Merhaba, 23 yaşındayım ve 7. sınıftan beri kapalıyım, üniversiteyi güzel bir bölümle tamamladım. 7. sınıfta da isteyerek kapandım. Zaten açık olma fikri hiç aklıma işlenmemişti. Etrafımdaki tüm kadınlar kapalıydı. Annem de sürekli kapanmanın gerekliliğini, kapanmazsam şöyle şu kadar yanacağımı söylerdi. Ben de severek, günaha girmemek için kapandım. Bu konuda hiç sorgulamadım.
Bir ay kadar önce sözlümle konuşurken bana “Sen Kuran’ı okuyup kapanman gerektiğini görmüşsün ve kapanmışsın, kime ne?” demesi ile düşünmeye başladım. Ben Kuran’ı okumamıştım. Bu konuda yazılanları bilmiyordum. Ama tabii ki yazıyor olmalıydı. Annem o kadar günahından bahsetmişti. İş ararken yaşadığım kapalı olmamın getirisi olarak mülakatlara çağrılmayışım vs. de beni Kuran’ı okumaya sevk etti.
Şimdi okuduklarımdan sonra aklım çok karışık. Kuran’da tahrik etmeyecek şekilde örtülü giyinmenin gerekliliğini anladım. Ama kesin olarak “Başörtüsü emirdir.” diyemiyorum. Başörtüsü geçen kelime örtü olarak da geçiyor sözlüklerde. Hem de o ayette dikkat çekilen örtüyle göğsü kapatmak. Ben yıllarca başörtüsü kavgası verdim. Hayatımın yanlış kararlarını başörtümden vazgeçmemek için aldım. İyi bir Anadolu lisesinden kapalı okumak için İmam Hatip’e geçtim. Çok da pişmanım. İmam Hatip benden bende olan saygınlığını, din sevgisini aldı. Annem beni birçok şeyin günah ve haram olduğuna inandırdı. Fakat Kuran’ı okudukça böyle şeyler olmadığını görüyorum. Tam bir karmaşa içindeyim.
11 yıl sonra başımı kapatmamın gereklilik olmadığını düşünmeye başladım. Bununla nasıl yüzleşeceğimi bilmiyorum. Açılmam yaşadığım çevreden, dinden uzaklaşmak ve ahlaksızlık olarak yorumlanacak çünkü. Ama dinden uzaklaşmadım. Hatta okudukça yaklaşıyorum. Fakat gerekli olmayabilecek bir şey için hayatımı zorlaştırmaya devam edemeyeceğimi biliyorum. Çoğu durumda kapalı olduğumuz için rol alamadığımızı bilirsiniz. Aslında yapmak istediklerimi yine dine uygun giyinerek başım açık bir şekilde yerine getirebileceğimi düşünmeye başladım. Kendimi günahkar da hissetmek istemiyorum.
Benimle aynı durumu yaşayanlar varsa ve geçtikleri yolları anlatırlarsa çok sevinirim. Son birkaç yılda annemin öğretisi olan birçok batıl alışkanlıktan kurtuldum. Abdestsiz yemek yapmak hasta eder gibi… Fakat bu başımın kapalılığı, Kuran’da açık bir şekilde göremediğim ve yorumlanarak Arap örfünü hayatımıza taşıdığımızı düşündüren bir şey haline geldi. Korkutularak büyüdüm fazlasıyla. Şimdi bir anda bir inanışla günaha girmek de istemiyorum. Eğer ne yapmam gerektiğine karar verirsem tekrar yazacağım.
(Görsel: Francis Picabia)
“11 yıl sonra başımı kapatmamın gereklilik olmadığını düşünmeye başladım.” için 4 yanıt
Merhaba. Bende 7 sene kapaliydim ve bazi seyleri sorguladim sonrada acildim. Yurt disinda yasiyorum. Bana özelden yazarmisin? Aslinda gercek E-Mail adresimi yazmak istemiyorum kötüye kullanilmasini istemedigim icin. Bu adrese yazarsan, sana ordan gercek adresimi verip Ordan yazisabiliriz. Burda birinede bazi seyleri anlatmaya calismistim ama sanirim tefsir alanina giren yorumlar kabul edilmiyor ve siliniyor.
[email protected]
Salt kapalıydım açıldım muhabbeti yapmak ve milleti buna teşvik etmek için üşenmemiş site kurmuşsunuz, takdire şayan, aman ha iyi ki açılmışsınız, ama Kuran ı okudum örtünme emri yok demeyin valla çok ayıp oluyor, işime gelmedi deyin, tercihim deyin, böyle memnunum filan deyin, Bi de yırtınmayın boşuna Allah nurunu tamamlaycak
O zamanlar kadınlar başlarını örtüp boyunları açik gezdiği için ayette yakalarına kadar örtmesi gerektiği söyleniyor.hayalhanem,sözlerköşkü gibi kanallarda daha fazla bilgi bulabilirsin kardeşim.
Merhaba.
İnanç bakımından benzer süreçlerden geçtiğimizi görüyorum. Bennde henüz açmadım saçımı ama açmak için bir kaç ay sonra ortam değişikliği yapmayı bekliyorum. Yaklaşık 8 yıl saçım kapalı kaldıktan sonra Allah’ın bizi bu konu da Kuran’da serbest bıraktığını gördüm. Evet insanlar dinsiz olarak görebilir,ailemiz kabul etmeyebilir ama hiç biri bizim mutlu olmamızdan önemli değil. Allah’ın yasaklamadigi bir şeyi insanlar yasaklamaya devam etse ne ki ? Sen emin olduktan sonra hiç bir önemi yok