Hayatım boyunca kısıtlanmak istemediğim için yazıyorum buraya. Özgürce düşüncelerimi söyleyebilmek için yazıyorum.

Muhafazakar bir ailede doğdum. 15 yaşıma daha yeni girdim. Ve bu yaşıma kadar sürekli kısıtlandım, kısıtlanıyorum.

Annem daha anaokuluna başlamadan önce sureleri ve duaları öğretti bana. İlkokula başladığım zaman beni zorla Kuran kurslarına gönderdi. Sürekli 7 yaşında kız çocuklarının kapanması gerektiğini söyleyip durdu. Ama ben buna karşı çıktım. O konu kapandı.

Sonra babamın şiddetleri başladı. 7 yaşından 12 yaşına kadar fiziksel şiddet gördüm. Yedi yaşındayken resmen kan revan içinde kalıncaya kadar dövüldüm bir kez. Neden mi? Babamın elinden kumandayı almaya çalıştığım için. O gün evde babaannemler de vardı ama ne onlar karşı çıktı ne de annem. Göz göre göre dövülmemi izlediler. Bu ilk oldu, ama asla sonuncusu olmadı.

Üçüncü sınıfa geçtiğim yaz, bir gün arkadaşlarımla oynamak için hazırlandım. Tayt ve kolsuz bir üst giydim. Bana çok kızdılar, o şekilde dışarı çıkarmadılar. Ondan sonra ben bütün açık giyinenleri günahkar olarak görmeye başladım. Ta ki ortaokul 8. sınıfa kadar. Tabi o zamanlar yüksek bel pantolon giyiyor herkes bende özendim. Bir gün okula giderken pantolonumu bende öyle giyindim. Babam ve annem o sabah bana dediler ki; okula eğer böyle gitmek istiyorsan okulda ceketini çıkarmayacaksın. Dar kot giydiğim zaman ya da üstüme kısa bir şey giydiğim zaman sürekli eleştirdiler, laf soktular.

Onuncu sınıfa geçtim. Bu yaz dayım evleniyor. Askılı bir elbise almak istedim ben, hangi elbiseyi almak istediysem annem çok açık dedi aldırmadı, karşı çıkamadım. Onun istediği kısa kollu ve uzun bir elbiseydi. Zar zor ikna ettim ve kolsuz elbise aldım ama istemeyerek.

Daha yenilerde eve bir arkadaşı eve geldi, ona beni övdü. Maşallah benim kızım hiç şort, askılı gibi şeyler giymeyi istemedi diye. Ama bilmiyor ki ben çok istiyorum. Şort giymeyi çok istiyorum, askılı giymeyi, kısa etek giymeyi. Hiç giydirmediler bana içimde o kadar kaldı ki.

Hala Müslümanım, ama ben sırf erkekler tahrik olmasın diye kapalı giyinmek istemiyorum. Ben kendi özgürlüğümü feda etmeyi istemiyorum. Olmadığım biri gibi görünmek istemiyorum. Biliyorum belki o kadar büyük bir derdim yok ama paylaşmak istedim.

(Görsel: Cowboy Bebop)