çıkarmaz, aksine. Çok iyi düşünmelisin ve ne istediğine kesin olarak karar verdikten sonra o yöne doğru koşarak ilerlemelisin. Çünkü bu senin hayatın, bir başkasının kurallarıyla ilerleyemez.
İstersen onalrin göreceği bir vakit açık çık dışarı. Tepkilerini görürsün ve onlara zaten şu an düzgün bir şekilde kapanmadigini söyle. Vicdanım rahat değil olması gereken gibi kapandigimfa yapamadım falan de. Ama daha da kapataabilirler seni unutma